Art. 1. [Prawo wodne] W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. Nr 115, poz. 1229, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Ustawa reguluje sprawy własności wód oraz gruntów pokrytych wodami, a także zasady gospodarowania tymi składnikami w odniesieniu do majątku Skarbu Państwa.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Gospodarowanie wodami jest prowadzone w taki sposób, aby działając w zgodzie z interesem publicznym, nie dopuszczać do wystąpienia możliwego do uniknięcia pogorszenia ekologicznych funkcji wód oraz pogorszenia stanu ekosystemów lądowych i terenów podmokłych bezpośrednio zależnych od wód.”;

2) w art. 2:

a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) planowanie w gospodarowaniu wodami,”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Opłaty, o których mowa w ust. 4 pkt 4, stanowią dochód własny urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej i są przeznaczane na pokrycie wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych z uzyskiwaniem dochodów z tytułu stwierdzania kWalifikacji wymaganych od osób wykonujących dokumentacje hydrologiczne.”;

3) w art. 3:

a) ust. 2–4 otrzymują brzmienie:

„2. Ustala się następujące obszary dorzeczy:

1) obszar dorzecza Wisły obejmujący, oprócz dorzecza Wisły znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dorzecza Słupi, Łupawy, Łeby, Redy oraz pozostałych rzek uchodzących bezpośrednio do Morza Bałtyckiego na wschód od ujścia Słupi, a także wpadających do Zalewu Wiślanego,

2) obszar dorzecza Odry obejmujący, oprócz dorzecza Odry znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także dorzecza Regi, Parsęty, Wieprzy oraz pozostałych rzek uchodzących bezpośrednio do Morza Bałtyckiego na zachód od ujścia Słupi, a także wpadających do Zalewu Szczecińskiego,

3) obszary dorzeczy:

a) Dniestru,

b) Dunaju,

c) Jarft,

d) Łaby,

e) Niemna,

f) Pregoły,

g) Świeżej,

h) Ücker

– obejmujące znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej części międzynarodowych dorzeczy.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób ewidencjonowania przebiegu granic obszarów dorzeczy,

2) przyporządkowanie zbiorników wód podziemnych oraz wód przybrzeżnych – do właściwych obszarów dorzeczy,

3) regiony wodne,

4) regionalne zarządy gospodarki wodnej, wskazując regiony wodne objęte zasięgiem terytorialnym ich działania oraz siedziby poszczególnych regionalnych zarządów gospodarki wodnej,

5) sposób ewidencjonowania przebiegu granic regionów wodnych.

4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów kierować się będzie podziałem hydrograficznym kraju oraz zróżnicowaniem warunków hydrologicznych i hydrogeologicznych na obszarze dorzecza, a także lokalizacją zbiorników wód podziemnych i sposobem ich wykorzystania.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. W celu zapewnienia prawidłowego gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy zarządzanie zasobami wodnymi wymaga koordynowania działań określonych programem wodno-środowiskowym kraju oraz planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy:

1) z właściwymi władzami państw członkowskich Unii Europejskiej, na których terytoriach znajdują się pozostałe części dorzeczy, o których mowa w ust. 2,

2) z właściwymi władzami państw leżących poza granicami Unii Europejskiej, na których terytoriach znajdują się pozostałe części dorzeczy, o których mowa w ust. 2.”;

4) w art. 4a pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954) oraz decyzja o warunkach zabudowy – dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodno-prawnego, do wydania którego organem właściwym jest wojewoda.”;

5) w art. 5:

a) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) płynące, do których zalicza się wody:

a) w ciekach naturalnych, kanałach oraz w źródłach, z których cieki biorą początek,

b) znajdujące się w jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych o ciągłym bądź okresowym naturalnym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych,

c) znajdujące się w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących,

2) stojące, do których zalicza się wody znajdujące się w jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych niezwiązanych bezpośrednio, w sposób naturalny, z powierzchniowymi wodami płynącymi.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Przepisy o wodach stojących stosuje się odpowiednio do wód znajdujących się w zagłębieniach terenu powstałych w wyniku działalności człowieka, niebędących stawami.”,

c) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:

„5. Dla potrzeb gospodarowania wodami wody dzieli się na:

1) jednolite części wód powierzchniowych, z wyodrębnieniem sztucznych lub silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych,

2) jednolite części wód podziemnych.

6. Przepisów ust. 3 pkt 1 lit. b) oraz lit. c) nie stosuje się dla potrzeb badania i oceny stanu wód powierzchniowych, prowadzonych w ramach monitoringu wód.”;

6) w art. 9:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) ciekach naturalnych – rozumie się przez to rzeki, strugi, strumienie i potoki oraz inne wody płynące w sposób ciągły lub okresowy, naturalnymi lub uregulowanymi korytami,”,

– uchyla się pkt 2,

– po pkt 4 dodaje się pkt 4a–4c w brzmieniu:

„4a) gruntach pokrytych wodami powierzchniowymi – rozumie się przez to grunty tworzące dna i brzegi cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych, w granicach linii brzegu, a także grunty wchodzące w skład sztucznych zbiorników wodnych, stopni wodnych oraz jezior podpiętrzonych, będące gruntami pokrytymi wodami powierzchniowymi przed wykonaniem urządzeń piętrzących,

4b) jednolitych częściach wód podziemnych – rozumie się przez to określoną objętość wód podziemnych występującą w obrębie warstwy wodonośnej lub zespołu warstw wodonośnych,

4c) jednolitych częściach wód powierzchniowych – rozumie się przez to oddzielny i znaczący element wód powierzchniowych, taki jak:

a) jezioro lub inny naturalny zbiornik wodny,

b) sztuczny zbiornik wodny,

c) struga, strumień, potok, rzeka, kanał lub ich części,

d) morskie wody wewnętrzne, wody przejściowe lub wody przybrzeżne,”,

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) obszarze dorzecza – rozumie się przez to obszar lądu i morza, składający się z jednego lub wielu sąsiadujących ze sobą dorzeczy wraz ze związanymi z nimi wodami podziemnymi oraz morskimi wodami wewnętrznymi i wodami przybrzeżnymi, będący główną jednostką przestrzenną gospodarowania wodami,”,

– po pkt 13 dodaje się pkt 13a i 13b w brzmieniu:

„13a) silnie zmienionej jednolitej części wód powierzchniowych – rozumie się przez to jednolitą część wód powierzchniowych, których charakter został w znacznym stopniu zmieniony w wyniku działalności człowieka,

13b) sztucznej jednolitej części wód powierzchniowych – rozumie się przez to jednolitą część wód powierzchniowych powstałą w wyniku działalności człowieka,”,

– pkt 14–17 otrzymują brzmienie:

