Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Lu 82/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi E. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania E. Ł. ("podatniczka", "strona", "skarżąca"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2008 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że rozstrzygnięcie organu I instancji zostało wydane w oparciu o materiał zebrany w trakcie kontroli podatkowej przeprowadzonej u podatniczki w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od 1 grudnia 2006 r. do 31 grudnia 2009 r. oraz materiał dowodowy zgromadzony w trakcie postępowania kontrolnego w zakresie podatku dochodowego za okres od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2009 r., który został włączony do materiału dowodowego przedmiotowego postępowania, postanowieniem z dnia [...] września 2012 r.

Przeprowadzone postępowanie kontrolne oraz podatkowe wykazało, że w kontrolowanym okresie E. Ł. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, nie zarejestrowała się jako podatnik podatku od towarów i usług, nie złożyła również deklaracji VAT - 7 za listopad 2008 r. i nie wpłaciła należnego zobowiązania podatkowego za ten miesiąc.

Ustalenia te były podstawą wydania decyzji przez organ I instancji.

W odwołaniu, strona zarzuciła, że rozstrzygnięcie zostało oparte na błędnie ustalonym stanie faktycznym i przyjęciu, że skarżąca prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami i w ramach tej działalności dokonywała zbycia nieruchomości gruntowych. Podatniczka argumentowała, że dokonywała jedynie zbycia nieruchomości stanowiących jej majątek osobisty, nabyty w celu prowadzenia działalności rolniczej, a nie w celu odsprzedaży. Nigdy nie działała w charakterze handlowca. Jest rolnikiem, płaci podatek rolny oraz składki na KRUS, a ponadto otrzymuje dopłaty bezpośrednie z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Wszystkie nabywane nieruchomości rolne miały powiększać istniejące już gospodarstwo rolne.