Wyrok WSA w Kielcach z dnia 29 maja 2014 r., sygn. II SA/Ke 300/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Marta Bieniek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 maja 2014r. sprawy ze skargi G. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zmiany w ewidencji gruntów i budynków oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...]Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, po rozpatrzeniu odwołania G.B., utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie odmowy zmiany w ewidencji gruntów i budynków.

Powyższa decyzja organu odwoławczego została wydana w oparciu

o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy:

Pismem z dnia 9 września 2013r. Główny Geodeta Kraju, mając na uwadze art. 231 i 236 K.p.a., przekazał Staroście pismo G.B. z dnia 25 czerwca 2013r., w którym zawarto skargę "na bezprawne działanie Starosty - Wydział Geodezji i Kartografii" wraz wnioskiem o "pomoc i interwencję w wyegzekwowaniu obowiązku nałożonego na organ ewidencji gruntów i budynków art. 7 § 1 ustawy z dnia 26 marca 1982r. o zmianie ustawy Kodeks Cywilny oraz o uchyleniu ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, dopilnowania aby został przywrócony poprzedni stan posiadania (...) tym samym sprostowania niezgodności danych w księdze wieczystej KW [...]z danymi w ewidencji gruntów i budynków poprzez ujawnienie w dokumentach katastru nieruchomości gruntów odpowiadających działkom opisanym w księdze wieczystej [...], tj. nr 408, 409, 514". W piśmie Główny Geodeta Kraju wskazał, że tak sformułowane żądanie zainteresowanego nie było dotychczas przedmiotem postępowania administracyjnego, w związku z czym, mając na uwadze treść art. 22 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010r. nr 193 poz. 1287 ze. zm.), uznał, że organem właściwym do wszczęcia postępowania w tej sprawie jest Starosta.