Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. II SA/Kr 1408/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi S. F. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia 20 sierpnia 2013 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia pozwolenia wodnoprawnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 grudnia 2012 r. znak: [...] Starosta, po rozpatrzeniu wniosku Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w N., odmówił stwierdzenia wygaśnięcia pozwolenia wodnoprawnego udzielonego J. S. na pobór wody z potoku decyzją Wojewody z dnia 19 czerwca 1990 r. znak: [...], zmienionego decyzjami Wojewody z dnia 29 kwietnia 1991 r., znak: [...] i z dnia 27 lipca 1995 r., znak: [...].

Jako uzasadnienie odmowy Starosta podał brak możliwości ustalenia dokładnej daty, tj. dnia, w którym decyzja Wojewody z dnia 19 czerwca 1990 r. stała się ostateczna.

Od powyższej decyzji Starosty odwołali się: Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w N. wnosząc o zmianę decyzji poprzez orzeczenie stwierdzenia wygaśnięcia przedmiotowego pozwolenia wodnoprawnego oraz orzeczenie o rozbiórce drewnianego jazu klapowego (progu piętrzącego z desek) oraz Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, wnosząc o uchylenie przedmiotowej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Okręg Polskiego Związku Wodnego w N. zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 7, art. 77 i art. 80 K.p.a. poprzez nieustalenie, że w sprawie upłynął 20-letni termin od kiedy decyzja z 1990 r. stała się ostateczna oraz naruszenie art. 11 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw, poprzez błędną wykładnię, że przepis ten wymaga podania na decyzji stwierdzającej wygaśnięcie pozwolenia wodnoprawnego dokładnej daty upływu 20-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Odwołujący podniósł, że w niniejszym postępowaniu istotną przesłanką do wydania decyzji o wygaśnięciu pozwolenia wodnoprawnego jest upływ 20-letniego terminu, a nie ustalenie pierwszego dnia, z którym pozwolenie stało się ostateczne. Decyzja z dnia 19 czerwca 1990 r. była zmieniona decyzją z dnia 29 kwietnia 1991 r. w trybie art. 155 K.p.a., co oznacza, że decyzja zmieniana była ostateczna w dacie wydania decyzji zmieniającej, tj. w dniu 29 kwietnia 1991 r.. Dalej podniesiono, że żaden przepis nie wymaga aby w decyzji stwierdzającej wygaśnięcie obowiązkowo podawać datę, z którą decyzja wygasła, a brak możliwości ustalenia takiej daty nie może prowadzić do odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji w sytuacji kiedy wiadomo, że utraciło ważność z powodu upływu 20-letniego terminu. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podniósł w uzasadnieniu odwołania, że decyzja z dnia 19 czerwca 1990 r. była ostateczna w dniu 29 kwietnia 1991 r., ponieważ w tym dniu została wydana decyzja o zmianie pozwolenia wodnoprawnego w trybie art. 155 K.p.a. oraz że w dniu 20 grudnia 2012 r. upłynęło więcej niż 20 lat od daty zmiany pozwolenia, co oznacza, że pozwolenie z dnia 19 czerwca 1990 r. wygasło.