„14) ściekach – rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi:

a) wody zużyte, w szczególności na cele bytowe lub gospodarcze,

b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 89, poz. 991 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 876),

c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów,

d) wody odciekowe ze składowisk odpadów i miejsc ich magazynowania, wykorzystane solanki, wody lecznicze i termalne,

e) wody pochodzące z odwodnienia zakładów górniczych, z wyjątkiem wód wtłaczanych do górotworu, jeżeli rodzaje i ilość substancji zawartych w wodzie wtłaczanej do górotworu są tożsame z rodzajami i ilościami substancji zawartych w pobranej wodzie,

f) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb łososiowatych,

g) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb innych niż łososiowate albo innych organizmów wodnych, o ile produkcja tych ryb lub organizmów, rozumiana jako średnioroczny przyrost masy tych ryb albo tych organizmów w poszczególnych latach cyklu produkcyjnego, przekracza 1 500 kg z 1 ha powierzchni użytkowej stawów rybnych tego obiektu w jednym roku danego cyklu,

15) ściekach bytowych – rozumie się przez to ścieki z budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej, powstające w wyniku ludzkiego metabolizmu lub funkcjonowania gospodarstw domowych oraz ścieki o zbliżonym składzie pochodzące z tych budynków,

16) ściekach komunalnych – rozumie się przez to ścieki bytowe lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, odprowadzane urządzeniami służącymi do realizacji zadań własnych gminy w zakresie kanalizacji i oczyszczania ścieków komunalnych,

17) ściekach przemysłowych – rozumie się przez to ścieki, niebędące ściekami bytowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, powstałe w związku z prowadzoną przez zakład działalnością handlową, przemysłową, składową, transportową lub usługową, a także będące ich mieszaniną ze ściekami innego podmiotu, odprowadzane urządzeniami kanalizacyjnymi tego zakładu,”,

– w pkt 19 lit. a–f otrzymują brzmienie:

„a) budowle: piętrzące, upustowe, przeciwpowodziowe i regulacyjne, a także poldery przeciwpowodziowe, kanały i rowy,

b) zbiorniki, obiekty zbiorników i stopni wodnych,

c) stawy rybne oraz stawy przeznaczone do oczyszczania ścieków, rekreacji lub innych celów,

d) obiekty służące do ujmowania wód powierzchniowych oraz podziemnych,

e) obiekty energetyki wodnej,

f) wyloty urządzeń kanalizacyjnych służące do wprowadzania ścieków do wód lub urządzeń wodnych oraz wyloty urządzeń służące do wprowadzania wody do wód lub urządzeń wodnych,”,

– po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu:

„19a) warstwie wodonośnej – rozumie się przez to warstwowane lub niewarstwowane utwory skalne przepuszczalne i nasycone wodą, wykazujące wystarczającą porowatość i przepuszczalność umożliwiającą znaczący przepływ wód podziemnych lub pobór znaczących ilości wód podziemnych,”,

– pkt 22 i 23 otrzymują brzmienie:

„22) wodach podziemnych – rozumie się przez to wszystkie wody znajdujące się pod powierzchnią ziemi w strefie nasycenia, w tym wody gruntowe pozostające w bezpośredniej styczności z gruntem lub podglebiem,

23) wodach przybrzeżnych – rozumie się przez to wody powierzchniowe w odległości jednej mili morskiej od linii podstawowej morza terytorialnego, wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej,”,

– pkt 25 otrzymuje brzmienie:

„25) zakładach – rozumie się przez to podmioty korzystające z wód w ramach korzystania szczególnego, wykonujące urządzenia wodne lub wykonujące inne działania wymagające pozwolenia wodnoprawnego,”,

– w pkt 26 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 27 w brzmieniu:

„27) zlewni – rozumie się przez to obszar lądu, z którego cały spływ powierzchniowy wód jest odprowadzany przez system strug, strumieni, potoków, rzek i kanałów do wybranego punktu biegu cieku.”,

b) w ust. 2:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) urządzeń wodnych stosuje się odpowiednio do:

a) urządzeń melioracji wodnych niezaliczonych do urządzeń wodnych,

b) prowadzonych przez wody powierzchniowe oraz wały przeciwpowodziowe obiektów mostowych, rurociągów, linii energetycznych, linii telekomunikacyjnych oraz innych urządzeń,

c) obiektów budowlanych oraz robót na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią lub w wodach,”,

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) wykonania urządzeń wodnych – stosuje się odpowiednio do odbudowy, rozbudowy, przebudowy lub rozbiórki tych urządzeń, z wyłączeniem robót związanych z utrzymywaniem urządzeń wodnych w celu zachowania ich funkcji,”,

– w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) właściciela wody – stosuje się odpowiednio do organów, jednostek organizacyjnych, osób prawnych lub fizycznych wykonujących prawa właścicielskie w stosunku do wód.”;

7) w art. 10 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Wody morza terytorialnego, morskie wody wewnętrzne wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej, śródlądowe wody powierzchniowe płynące oraz wody podziemne stanowią własność Skarbu Państwa.”;

8) w art. 11:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) dyrektor parku narodowego – w stosunku do wód znajdujących się w granicach parku, z wyłączeniem wód, o których mowa w pkt 2 lit. d) oraz lit. e), które są sklasyfikowane w klasie wyższej niż klasa I, na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, z późn. zm.³⁾),”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Organy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 4, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, mogą powierzyć nadleśniczemu, w drodze porozumienia, na jego wniosek, wykonywanie uprawnień właścicielskich Skarbu Państwa w stosunku do wód publicznych stanowiących własność Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a)–c) oraz lit. e) i pkt 4, oraz określonych na podstawie ust. 3, znajdujących się w granicach nadleśnictwa.

1b. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 1a, określa się zakres uprawnień właścicielskich Skarbu Państwa powierzonych nadleśniczemu.”;

9) w art. 12 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Uprawnienia właścicielskie Skarbu Państwa w stosunku do wód stojących oraz wody w rowach, znajdujących się na terenie nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, wykonują podmioty reprezentujące Skarb Państwa w stosunku do tych nieruchomości, na podstawie odrębnych przepisów.”;

10) w art. 13:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1d w brzmieniu:

„1a. Do pobierania pożytków, o których mowa w ust. 1, z wód w urządzeniu wodnym przeznaczonym do chowu lub hodowli ryb i usytuowanym na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących jest uprawniony jego właściciel.

1b. Do pobierania pożytków, o których mowa w ust. 1, w drodze rybackiego korzystania z wód sztucznego zbiornika wodnego usytuowanego na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących, jest uprawniony dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, jeżeli utrzymanie i gospodarowanie wodą w tym zbiorniku należy do jego zadań.

1c. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może przekazać uprawnienie, o którym mowa w ust. 1b, osobom trzecim na zasadach i warunkach określonych w ust. 1d–10.

1d. Zasady i warunki rybackiego korzystania z publicznych śródlądowych wód powierzchniowych płynących są określone w przepisach ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, z późn. zm.⁴⁾).”,

b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące, stanowiące własność Skarbu Państwa, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej oddaje do rybackiego korzystania w drodze oddania w użytkowanie obwodu rybackiego ustanowionego na podstawie ustawy o rybactwie śródlądowym.

3. Oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego następuje za opłatą roczną, na czas nie krótszy niż 10 lat, na podstawie umowy, do zawarcia której jest upoważniony dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej.”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego następuje w drodze konkursu ofert, przy czym maksymalna oferowana stawka opłaty rocznej za 1 ha powierzchni obwodu rybackiego nie może być wyższa niż równowartość pieniężna 0,5 dt żyta, ustalona według średniej ceny skupu żyta, o której mowa w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z późn. zm.⁵⁾), w zależności od rybackiego typu wody i jej położenia.”,

d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. W uzasadnionych przypadkach Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw rolnictwa, może zawiesić konkurs ofert albo wstrzymać zawarcie umowy o oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego na czas niezbędny do dokonania kontroli oraz zobowiązać dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej do zarządzenia ponownego rozpatrzenia ofert, wskazując okoliczności, które należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrywaniu ofert.”,

e) ust. 10 otrzymuje brzmienie:

„10. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 9, kierować się będzie potrzebą wyłonienia oferenta, którego przygotowanie i doświadczenie zawodowe zapewni realizację zasad racjonalnej gospodarki rybackiej zgodnie z przedłożonym operatem rybackim, w celu utrzymania lub uzyskania dobrego stanu wód obwodu rybackiego, a określając tryb i warunki przeprowadzania konkursu ofert, uwzględni w szczególności konieczność udostępnienia oferentom informacji w zakresie:

1) rozliczenia obciążeń publicznoprawnych związanych z przedmiotem użytkowania oraz nakładów rzeczowo-finansowych określonych w operacie rybackim,

2) zasad udostępniania wód obwodu rybackiego do celów badań naukowych oraz przekazywania danych na temat wyników prowadzonej gospodarki rybackiej,

3) ograniczeń związanych z oddaniem w użytkowanie gruntów pod wodami w obwodzie rybackim na cele określone w art. 20 ust. 1 oraz potrzeby zapewnienia kontroli nad prawidłowością przeprowadzanego postępowania w konkursie ofert.”;

11) w art.14:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Grunty pokryte wodami powierzchniowymi stanowią własność właściciela tych wód.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Przez grunty pokryte śródlądowymi wodami powierzchniowymi oraz morskimi wodami wewnętrznymi rozumie się grunty tworzące dna i brzegi cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych, w granicach linii brzegu.”,

c) ust. 2–5 otrzymują brzmienie:

„2. Grunty pokryte płynącymi wodami powierzchniowymi nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie.

3. Gospodarowanie gruntami, o których mowa w ust. 2, wykonują odpowiednio organy oraz jednostki, o których mowa w art. 11 ust. 1.

4. Gospodarowanie innym mieniem związanym z gospodarką wodną, stanowiącym własność Skarbu Państwa, wykonują: właściwy miejscowo starosta, realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej, lub odpowiednio organy oraz jednostki, o których mowa w art. 11 ust. 1, lub jednostki, którym to mienie zostało powierzone.

5. Prawo do zbywania gruntów pod śródlądowymi wodami powierzchniowymi stojącymi, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, przysługuje ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej na zbycie gruntu pod wodą stojącą.”;

12) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:

„Art. 14a. 1. Grunty pokryte wodami powierzchniowymi płynącymi, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, są zasobem nieruchomości Skarbu Państwa, do którego nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

2. Przejście gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi do zasobu, o którym mowa w ust. 1, oraz ich wykreślenie z zasobu stwierdza, w drodze decyzji, na wniosek właściwego organu lub jednostki, o których mowa w art. 11 ust. 1, właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej.”;

13) w art. 15:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Linię brzegu dla cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia, którą ustala się według średniego stanu wody z okresu co najmniej ostatnich 10 lat.

2. Linię brzegu ustala, w drodze decyzji, na wniosek mającego interes prawny lub faktyczny:

1) właściwy terenowy organ administracji morskiej – dla morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz wód morza terytorialnego,

2) właściwy wojewoda – dla wód granicznych oraz śródlądowych dróg wodnych,

3) właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej – dla pozostałych wód.”,

b) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Jeżeli ustalenie linii brzegu jest konieczne w związku z wykonaniem urządzeń wodnych lub kształtowaniem nowych koryt cieków naturalnych, postępowanie w sprawie ustalenia linii brzegu przeprowadza się łącznie z postępowaniem w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego.”,

c) po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu:

„10a. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 9 i 10, jest organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.”;

14) po art. 15 dodaje się art. 15a i 15b w brzmieniu:

„Art. 15a. 1. Rozgraniczenia gruntów, które były pokryte wodami przed wykonaniem urządzenia wodnego, od pozostałych gruntów dokonuje, na wniosek właściciela wody lub właściciela gruntu sąsiadującego, w drodze decyzji, właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej.

2. Dokonując rozgraniczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 15, z tym że podstawą rozgraniczenia jest dokumentacja sporządzona dla potrzeb wykonania urządzenia wodnego, a w przypadku jej braku – dostępne materiały archiwalne.

3. W przypadku braku dokumentacji umożliwiającej dokonanie rozgraniczenia, o którym mowa w ust. 1, jako grunt pokryty wodami powierzchniowymi w granicach urządzenia wodnego wyznacza się obszar niezbędny dla zachowania ciągłości cieku, w przypadku likwidacji tego urządzenia, przyjmując parametry koryta cieku powyżej i poniżej urządzenia, a w przypadku jezior podpiętrzonych – rzędne wody sprzed piętrzenia.

Art. 15b. W przypadku przeprowadzenia modernizacji ewidencji gruntów i budynków decyzje, o których mowa w art. 15 ust. 2, wydaje się z urzędu.”;

15) w art. 16:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Właściciel wody nie nabywa praw do gruntów zalanych przez wodę podczas powodzi.

2. Właścicielowi gruntów zalanych podczas powodzi nie przysługuje z tego tytułu odszkodowanie od właściciela wody.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Właścicielowi posiadającemu grunty leżące w granicach polderu przeciwpowodziowego, zalanego podczas powodzi, przysługuje od właściciela wody odszkodowanie na warunkach określonych w ustawie.”;

16) w art. 20:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Grunty pokryte wodami, stanowiące własność Skarbu Państwa, niezbędne do prowadzenia przedsięwzięć związanych z:”,

– pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) wykonywaniem infrastruktury transportowej,

5) wykonywaniem infrastruktury przemysłowej, komunalnej lub rolnej,”,

– w pkt 7 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

„8) wykonywaniem infrastruktury telekomunikacyjnej”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Wysokość opłaty rocznej za oddanie w użytkowanie gruntów, o których mowa w ust. 1, ustala się proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności określonego w pozwoleniu wodnoprawnym, jeżeli jest on krótszy niż jeden rok lub dotyczy realizacji przedsięwzięć wymienionych w ust. 1 pkt 3.”,

c) w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) jednostkom samorządu terytorialnego dla potrzeb, o których mowa w ust. 1 pkt 4.”,

d) uchyla się ust. 4,

e) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Grunty pokryte wodami, stanowiące własność Skarbu Państwa, niezbędne do prowadzenia przedsięwzięć innych niż określone w ust. 1, użycza się na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 23 kWietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.⁶⁾).”;

17) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zakłady, które przez wprowadzanie ścieków do wód albo w inny sposób przyczyniają się do wzrostu kosztów utrzymania tych wód, ponoszą taką część kosztów, w jakiej nastąpił ten wzrost; podziału kosztów, na wniosek właściciela wody, dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodno-prawnego.”;

