Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2014 r., sygn. II SA/Wa 2284/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Andrzej Góraj (spraw.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2014 r. sprawy ze skargi J.M. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie potrącenia części uposażenia miesięcznego za nieusprawiedliwioną nieobecność na służbie 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Dowódca JW [...] w B. decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., działając na podstawie art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm.), potrącił J. M. 4/30 części uposażenia miesięcznego za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności. W uzasadnieniu podał, że na podstawie meldunków Zastępcy Dowódcy, została stwierdzona nieobecność skarżącego w służbie w dniach [...],[...],[...],[...] listopada 2011 r. i w trakcie przeprowadzonego postępowania pod kątem ustalenia, czy była to nieobecność nieusprawiedliwiona żołnierz podał, iż w dniu [...] listopada 2011 r. nieobecność w służbie była spowodowana wyjazdem służbowym do W. Jednakże polecenie skierowania żołnierza w podróż służbową wydaje Dowódca Jednostki Wojskowej w rozkazie dziennym, gdzie określa podstawę skierowania żołnierza w podróż służbową, datę miejsce oraz cel podróży, a skarżący nie przedłożył żadnego dokumentu, z którego wynikałaby konieczność wyjazdu w podróż służbową oraz nie poinformował Dowódcy o planowanym wyjeździe, ani tym bardziej nie dopełnił wymaganych formalności, tj. podanie propozycji punktu do rozkazu dziennego i zapotrzebowanie polecenia wyjazdu służbowego. Zatem decyzję o swoim wyjeździe podjął samodzielnie, bez żadnej podstawy wyjazdu oraz bez poinformowania swojego przełożonego. Ponadto wezwano go do przedłożenia dokumentu, z którego wynikała potrzeba udania się w podróż służbową i wymieniony nie przedłożył takiego dokumentu. Wobec powyższego jego nieobecność w służbie w dniu [...] listopada 2011 r. należało uznać za nieusprawiedliwioną.