Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Bk 62/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 marca 2014 r. sprawy ze skargi T. Spółka jawna J. i T. M. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za okresy od marca do września 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r.,

nr [...] uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Celnego

w Ł. z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] określającą T" Spółce jawnej J. i T. M. z siedzibą w C. (dalej również jako spółka, strona skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2009 r. (marzec - wrzesień) ze względu na konieczność przeprowadzenia postępowania w zakresie większym niż uzupełniający.

Decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...] wydaną po ponownym przeprowadzeniu postępowania Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2009 r. (marzec - wrzesień).

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona skarżąca, w odwołaniu wniesionym do Dyrektora Izby Celnej w B. zarzuciła spornej decyzji naruszenie:

- przepisów prawa materialnego, w szczególności: art. 89 ust. 4 pkt 1, ust. 5, ust. 6, ust. 8 i ust. 16 ustawy z dnia 06 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym

(Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) w dalszej części powoływanej w skrócie u.p.a.,

poprzez wadliwą interpretację przepisów dotyczących oświadczeń nabywców oleju od spółki o jego przeznaczeniu na cele grzewcze i uznanie, że dające się uzupełnić braki w oświadczeniach są tożsame z brakiem w dokumentacji oświadczenia,

- przepisów postępowania tj. art. 120 i art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) poprzez zastosowanie wykładni sprzecznej z wykładnią gramatyczną, rozstrzyganie wątpliwości interpretacyjnych na niekorzyść podatnika, a co za tym idzie naruszenie zasady