18) art. 24 otrzymuje brzmienie:

„Art. 24. Utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych i brzegu morskiego nie może naruszać, z zastrzeżeniem art. 38 ust. 5, istniejącego dobrego stanu tych wód oraz warunków wynikających z ochrony wód.”;

19) w art. 26 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) zapewnienie utrzymywania w należytym stanie technicznym koryt cieków naturalnych oraz kanałów, będących w jego władaniu,

2) dbałość o utrzymanie dobrego stanu wód,”;

20) w art. 31:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa wody, marnotrawstwa energii wody, ani wyrządzać szkód.”,

b) w ust. 4:

– pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) wprowadzania, do urządzeń kanalizacyjnych będących we władaniu innych podmiotów, ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1,”,

– w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

„8) piętrzenia oraz retencjonowania śródlądowych wód powierzchniowych.”,

c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Przez wprowadzanie ścieków do ziemi rozumie się także wprowadzanie ścieków do urządzeń wodnych, z wyjątkiem kanałów oraz zbiorników, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1 lit. c).”;

21) w art. 34:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej, i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej.”,

b) w ust. 3:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wydobywania kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z morskich wód wewnętrznych wraz z wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz z wód morza terytorialnego,”,

– w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu:

„4) korzystania z wód w zbiornikach wodnych, przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych, usytuowanych na wodach płynących,

5) wprowadzania ścieków.”;

22) w art. 36 w ust. 3:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) pobór wody powierzchniowej lub podziemnej w ilości większej niż 5 m³ na dobę,”,

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) rolnicze wykorzystanie ścieków lub wprowadzanie do wód lub do ziemi oczyszczonych ścieków, jeżeli ich łączna ilość jest większa niż 5 m³ na dobę.”;

23) art. 38 otrzymuje brzmienie:

„Art. 38. 1. Wody, jako integralna część środowiska oraz siedliska dla zwierząt i roślin, podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność.

2. Celem ochrony wód jest utrzymywanie lub poprawa jakości wód, biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na terenach podmokłych tak, aby dla:

1) jednolitych części wód powierzchniowych, niewydzielonych jako sztuczne lub silnie zmienione:

a) uniknąć niekorzystnych zmian w ich stanie ekologicznym i chemicznym,

b) osiągnąć lub zachować dobry stan ekologiczny i chemiczny,

2) sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych:

a) uniknąć niekorzystnych zmian w ich potencjale ekologicznym i stanie chemicznym,

b) dążyć do osiągnięcia lub zachować dobry potencjał ekologiczny i dobry stan chemiczny,

3) jednolitych części wód podziemnych:

a) uniknąć niekorzystnych zmian ich stanu ilościowego i chemicznego,

b) odwrócić znaczące i utrzymujące się tendencje wzrostowe zanieczyszczenia powstałego w wyniku działalności człowieka,

c) zapewnić równowagę pomiędzy poborem i zasilaniem wód podziemnych,

d) zachować lub osiągnąć dobry stan ilościowy i chemiczny.

3. Realizując cele, o których mowa w ust. 2, zwane dalej „celami środowiskowymi”, należy zapewnić, aby wody, w zależności od potrzeb, nadawały się w szczególności do:

1) zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,

2) rekreacji oraz uprawiania sportów wodnych,

3) bytowania ryb i innych organizmów wodnych w warunkach naturalnych, umożliwiających ich migrację.

4. W celu ochrony jednolitych części wód podejmuje się w szczególności działania polegające na:

1) unikaniu, eliminowaniu, ograniczaniu zanieczyszczenia wód, w szczególności spowodowanego przez wprowadzanie do jednolitych części wód powierzchniowych substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, w tym substancji priorytetowych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 38a ust. 6,

2) eliminowaniu lub stopniowym ograniczaniu przedostawania się do wód zanieczyszczeń, w szczególności substancji priorytetowych,

3) zapobieganiu niekorzystnym zmianom naturalnych przepływów wody albo naturalnych poziomów zwierciadła wody,

4) zapobieganiu niekorzystnym zmianom naturalnego ukształtowania koryt cieków.

5. Dopuszcza się czasowe pogorszenie stanu jednolitych części wód, jeśli jest ono wynikiem okoliczności o charakterze naturalnym lub następstwem wydarzeń, których nie można było przewidzieć, w szczególności ekstremalnych zjawisk powodziowych i długotrwałej suszy, albo jest ono związane z utrzymywaniem wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych i brzegu morskiego zgodnie z interesem publicznym.

6. Ochrona wód jest realizowana z uwzględnieniem postanowień działu I i działu III w tytule II oraz działów I–III w tytule III ustawy z dnia 27 kWietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.⁷⁾).”;

24) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu:

„Art. 38a. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i sposób oceny stanu wód podziemnych, w tym:

1) klasyfikację elementów fizykochemicznych i ilościowych stanu wód podziemnych,

2) definicje klasyfikacji stanu ilościowego oraz stanu chemicznego wód powierzchniowych,

3) sposób interpretacji wyników badań elementów, o których mowa w pkt 1,

4) sposób prezentacji stanu wód podziemnych,

5) częstotliwość dokonywania ocen jakości poszczególnych elementów oraz stanu wód.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) elementy jakości dla klasyfikacji stanu ekologicznego oraz potencjału ekologicznego wód powierzchniowych,

2) definicje klasyfikacji stanu ekologicznego oraz potencjału ekologicznego wód powierzchniowych.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i sposób oceny stanu wód powierzchniowych, w tym:

1) klasyfikację:

a) elementów fizykochemicznych, biologicznych, hydromorfologicznych, uwzględniającą warunki referencyjne różnych typów wód powierzchniowych,

b) stanu ekologicznego oraz potencjału ekologicznego wód powierzchniowych, uwzględniającą klasyfikację elementów, o których mowa w lit. a),

2) definicje klasyfikacji stanu chemicznego wód powierzchniowych,

3) sposób interpretacji wyników badań elementów, o których mowa w pkt 1 lit. a),

4) sposób prezentacji wyników monitoringu i klasyfikacji stanu ekologicznego wód powierzchniowych i potencjału ekologicznego wód powierzchniowych,

5) częstotliwość dokonywania ocen jakości poszczególnych elementów oraz stanu ekologicznego i potencjału ekologicznego wód powierzchniowych.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, ogólną klasyfikację i ocenę ogólną wód powierzchniowych, w tym:

1) elementy oceny,

2) sposób interpretacji wyników badań poszczególnych elementów oceny,

3) ocenę wyników badań poszczególnych elementów oceny.

