Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Wa 1001/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędzia WSA Bożena Marciniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Minister Skarbu Państwa po rozpatrzeniu odwołania K. J. , od decyzji Wojewody [...] z [...] r. nr [...], umarzającej postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody [...] z [...] r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że Wojewoda [...] działając na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. w zw. z art. 98 § 2 k.p.a. decyzją z [...] r., nr [...], umorzył postępowanie dotyczące potwierdzenia K. J. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez B. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

K. J. wniosła odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji.

Minister ustalił i zważył, co następuje:

Pismem z [...] r. K. J. wystąpiła do Wojewody [...] o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez B. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w majątku [...], powiat [...], województwo [...]. Do wniosku z [...] r. załączono pełnomocnictwo z [...] r. ustanawiające adw. M. S.-B. pełnomocnikiem K. J. w przedmiotowej sprawie.

Pismem z [...] r. Wojewoda [...] wezwał pełnomocnika strony do usunięcia braków wniosku i złożenia dokumentów określonych w art. 6 ust. 6 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) Jednocześnie organ prawidłowo pouczył stronę o terminie, w jakim należy uzupełnić wniosek oraz o prawie do złożenia wniosku o zawieszenie postępowania do czasu uzupełnienia akt sprawy.