Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Wr 533/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2014 r. przy udziale sprawy ze skargi A w L. w upadłości układowej na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiąc październik 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A.Ch. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] nr [...] określającą skarżącemu zobowiązanie w podatku akcyzowym za październik 2009 r. w kwocie [...] zł (zmieniającą decyzję z dnia [...] nr [...] przez dokonanie wymiaru uzupełniającego).

Z ustaleń faktycznych wynika, że podatnik prowadził działalność gospodarczą pod firmą A w zakresie handlu wyrobami ropopochodnymi, w tym olejem opałowym. W trakcie prowadzonego w stosunku do podatnika postępowania podatkowego, mającego na celu weryfikację obrotu paliwami za okres od 1 marca do 31 grudnia 2009 r., organ podatkowy pierwszej instancji ustalając, iż strona dokonała w tym okresie zakupu 261.852 litrów oleju opałowego lekkiego o kodzie CN 27101945 przede wszystkim do dalszej odsprzedaży oraz własnych celów opałowych, stwierdził, że w październiku 2009 r. strona sprzedała 42.563 litrów oleju opałowego. Sprzedaż potwierdzona została dokumentami - do faktur dołączono oświadczenia nabywców oleju opałowego. Stwierdzono w dziewięciu przypadkach, że oświadczenia nabywców oleju opałowego: B (oświadczenie nr 291), C (oświadczenie nr 294, nr 313), D (oświadczenie nr 295, nr 297), E (oświadczenie nr 305, nr 316), F (oświadczenie nr 308), G (oświadczenie nr 315), Sz.L.A. (oświadczenie nr 317) zawierają braki formalne: brak czytelnego podpisu, brak możliwości odczytania rodzaju i typu urządzenia lub braku wskazania rodzaju urządzenia, miejsca jego sytuowania, w przypadku oświadczenia nr 317 - brak numeru dowodu osobistego lub nazwy i numeru innego dokumentu potwierdzającego tożsamość nabywcy. Skutkowało to uznaniem, że zakwestionowane oświadczenia nie spełniają wymogów określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. nr 3, poz. 11 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w październiku 2009 r. - dalej: u.p.a.). W konsekwencji organ podatkowy I instancji przyjął, że strona nie zachowała warunków określonych w art. 89 ust. 6 i ust. 8 u.p.a., tym samym utraciła uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy - określonej w art. 89 ust.1 pkt 9) u.p.a. (232 zł/1.000 l), była więc zobowiązana do złożenia deklaracji i zapłaty podatku akcyzowego zgodnie ze stawką z art. 89 ust. 16 u.p.a. (1.822 zł/1.000 l).