5. Minister, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1–4, będzie się kierować istniejącym stanem rozpoznania procesów zachodzących w środowisku wodnym oraz dostępnymi wynikami pomiarów i badań.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji priorytetowych, o których mowa w art. 38 ust. 4, uwzględniając przepisy Unii Europejskiej dotyczące substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej.”;

25) art. 39 otrzymuje brzmienie:

„Art. 39. 1. Zabrania się wprowadzania ścieków:

1) bezpośrednio do wód podziemnych,

2) do wód:

a) powierzchniowych, jeżeli byłoby to sprzeczne z warunkami wynikającymi z istniejących form ochrony przyrody, utworzonych stref ochrony zwierząt łownych albo ostoi na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954), a także stref ochronnych oraz obszarów ochronnych ustanowionych na podstawie art. 58 i 60,

b) powierzchniowych w obrębie kąpielisk, plaż publicznych nad wodami oraz w odległości mniejszej niż 1 kilometr od ich granic,

c) stojących,

d) jezior oraz do ich dopływów, jeżeli czas dopływu ścieków do jeziora byłby krótszy niż 24 godziny,

3) do ziemi:

a) jeżeli byłoby to sprzeczne z warunkami wynikającymi z istniejących form ochrony przyrody, utworzonych stref ochrony zwierząt łownych albo ostoi na podstawie ustawy o ochronie przyrody, a także stref ochronnych oraz obszarów ochronnych ustanowionych na podstawie art. 58 i 60,

b) zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, jeżeli byłoby to niezgodne z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3,

c) w pasie technicznym, o którym mowa w art. 23,

d) jeżeli stopień oczyszczania ścieków lub miąższość utworów skalnych nad zwierciadłem wód podziemnych nie stanowi zabezpieczenia tych wód przed zanieczyszczeniem,

e) w odległości mniejszej niż 1 kilometr od granic kąpielisk oraz plaż publicznych nad wodami.

2. Dopuszcza się wprowadzanie:

1) wód opadowych lub roztopowych, wód z przelewów kanalizacji deszczowej oraz wód chłodniczych do wód powierzchniowych lub do ziemi, w odległości mniejszej niż 1 kilometr od granic kąpielisk i plaż publicznych nad wodami,

2) wód opadowych lub roztopowych do jezior oraz do ich dopływów, jeżeli czas dopływu ścieków do jeziora byłby krótszy niż 24 godziny,

3) wód chłodniczych, których temperatura nie przekracza +26 °C albo naturalnej temperatury wody, do jezior oraz do ich dopływów, jeżeli czas dopływu ścieków do jeziora byłby krótszy niż 24 godziny,

4) ścieków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b), jeżeli jest to zgodne z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3

– o ile organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego ustali, że takie dopuszczenie nie koliduje z utrzymaniem dobrego stanu wód lub wymaganiami jakościowymi dla wód.

3. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może, w drodze decyzji, zwolnić od zakazu wprowadzania do ziemi, w odległości mniejszej niż 1 kilometr od granic kąpielisk oraz plaż publicznych nad wodami, ścieków innych niż wymienione w ust. 2 pkt 1, jeżeli wystąpi istotna potrzeba ekonomiczna lub społeczna, a zwolnienie nie spowoduje zagrożenia dla jakości wód.”;

26) uchyla się art. 39a;

27) w art. 40:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może, w drodze decyzji, zwolnić od zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wystąpi istotna potrzeba ekonomiczna lub społeczna, a zwolnienie nie spowoduje zagrożenia dla jakości wód w przypadku wystąpienia powodzi.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Przepisy ust. 1 pkt 3 i ust. 3 stosuje się odpowiednio do wysp oraz przymulisk, o których mowa w art. 18.”;

28) w art. 41:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi w ramach zwykłego albo szczególnego korzystania z wód powinny być oczyszczone w stopniu wymaganym przepisami ustawy i nie mogą:”,

– w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) dwuchloro-dwufenylo-trójchloroetanu (DDT), wielopierścieniowych chlorowanych dwufenyli (PCB), wielopierścieniowych chlorowanych trójfenyli (PCT), aldryny, dieldryny, endryny, izodryny, heksachlorocykloheksanu (HCH),”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zabrania się rozcieńczania ścieków wodą w celu uzyskania ich stanu, składu oraz minimalnego procentu redukcji zanieczyszczeń zgodnego z przepisami.”,

c) dodaje się ust. 3–6 w brzmieniu:

„3. Dopuszcza się wprowadzanie do wód lub do ziemi wód opadowych z przelewów kanalizacji deszczowej lub ścieków z przelewów burzowych komunalnej kanalizacji ogólnospławnej na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3.

4. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, ustalając warunki wprowadzania do wód lub do ziemi ścieków bytowych lub komunalnych, może określić w pozwoleniu wodnoprawnym minimalny procent redukcji zanieczyszczeń, jeżeli zapewni się nieprzekroczenie najwyższych dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3.

5. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, ustalając warunki wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, może określić w pozwoleniu wodnoprawnym wartości zanieczyszczeń w ściekach niższe niż najwyższe dopuszczalne wartości zanieczyszczeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3, jeżeli istniejące urządzenia oczyszczające umożliwiają ich osiągnięcie.

6. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, ustalając warunki wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, może określić w pozwoleniu wodnoprawnym wartości zanieczyszczeń w ściekach wyższe niż najwyższe dopuszczalne wartości zanieczyszczeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3, jeżeli dotrzymanie najwyższych dopuszczalnych wartości nie jest możliwe mimo zastosowania dostępnych technik i technologii oczyszczania ścieków oraz zmian w procesie produkcji, a jednocześnie stan wód odbiornika i ich podatność na eutrofizację pozwala na dokonanie odstępstw.”;

29) w art. 42 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Budowę urządzeń służących do zaopatrzenia w wodę realizuje się jednocześnie z rozwiązaniem spraw gospodarki ściekowej, w szczególności przez budowę systemów kanalizacji zbiorczej i oczyszczalni ścieków.

4. W miejscach, gdzie budowa systemów kanalizacji zbiorczej nie przyniosłaby korzyści dla środowiska lub powodowałaby nadmierne koszty, należy stosować systemy indywidualne lub inne rozwiązania zapewniające ochronę środowiska.”;

30) w art. 43:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Aglomeracje o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 2 000 powinny być wyposażone w systemy kanalizacji zbiorczej dla ścieków komunalnych, zakończone oczyszczalniami ścieków, zgodnie z ustaleniami krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych.”,

b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:

„2a. Aglomeracje, o których mowa w ust. 1, wyznacza, po zasięgnięciu opinii zainteresowanych gmin i zarządu województwa, wojewoda w drodze aktu prawa miejscowego; jeżeli aglomeracja obejmowałaby tereny położone w 2 lub więcej województwach, właściwy do wyznaczenia aglomeracji jest wojewoda tego województwa, na którego terenie znajdować się będzie największa część aglomeracji.”,

c) po ust. 3b dodaje się ust. 3c w brzmieniu:

„3c. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przedkłada wojewodzie corocznie, nie później niż do dnia 28 lutego, informacje, o których mowa w ust. 3b, za rok ubiegły.”,

d) ust. 4c otrzymuje brzmienie:

„4c. Rada Ministrów dokona aktualizacji krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych, nie później niż w terminie 2 lat od dnia jego zatwierdzenia; kolejne aktualizacje będą dokonywane co najmniej raz na 4 lata.”,

e) dodaje się ust. 4d w brzmieniu:

„4d. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, krajowy program oczyszczania ścieków komunalnych oraz jego aktualizacje.”;

31) w art. 45 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) warunki, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, w tym najwyższe dopuszczalne wartości zanieczyszczeń, oraz warunki, jakie należy spełnić w celu rolniczego wykorzystania ścieków, a także miejsce i minimalną częstotliwość pobierania próbek ścieków, metodyki referencyjne analizy i sposób oceny, czy ścieki odpowiadają wymaganym warunkom.”;

32) art. 45a otrzymuje brzmienie:

„Art. 45a. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, uwzględniając art. 45 ust. 1 pkt 1, substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, których wprowadzanie w ściekach przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego.

2. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, będzie się kierował:

1) potrzebą zapobiegania zagrożeniu dla zdrowia i życia ludzi, powodowanego wprowadzaniem do kanalizacji substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego,

2) podatnością substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego na mechaniczno-biologiczne procesy oczyszczania,

3) koniecznością redukcji substancji szczególnie szkodliwych w miejscu ich powstawania, gdy nie jest możliwe ich usunięcie w mechaniczno-biologicznych procesach oczyszczania.”;

33) uchyla się art. 49 i 49a;

34) w art. 54:

a) w ust. 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) lokalizowanie składowisk odpadów komunalnych, niebezpiecznych, innych niż niebezpieczne i obojętne oraz obojętnych,”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Na właścicieli gruntów położonych na terenie ochrony pośredniej może być nałożony obowiązek stosowania odpowiednich upraw rolnych lub leśnych.”,

c) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może, na wniosek właściciela ujęcia wody i na jego koszt, w drodze decyzji, nałożyć na właścicieli gruntów położonych na terenie ochrony pośredniej obowiązek zlikwidowania nieczynnych studni.

7. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może, na wniosek właściciela ujęcia wody, w drodze decyzji, nałożyć na właściciela gruntu położonego na terenie ochrony pośredniej obowiązek zlikwidowania, na jego koszt, ogniska zanieczyszczenia wody.”;

35) w art. 56 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Strefę ochronną, o której mowa w ust. 1, wyznacza się na podstawie wyników przeprowadzonych badań hydrologicznych, hydrograficznych i geomorfologicznych.”;

36) w art. 58:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Strefę ochronną ustanawia, w drodze aktu prawa miejscowego, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, na wniosek i koszt właściciela ujęcia wody, wskazując zakazy, nakazy, ograniczenia oraz obszary, na których one obowiązują, stosownie do art. 52–57.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku o ustanowienie strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej dołącza się dokumentację hydrogeologiczną, o której mowa w art. 55 ust. 2.”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do wniosku o ustanowienie strefy ochronnej ujęcia wody powierzchniowej dołącza się wyniki badań, o których mowa w art. 56 ust. 2.”;

37) art. 60 otrzymuje brzmienie:

„Art. 60. Obszar ochronny ustanawia, w drodze aktu prawa miejscowego, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej na podstawie planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, wskazując zakazy, nakazy lub ograniczenia oraz obszary, na których one obowiązują, stosownie do art. 59.”;

38) w art. 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przy projektowaniu, wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych należy kierować się zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zachowaniem dobrego stanu wód i charakterystycznych dla nich biocenoz, potrzebą zachowania istniejącej rzeźby terenu oraz biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na terenach podmokłych.”;

39) w art. 64:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W kosztach utrzymywania urządzeń wodnych uczestniczy ten, kto odnosi z nich korzyści; ustalenia i podziału kosztów dokonuje na wniosek właściciela urządzenia wodnego, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Przepis ust. 1a stosuje się także w przypadku wprowadzania ścieków lub odprowadzania wód do urządzeń wodnych.”,

c) uchyla się ust. 5;

40) po art. 64 dodaje się art. 64a w brzmieniu:

„Art. 64a. 1. Zakład, który wykonał urządzenie wodne bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego, jest obowiązany do jego rozebrania na własny koszt.

2. Jeżeli wykonane urządzenie wodne, o którym mowa w ust. 1, nie narusza przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów art. 63, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, po przedłożeniu przez właściciela tego urządzenia dokumentów, o których mowa w art. 131, może wydać decyzję o legalizacji urządzenia, ustalając jednocześnie, w drodze postanowienia, wysokość opłaty legalizacyjnej, wynoszącą 10-krotność opłaty skarbowej za wydanie pozwolenia wodnoprawnego.

3. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi dochód budżetu państwa.”;

41) w art. 65 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Właścicielowi nieruchomości objętej zakazami, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie od właściciela urządzenia wodnego, na warunkach określonych w ustawie.”;

42) po art. 66 dodaje się art. 66a w brzmieniu:

„Art. 66a. 1. Dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej prowadzą dla każdego roku kalendarzowego ewidencję:

1) żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni przez obiekty pływające,

2) wydatków poniesionych na rozwój i utrzymanie śródlądowych dróg wodnych i ich infrastruktury.

2. Kierownik śluzowanego statku towarowego podaje obsłudze śluzy dane dotyczące nośności statku w tonach lub mocy silnika pchacza lub holownika określonej w kW.

3. Coroczne informacje o wydatkach poniesionych w poprzednim roku przez:

1) zakłady lub jednostki organizacyjne, które z własnych środków finansowych wykonują urządzenia wodne na drodze wodnej, służące uprawianiu żeglugi śródlądowej,

2) organ administracji żeglugi śródlądowej w zakresie wydatków dotyczących funkcjonowania terenowej administracji żeglugi śródlądowej, ustalony przepisami ustawy o żegludze śródlądowej

– są przekazywane przez te podmioty Prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej w terminie do dnia 31 marca.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia:

1) ewidencji żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni przez obiekty pływające według podziału tych obiektów w zależności od rodzaju, ładowności i mocy silnika statku, określając wzór formularza ewidencyjnego, miejsce i termin jego składania jednostce właściwej, określonej w przepisach ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.⁸⁾),

2) ewidencji i przekazywania danych dotyczących wydatków ponoszonych na rozwój i utrzymanie śródlądowych dróg wodnych i ich infrastrukturę, określając rodzaj wydatków i rodzaj infrastruktury oraz prac wykonywanych na śródlądowych drogach wodnych, objętych ewidencją wydatków, wzór formularzy zestawiania wydatków grupowanych w zależności od rodzaju zabudowy i klasy śródlądowej drogi wodnej

– kierując się potrzebą posiadania aktualnych informacji dotyczących śródlądowych dróg wodnych, a także przepisami prawa Unii Europejskiej dotyczącymi systemu księgowego dla wydatków na infrastrukturę w transporcie kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej.”;

43) w art. 70:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Ewidencję wód, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, urządzeń melioracji wodnych oraz zmeliorowanych gruntów prowadzi marszałek województwa; ewidencja jest udostępniana do wglądu nieodpłatnie.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów oraz ich przesyłanie odbywa się na podstawie przepisów ustawy – Prawo ochrony środowiska, regulujących zasady dostępu do informacji o środowisku naturalnym i jego ochronie.”;

44) w art. 71 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przepisy dotyczące urządzeń melioracji wodnych podstawowych stosuje się odpowiednio do budowli wstrzymujących erozję wodną oraz do dróg dojazdowych niezbędnych do właściwego użytkowania obszarów zmeliorowanych oraz utrzymania urządzeń melioracji wodnych podstawowych.”;

45) w art. 72 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Urządzenia melioracji wodnych podstawowych mogą być wykonywane na koszt innych osób prawnych lub osób fizycznych, a także współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 759).

