Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 marca 2014 r., sygn. II SAB/Po 102/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Maria Kwiecińska (spr.) Sędzia WSA Jakub Zieliński Protokolant St. sekretarz sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 marca 2014 r. sprawy ze skargi P. D. na bezczynność Dziekana Wydziału Uniwersytetu "A" w przedmiocie wydania uwierzytelnionego odpisu karty egzaminacyjnej I. zobowiązuje Dziekana Wydziału Uniwersytetu "A" do załatwienia wniosku skarżącego z dnia (...) stycznia 2011 r. w terminie 14 dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku, II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa, III. zasądza od Dziekana Wydziału Uniwersytetu "A" na rzecz skarżącego kwotę (...) zł (...) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Złożonym w dniu (...) stycznia 2011 r. wnioskiem P. D. zwrócił się do Uniwersytetu "A" Wydział "B", o przesłanie, na podstawie art. 73 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071), uwierzytelnionego odpisu karty egzaminacyjnej na rok akademicki 2009/2010.

Kolejnym pismem z dnia (...) marca 2012 r., nazwanym zażaleniem na bezczynność organu, P. D. zwrócił się do Rektora Uniwersytetu "A" o interwencję w sprawie braku otrzymania przez wnioskodawcę odpisu karty egzaminacyjnej.

Pismem z dnia (...) lipca 2013 r. P. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Dziekana Wydziału "B" Uniwersytetu "A". W uzasadnieniu skargi podniesiono, że do dnia dzisiejszego skarżący nie otrzymał uwierzytelnionego odpisu karty egzaminacyjnej ani postanowienia o odmowie jej udostępnienia.

W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu - radca prawny K. E. N., wniosła o odrzucenie skargi argumentując, że niedopuszczalne jest wniesienie skargi na bezczynność organu w zakresie przesłania "uwierzytelnionego odpisu karty egzaminacyjnej". Podniosła, że w świetle art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.) przepisy K.p.a. oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego stosuje się jedynie w zakresie określonym w powyższym przepisie, a więc do decyzji dotyczących przyjęcia na studia, decyzji podjętych przez organy uczelni w indywidualnych sprawach studenckich, a także w sprawach nadzoru nad działalnością uczelnianych organizacji studenckich oraz samorządu studenckiego i doktoranckiego. Są to więc akty o charakterze zewnętrznym, gdy tymczasem karta egzaminacyjna pozostaje dokumentem wewnątrzzakładowym związanym z tokiem studiów i nie stanowi ona jakiegokolwiek dokumentu wydawanego w ramach jakiegokolwiek postępowania administracyjnego i nie ma znaczenia dla praw i obowiązków studenta. Jak podkreślono zawarte w karcie egzaminacyjnej dane są odzwierciedlone także w indeksie studenta oraz w systemie USOS, co powoduje, że wystawianie, wydanie, czy też kopiowanie studentowi karty egzaminacyjnej nie stanowi aktu administracyjnego podlegającego weryfikacji przez sądy administracyjne. Powołano się na konstytucyjną zasadę autonomii szkół wyższych, wyjaśniając, że władze szkół wyższych posiadają autonomię w zakresie swobodnego decydowania o sprawach organizacji wewnętrznej i składu władz, toku nauczania i weryfikowania wiedzy, przyjmowania i promowania studentów a także określania niektórych ich praw i obowiązków. W konkluzji pisma podniesiono, że skoro przesłanie uwierzytelnionego odpisu karty egzaminacyjnej należy do czynności wewnętrznych w ramach toku studiów, to nie podlega ona właściwości sądów administracyjnych a sama skarga powinna zostać odrzucona.