Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. III SA/Lu 779/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca),, Sędzia WSA Grzegorz Wałejko, Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 6 lutego 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego dotyczącego zatrzymania prawa jazdy stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (...) decyzją z (...) czerwca 2013 r., znak (...) po rozpatrzeniu odwołania A od decyzji Prezydenta Miasta (...) z (...) kwietnia 2013 r., znak (...) orzekającej o zatrzymaniu dłużnikowi alimentacyjnemu A prawa jazdy kategorii B - uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i w całości i umorzyło postępowanie pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przytoczył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 13 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 519/09. W wyżej wymienionym wyroku WSA w Łodzi, odwołując się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 września 2009 r., sygn. akt P 46/07, odmówił zastosowania przepisu art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r. poz. 1228 z późn. zm.), dalej: ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, z uwagi na to, że jest niezgodny z Konstytucją. Sąd wyjaśnił, że powyższy przepis zawiera normę analogiczną do zamieszczonej w przepisie art. 5 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej uznanej za niezgodną z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, naruszającą zasadę sprawiedliwej procedury i zasadę proporcjonalności.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze mając na uwadze zasadę ochrony zaufania obywateli do państwa i prawa oraz potrzebę ujednolicenia wykładni przepisów prawa uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i umorzyło postępowanie przed organem pierwszej instancji.