3. Rozstrzygnięcie w sprawie współfinansowania wykonywania urządzeń melioracji wodnych podstawowych z publicznych środków wspólnotowych, o których mowa w ust. 2, podejmuje, w drodze decyzji, marszałek województwa w uzgodnieniu z wojewodą.”;

46) w art. 73 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) rowy wraz z budowlami związanymi z nimi funkcjonalnie,”,

b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) drenowania,”,

c) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) ziemne stawy rybne,”,

d) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) groble na obszarach nawadnianych,”,

e) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) systemy nawodnień grawitacyjnych i ciśnieniowych”;

47) w art. 74b po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Opłaty, o których mowa w ust. 4, wnosi się na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego; opłaty stanowią dochód budżetu państwa.”;

48) w art. 75 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zadania, o których mowa w ust. 1, art. 70 ust. 3, art. 74b ust. 1 i 4 oraz art. 74c, marszałek województwa realizuje jako zadania z zakresu administracji rządowej.”;

49) w art. 76 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zainteresowanemu właścicielowi gruntu nie przysługuje odszkodowanie za zajęcie gruntu pod urządzenia melioracji wodnych szczegółowych, a także za szkody w uprawach rolnych, związane z wykonywaniem tych urządzeń, jeżeli szkody te powstały przy prawidłowej organizacji i technologii robót.”;

50) w art. 77 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie jest wykonywany, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego ustala, w drodze decyzji, proporcjonalnie do odnoszonych korzyści przez właścicieli gruntu, szczegółowe zakresy i terminy jego wykonywania.”;

51) art. 79 otrzymuje brzmienie:

„Art. 79. 1. Ochronę przed powodzią oraz suszą prowadzi się zgodnie z planami ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze kraju, a także planami ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego.

2. Dla potrzeb planowania ochrony przed powodzią dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej sporządza studium ochrony przeciwpowodziowej, ustalające granice zasięgu wód powodziowych o określonym prawdopodobieństwie występowania oraz kierunki ochrony przed powodzią, w którym, w zależności od sposobu zagospodarowania terenu oraz ukształtowania tarasów zalewowych, terenów depresyjnych i bezodpływowych, dokonuje podziału obszarów na:

1) obszary wymagające ochrony przed zalaniem z uwagi na ich zagospodarowanie, wartość gospodarczą lub kulturową,

2) obszary służące przepuszczeniu wód powodziowych, zwane dalej „obszarami bezpośredniego zagrożenia powodzią”,

3) obszary potencjalnego zagrożenia powodzią.

3. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej przesyła projekt studium, o którym mowa w ust. 2, do zaopiniowania właściwym radom gminy, radom powiatu i sejmikom wojewódzkim; termin zgłaszania uwag upływa po 30 dniach od dnia przesłania projektu, a brak opinii w tym terminie uznaje się za akceptację przesłanego projektu.

4. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej zawiadamia organy, o których mowa w ust. 3, o sposobie uwzględnienia uwag w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania.”;

52) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu:

„Art. 80a. Tereny o szczególnym znaczeniu społecznym, gospodarczym lub kulturowym powinny być chronione przed zalaniem wodami o prawdopodobieństwie występowania co najmniej raz na 200 lat.”;

53) art. 82 otrzymuje brzmienie:

„Art. 82. 1. Obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią obejmują:

1) tereny między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym lub naturalnym wysokim brzegiem, w który wbudowano trasę wału przeciwpowodziowego, a także wyspy i przymuliska,

2) obszar pasa nadbrzeżnego w rozumieniu ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej,

3) strefę przepływów wezbrań powodziowych określoną w planie zagospodarowania przestrzennego na podstawie studium, o którym mowa w art. 79 ust. 2.

2. Na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią zabrania się wykonywania robót oraz czynności, które mogą utrudnić ochronę przed powodzią, w szczególności:

1) wykonywania urządzeń wodnych oraz wznoszenia innych obiektów budowlanych,

2) sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk,

3) zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz wykonywania innych robót, z wyjątkiem robót związanych z regulacją lub utrzymywaniem wód oraz brzegu morskiego, a także utrzymywaniem lub odbudową, rozbudową lub przebudową wałów przeciwpowodziowych wraz z ich infrastrukturą.

3. Jeżeli nie utrudni to ochrony przed powodzią, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może, w drodze decyzji, na obszarach, o których mowa w ust. 1:

1) zwolnić od zakazów określonych w ust. 2,

2) wskazać sposób uprawy i zagospodarowania gruntów oraz rodzaje upraw wynikające z wymagań ochrony przed powodzią,

3) nakazać usunięcie drzew lub krzewów.

4. Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w ust. 3, dotyczących obszaru pasa nadbrzeżnego, jest dyrektor właściwego urzędu morskiego.”;

54) art. 83 otrzymuje brzmienie:

„Art. 83. 1. Obszary potencjalnego zagrożenia powodzią obejmują tereny narażone na zalanie w przypadku:

1) przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego,

2) zniszczenia lub uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych,

3) zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo budowli ochronnych pasa technicznego.

2. Na obszarach, o których mowa w ust. 1, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może, w drodze aktu prawa miejscowego, wprowadzić zakazy, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 3, o ile jest to uzasadnione potrzebą ochrony wód, lub zakazy, o których mowa w art. 82 ust. 2, o ile jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa ludzi i mienia.”;

55) art. 84 otrzymuje brzmienie:

„Art. 84. Obszary, o których mowa w art. 79 ust. 2, uwzględnia się przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy.”;

56) w art. 85:

a) w ust. 1:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) uprawy gruntu, sadzenia drzew lub krzewów na wałach oraz w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału po stronie odpowietrznej,”,

– pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) wykonywania obiektów budowlanych, kopania studni, sadzawek, dołów oraz rowów w odległości mniejszej niż 50 m od stopy wału po stronie odpowietrznej,

5) uszkadzania darniny lub innych umocnień skarp i korony wałów.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zakazów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do robót związanych z utrzymywaniem, odbudową, rozbudową lub przebudową wałów przeciwpowodziowych.”;

57) art. 85a otrzymuje brzmienie:

„Art. 85a. Decyzje, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 3 i art. 85 ust. 4, wymagają uzgodnienia z wojewodą.”;

58) w art. 86 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku wykonania na wale przeciwpowodziowym lub w jego pobliżu, albo na obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią, robót oraz czynności, które mogą utrudniać ochronę przed powodzią, a nie zostały objęte decyzją, o której mowa w art. 40 ust. 3, art. 82 ust. 3 pkt 1 i ust. 4 lub art. 85 ust. 3, organ właściwy do wydania tej decyzji może nakazać, w drodze decyzji, przywrócenie stanu poprzedniego na koszt tego, kto je wykonał.”;

