Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Wa 1394/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.) Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi G. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...].

Nieruchomość położona w J., w obrębie [...], oznaczona jako działka nr [...], o pow. [...] ha, decyzją Wojewody [...] z dnia [..] września 2008 r., nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej, utrzymaną w mocy decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], została przeznaczona pod przebudowę istniejącej i przebudowę drugiej jezdni [...] na odcinku między skrzyżowaniem z ul. [...], a ul. [...] w J.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania w kwocie [...] zł na rzecz Gminy Miasta J. z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności ww. nieruchomości oraz zobowiązał do wypłaty ustalonego odszkodowania Prezydenta Miasta J., w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.

Od powyższej decyzji odwołanie do wniósł Prezydent Miasta J. podnosząc, iż ze względu na tożsamość podmiotu uprawnionego do otrzymania odszkodowania oraz zobowiązanego do wypłaty odszkodowania, postępowanie winno zostać umorzone jako bezprzedmiotowe.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...].

W uzasadnieniu zapadłego rozstrzygnięcia organ powołał m.in. treść art. 12 ust. 4 pkt 1, art. 18 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) oraz art. 134 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Podniósł również, iż na podstawie art. 154 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami wyboru właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania nieruchomości dokonuje rzeczoznawca majątkowy, uwzględniając w szczególności cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, przeznaczenie w planie miejscowym, stan nieruchomości oraz dostępne dane o cenach, dochodach i cechach nieruchomości podobnych. Stosownie do art. 154 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenie terenu ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast w przypadku braku studium lub decyzji, o których mowa w ust. 2, uwzględnia się faktyczny sposób użytkowania nieruchomości.