Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. III SA/Wa 2401/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi C.Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz C.Z. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 6 kwietnia 2012 r. Skarżąca, C. Ż., złożyła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. (NUS) zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej starty) PIT-37 za 2011 r. Wykazała w nim dochód z tytułu emerytury/renty w wysokości 45.403,26 zł. Podstawę opodatkowania, po odliczeniu od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne w wysokości 5.138,73 zł, stanowiła kwota 40.264,53 zł, od której obliczony podatek według obowiązującej w 2011 r. skali podatkowej wyniósł 6.691,60 zł. Podatek należny natomiast, po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 3.518,75 zł stanowił kwotę 3.173,00 zł. Różnica pomiędzy podatkiem należnym (3.173,00 zł) a sumą zaliczek pobranych przez płatnika (4.104,00 zł) stanowiła nadpłatę w kwocie 931,00 zł, która została Skarżąca zwrócona w całości w dniu 26 września 2012 r.

Z uwagi na błędy rachunkowe zaistniałe w złożonym zeznaniu, pismem z 21 czerwca 2012 r. NUS wezwał Skarżącą celem dokonania korekty zeznania. Jak wynikało z treści protokołu nr 326 z dnia 29 czerwca 2012 r. w trybie czynności sprawdzających zakwestionowano prawo do odliczenia części wydatków na cele rehabilitacyjne i ułatwiające czynności życiowe, tj. leczenie protetyczne i zakup niektórych leków tj. Calcium. W odpowiedzi na powyższe ustalenia Skarżąca oświadczyła, że nie będzie składać korekty zeznania, gdyż wydatki te są jej niezbędne dla zachowania czynności życiowych.