Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 listopada 2008 r., sygn. I SA/Wr 1292/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Asesor WSA Dagmara Dominik, Protokolant Marta Klimczak, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi R. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń do kwietnia 2004r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Celnej na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] Nr [...] określającej R. B. zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do kwietnia 2004 r.

Strona prowadziła działalność gospodarczą PHU A dokonując hurtowej i detalicznej sprzedaży paliw płynnych na rzecz osób fizycznych oraz podmiotów gospodarczych, w tym prowadzących działalność w zakresie obrotu produktami ropy naftowej będącymi wyrobami akcyzowymi, oraz sprzedaż akcesoriów samochodowych i innych towarów zwyczajowo sprzedawanych na stacjach paliw. Sprzedaż paliw realizowano na czterech stacjach - w G. Ś. - używano 5 zbiorników - 3 dla potrzeb stacji, 2 - bez odmierzaczy przeznaczonych do gromadzenia paliw dla sprzedaży hurtowej, w Z. - posiadającej 3 zbiorniki, w B. wyposażone w 3 zbiorniki na paliwo ciekłe i 1 zbiornik gazowy oraz w D. posiadająca 3 zbiorniki. Sprzedaż na tych czterech stacjach i sprzedaż hurtowa w magazynie w B. wyniosła łącznie: za styczeń - sprzedaż netto [...], podatek VAT [...]; za luty - sprzedaż netto [...], podatek VAT [...]; za marzec - sprzedaż netto [...], podatek VAT [...]; za kwiecień - sprzedaż netto [...], podatek VAT [...]. Strona dokonywała zakupów paliw płynnych na podstawie faktur VAT ujętych w ewidencjach zakupów. Organy podatkowe zakwestionowały rzetelność dokonanych przez stronę zakupów paliw w miesiącach styczniu i kwietniu od podmiotów: B R. A. i C spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W miesiącu styczniu 2004 r. strona zakupiła paliwa od podmiotu B R. I. w K., który to kontrahent wystawił na rzecz strony [...] faktur, natomiast w miesiącu kwietniu 2004 r. dokonała zakupu paliw od firmy C sp. z o.o. w O., która wystawiła [...] faktur. W toku postępowania ustalono, że firma B pomimo zarejestrowania się w ewidencji działalności gospodarczej i zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R/AKC/R, była podmiotem nie prowadzącym żadnej działalności gospodarczej, nie składającą deklaracji podatkowych. Podmiot ten nie wykazywał podatku należnego z faktur wystawionych dla PHU A. Dokumenty związane z działalnością firmy B dotyczą jedynie czynności rejestracyjnych i ewidencyjnych podatnika. Nie dotyczą natomiast prowadzonej działalności, dokumentowania zdarzeń gospodarczych, przechowywania kopii wystawionych faktur VAT i innej dokumentacji. Odnośnie Spółki C ustalono, że podmiot ten był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT do dnia [...]września 2002 r. Po tej dacie dopiero w dniu [...]kwietnia 2004 r. złożył w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne NIP i VAT-R/AKC/R informujące o zmianie siedziby i właściwości miejscowej urzędu. Złożone przez Spółkę deklaracje dla podatku VAT dotyczyły miesięcy od maja do sierpnia 2004 r. W związku z zaprzestaniem składania deklaracji od września 2004 r. Spółka została wykreślona z rejestru podatników z dniem [...] października 2005 r. Wobec tego przyjęto, że Spółka jako podmiot nie zarejestrowany jako podatnik w okresie, w którym wystawiła faktury VAT, nie była do tego uprawniona. Brak jakichkolwiek danych dotyczących miejsc wytworzenia paliw dostarczanych stronie przez ten podmiot względnie odnoszących się do innych źródeł pochodzenia paliw dla celów odsprzedaży skutkuje stwierdzeniem, że brak jest dowodu, iż od sprzedaży tych paliw został zapłacony podatek akcyzowy we wcześniejszych stadiach obrotu. W związku z wprowadzeniem paliw do obrotu, o czym świadczą dokumenty odzwierciedlające ich sprzedaż, sprzedaż ta na podstawie art. 34 ust. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a obowiązek w tym podatku, na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 3 tej ustawy oraz § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 22 marca 2002 r., obciąża podatnika sprzedającego wyroby akcyzowe podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, od których tego podatku nie zapłacono. Wskazując na przepis art. 36 ust. 1 i 3 ustawy stwierdził organ, że podstawę opodatkowania akcyzą stanowi obrót wyrobami akcyzowymi, a jeżeli stawki akcyzy ustalone są kwotowo - ilość wyrobów akcyzowych. Organ I instancji dokonał wyliczenia ilości sprzedaży poszczególnych wyrobów akcyzowych, którego strona nie kwestionowała i przyporządkował do tego wyliczenia stawki podatku akcyzowego. Utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję organ odwoławczy podkreślił, że w sprawie postępowanie prowadzone wobec strony obejmowało swoim zakresem badanie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczenia i wpłacania podatków m. in. z tytułu podatku akcyzowego. Organ I instancji zgromadził obszerny materiał dowodowy i dokonał jego szczegółowej analizy. Wskazał organ odwoławczy, że podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia stanowi przepis art. 35 ust. 1 ustawy o podatku VAT i poz. 1 zał. nr 6 do tej ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, a także rozporządzenia z dnia 22 marca 2002 r., w którym zwalnia się niektóre grupy podatników z obowiązku uiszczenia akcyzy. W postępowaniu nie było sporu co do faktu sprzedaży przez stronę wyrobów akcyzowych - benzyny oraz oleju napędowego, które podlegały podatkowi akcyzowemu. Nie było także wątpliwości co do tego, że strona, dokonując zakupu przedmiotowych wyrobów akcyzowych, nie deklarowała, ani nie uiściła podatku akcyzowego. Z czynności przeprowadzonych w postępowaniu wynika także, że sprzedawcy wyrobów akcyzowych na rzecz strony nie deklarowali ani też nie zapłacili podatku akcyzowego od sprzedaży paliw. Organ odwoławczy zatem uznał, że na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 5 ustawy podatek akcyzowy obciąża stronę jako nabywcę wyrobu akcyzowego, od którego podatek akcyzowy nie został zapłacony. Ustosunkowując się do zarzutu strony, iż dochowała należytej staranności przy sprawdzaniu wiarygodności kontrahenta, podkreślił organ, że organy podatkowe nie kierują się przy orzekaniu intencjami podatnika, lecz muszą stosować obowiązujące przepisy prawa. Sam fakt posiadania dokumentacji potwierdzającej rzekome przeprowadzenia transakcji nie świadczy o dokonywaniu rzeczywistego obrotu przez kontrahenta. Dowody potwierdzające faktyczne prowadzenie działalności przez te podmioty nie mogą przesądzać o obowiązkach podatnika w zakresie podatku akcyzowego, jeżeli nie świadczą o zapłacie podatku akcyzowego przez niego lub o jego uiszczeniu na wcześniejszym etapie obrotu. Wskazując na przepis art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (j. t. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.) stwierdził, że przepis ten daje możliwość stronie upewnienia się co do faktu nadania NIP podmiotowi, który się nim posługuje.