Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Kr 567/14

 

|Sygn. akt I SA/Kr 567/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 kwietnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Inga Gołowska, Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Jarosław Wiśniewski (spr.), Protokolant: st. ref. Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2014 r., sprawy ze skarg "G" G. R., A. D. Spółka Jawna w S., na decyzje Dyrektora Izby Celnej, z dnia 14 października 2009 r. nr [...],, [...], w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń i luty 2002 r., I. uchyla zaskarżone decyzje, II. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonywane do czasu uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 5.401 zł (pięć tysięcy czterysta jeden złotych).

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 30 marca 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił G. S.C. G. R., A.D. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym: za styczeń 2002r. w kwocie 8.739 zł, a za luty 2002r. w kwocie 47 241 zł. W wyniku przeprowadzonej w Spółce kontroli ustalono bowiem, że w miesiącach tych Spółka dokonała sprzedaży paliw płynnych (olej napędowy, benzyna Pb-95), od których nie zapłacono podatku akcyzowego.

Strona skarżąca wniosła odwołania (uzupełnione szeregiem pism) od powyższych decyzji.

Dyrektor Izby Celnej w decyzjami z dnia 14 października 2009r. nr [...] oraz [...], utrzymał w mocy decyzje organu I instancji (decyzje zostały wydane na G.. R., A.D. Spółka Jawna w S., następcę prawnego ww. spółki cywilnej).

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy zacytował szereg przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Podał, że z dokonanych przez organ I instancji ustaleń wynika, że w we wskazanych miesiącach dostawcą paliw płynnych do Spółki była T. Sp. z o.o. oraz w miesiącu styczniu także A. Sp. z o.o. Podczas kontroli sprawdzającej w A. Sp. z o.o., ustalono, że Spółka sprzedawała paliwo z zapłaconą akcyzą (źródło zakupu: Rafineria Nafty G. S.A. oraz Rafineria J. S.A.) W odniesieniu do T. Sp. z o.o. ustalono natomiast, iż spółka ta nie była zarejestrowana jako podatnik podatku akcyzowego i nie uiściła należnego podatku akcyzowego od sprzedawanego paliwa. Do postępowania kontrolnego w sprawie włączono materiał dowodowy z postępowania przeprowadzonego w stosunku do spółki T. Sp. z o.o., z którego w sposób jednoznaczny wynika, że spółka ta firmowała obrót dokumentami nieodzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i była ona ogniwem łańcucha firm paliwowych, których działalność prowadzona była w celu osiągnięcia zysku z procederu sprzedaży paliw i przeklasyfikowanych produktów ropopochodnych nieznanego pochodzenia, od których nie zapłacono podatku akcyzowego. Organ odwoławczy przedstawił sposób funkcjonowania firmy T., wskazał również, że w okresie objętym zaskarżonymi decyzjami, jako jej dostawcy figurowały P. sp. z o.o. oraz C. sp. z o.o., których to współpraca z kontrahentem Spółki została zbadana przez organ pierwszej instancji. Podkreślił, że w toku postępowania ustalono, że P. sp. z o.o. nie składała deklaracji na potrzeby podatku akcyzowego oraz nie płaciła tego podatku. Według zeznań prezesa T. sp. z o.o. wystawiane przez nią dokumenty sprzedaży paliw nie miały potwierdzenia w towarze, a same transakcje miały charakter fikcyjny. Odnośnie natomiast C. sp. z o.o. organ I instancji ustalił, że T. sp. z o.o. nabywała od tej firmy paliwo z zapłaconą akcyzą z tytułu importu, a transakcje miały rzeczywisty charakter. Nie mniej jednak zakupy te realizowane były w celu wykonania umowy kupna sprzedaży z dnia 6 listopada 2001 r. zawartej między T. a spółką A. S.A., i jak przyjęły organy podatkowe, dopiero ewentualna nadwyżka mogła być przedmiotem zbycia na rzecz innych kontrahentów T.sp. z o.o. (w tym na rzecz G.). Organ I instancji przeprowadził postępowanie wyjaśniające w zakresie rozdysponowania przez T.nadwyżki paliwa z zapłaconą akcyzą z tytułu importu i prawidłowo ustalił, że w miesiącu styczniu i lutym 2002 r. Spółka nie zakupiła od T.paliwa z zapłaconą akcyzą.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00