Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 4 marca 2014 r., sygn. II SA/Bk 524/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 marca 2014 r. sprawy ze skargi L. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwa przeznaczonych do spożywania w miejscu sprzedaży 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Burmistrza Sz. z [...]03.2013 r. nr [...], 2. stwierdza, że wymienione decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącego L. D. kwotę 500 (słownie: pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco:
W dniu [...] października 2012 r. L. D. złożył do Burmistrza Sz. wniosek o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5% oraz piwa, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży D. M. [...].
Burmistrz Sz. decyzją z dnia [...] marca 2013 r. na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1356 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 kpa odmówił wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwa przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży D. M. [...]. Organ podniósł, powołując się na treść art.1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, że przy wydawaniu decyzji w sprawie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych należy wziąć pod uwagę, "w jaki sposób ta decyzja wpłynie na społeczeństwo lokalne i czy będzie miała wpływ na zwiększenie niepożądanej konsumpcji alkoholu". Organ uznał ponadto, że nie sposób rozpatrywać kwestii wydania zezwolenia L. D. w oderwaniu od postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia jego żonie - H. D., która w jego trakcie złożyła wniosek o wydanie zezwolenia na utworzenie w tym samym budynku pijalni piwa, który następnie wycofała, a taki wniosek złożył wówczas L. D. Te działania miały na celu obejście obowiązujących przepisów poprzez zastąpienie jednego podmiotu gospodarczego drugim i zalegalizowanie sprzedaży piwa w tym punkcie, mimo wyraźnych sygnałów o dotychczasowych nieprawidłowościach w sprzedaży alkoholu w tym sklepie. W istocie pijalnię piwa prowadzić planuje pani H. D. na podstawie zezwolenia uzyskanego przez męża. Opisano następnie zeznania wielu świadków, z których - zdaniem organu - wyłania się obraz bardzo częstego łamania zasad sprzedaży napojów alkoholowych w jej sklepie oraz zakłócania porządku publicznego. Organ podniósł także, że odmowa wydania zezwolenia L.D. nie wpływa również na ograniczenie możliwości zaspokojenia potrzeb mieszkańców wsi D.M. Wręcz przeciwnie - to mieszkańcy zwracali się do Burmistrza Sz. o nie wydawanie zezwolenia. Takie stanowisko wyrazili też w uchwale zebrania wiejskiego nr [...] z dnia [...]01.2013 roku. Miejscowość jest niewielka (liczy [...] mieszkańców), we wsi funkcjonują dwa sklepy spożywcze, a dojazd do większych ośrodków jest także dogodny.