59) w art. 90 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) opracowuje program wodno-środowiskowy kraju, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1,”,

b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) opracowuje projekty planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy,”,

c) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) opracowuje projekt planu ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze kraju, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy,”,

d) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) uzgadnia projekt warunków korzystania z wód regionu wodnego,”,

e) pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) reprezentuje Skarb Państwa w stosunku do mienia związanego z gospodarką wodną określonego ustawą,”,

f) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:

„7a) programuje, planuje i nadzoruje realizację zadań związanych z utrzymywaniem wód lub urządzeń wodnych oraz inwestycje w gospodarce wodnej,”;

60) w art. 92:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W przypadkach określonych ustawą dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej wydaje akty prawa miejscowego.”,

b) w ust. 3:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) sporządzanie identyfikacji znaczących oddziaływań antropogenicznych i ocen ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych, w regionie wodnym,”,

– pkt 3–6 otrzymują brzmienie:

„3) opracowywanie analiz ekonomicznych związanych z korzystaniem z wód w regionie wodnym,

4) sporządzanie i prowadzenie wykazów obszarów chronionych na podstawie przepisów ustawy oraz przepisów odrębnych,

5) opracowywanie studiów ochrony przeciwpowodziowej w regionie wodnym,

6) opracowywanie projektów planów ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego,”,

– w pkt 14 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu:

„15) opiniowanie projektów gminnych, powiatowych i wojewódzkich planów gospodarki odpadami w zakresie ochrony zasobów wodnych.”,

c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. W ramach koordynacji, o której mowa w ust. 3 pkt 7, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej gromadzi, przetwarza i udostępnia informacje dla potrzeb planowania przestrzennego i centrów zarządzania kryzysowego.”;

61) w art. 96 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) opiniowanie projektu programu wodno-środowiskowego kraju, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, oraz projektów planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1a i 2,”;

62) w art. 100 w ust. 2:

a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) dokumentacji, o których mowa w art. 113 ust. 3, i wykazów, o których mowa w art. 113 ust. 4,”,

b) pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) projektów gminnych, powiatowych oraz wojewódzkich planów gospodarki odpadami w zakresie ochrony zasobów wodnych.”;

63) w art. 102:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna wykonuje zadania państwa w zakresie osłony hydrologicznej i meteorologicznej społeczeństwa oraz gospodarki, a także na potrzeby rozpoznania i kształtowania oraz ochrony zasobów wodnych kraju.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej posiada i utrzymuje bazę danych historycznych z zakresu meteorologii, hydrologii i oceanologii, zgromadzoną w wyniku ujednoliconych metod określanych przez Światową Organizację Meteorologiczną, stanowiącą wyłączne źródło informacji hydrologicznych, meteorologicznych i oceanologicznych dla potrzeb rozpoznania i kształtowania oraz ochrony zasobów wodnych kraju, a także rozpoznania warunków meteorologicznych, klimatologicznych i oceanologicznych.”,

c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Państwowy Instytut Geologiczny posiada i utrzymuje bazę danych historycznych z zakresu hydrogeologii.”;

64) w art. 103:

a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) wykonywanie badań elementów hydrologicznych i morfologicznych dla potrzeb oceny stanu wód powierzchniowych,”,

b) w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) realizowanie zadań wynikających z przynależności do organizacji międzynarodowych w zakresie dotyczącym meteorologii, hydrologii i oceanologii.”;

65) w art. 104:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna posiada i utrzymuje:

1) podstawową sieć i specjalne sieci obserwacyjno-pomiarowe,

2) system gromadzenia, przetwarzania i wymiany danych,

3) biura prognoz meteorologicznych i biura prognoz hydrologicznych,

4) inne komórki organizacyjne, które:

a) organizują, nadzorują i eksploatują podstawową sieć i specjalne sieci obserwacyjno-pomiarowe oraz system gromadzenia, przetwarzania i wymiany danych,

b) opracowują oceny oraz analizy charakterystyk hydrologicznych i meteorologicznych dla potrzeb projektowych,

c) przygotowują dane i oceny dla potrzeb bilansowania zasobów wód powierzchniowych, rozpoznawania, kształtowania oraz ochrony zasobów wodnych kraju,

d) prowadzą prace rozwojowe i metodyczne w zakresie określonym w pkt 1–3.”,

b) w ust. 2:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) podstawowe stacje i posterunki pomiarowe hydrologiczne i meteorologiczne:

a) synoptyczne.

b) klimatologiczne,

c) meteorologiczne,

d) opadowe,

e) wodowskazowe,”,

– w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu:

„5) stacje lokalizacji wyładowań atmosferycznych,

6) stacje odbioru danych z satelitów meteorologicznych.”,

c) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Specjalne sieci obserwacyjno-pomiarowe stanowią w szczególności:”,

d) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) opracowują i udostępniają krótkoterminowe oraz średnioterminowe, ogólne i specjalistyczne prognozy hydrologiczne i meteorologiczne,”,

e) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna może wykorzystywać wyniki pomiarów meteorologicznych, hydrologicznych i oceanologicznych pochodzące z urządzeń i systemów pomiarowych, będących własnością innych podmiotów, za ich zgodą.”;

66) w art. 105:

a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) wykonywanie pomiarów, obserwacji i badań hydrogeologicznych,

2) gromadzenie, przetwarzanie, archiwizowanie oraz udostępnianie zgromadzonych informacji dotyczących warunków hydrogeologicznych, wielkości zasobów, stanu fizykochemicznego i ilościowego wód podziemnych,”,

b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) prowadzenie i aktualizacja baz danych hydrogeologicznych, w szczególności:

a) wykazu wielkości zasobów wód podziemnych,

b) bazy danych o otworach hydrogeologicznych,

c) bazy danych mapy hydrogeologicznej kraju,”,

c) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) opracowywanie oraz przekazywanie prognoz zmian wielkości zasobów, stanu oraz zagrożeń wód podziemnych,”;

67) w art. 106:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwowa służba hydrogeologiczna posiada i utrzymuje sieć obserwacyjno-badawczą wód podziemnych oraz zespoły do spraw ocen i prognoz hydrogeologicznych.”,

b) w ust. 2:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Sieć obserwacyjno-badawczą wód podziemnych stanowią:”,

– pkt 2–4 otrzymują brzmienie:

„2) punkty obserwacyjne zwierciadła wód podziemnych,

3) punkty badawcze jakości wód podziemnych,

4) piezometry,”,

c) uchyla się ust. 3;

68) w art. 108 w ust. 1:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Osoby wykonujące badania, pomiary, obserwacje oraz prace kontrolne na potrzeby realizacji przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną lub państwową służbę hydrogeologiczną zadań, o których mowa w art. 103 lub w art. 105, a także prace związane z wykonywaniem, obsługą lub utrzymaniem urządzeń pomiarowych służb państwowych, mają prawo do:”,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wstępu na grunt, do obiektów budowlanych, na wody powierzchniowe, dostępu do urządzeń wodnych zlokalizowanych na terenie nieruchomości oraz dokonywania niezbędnych czynności związanych z wykonywanymi pracami,”;

69) w art. 109:

a) w ust. 2:

– pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) utrzymywanie, odbudowa, rozbudowa, przebudowa i rozbiórka podstawowej sieci obserwacyjno-pomiarowej państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej oraz systemu gromadzenia, przetwarzania i wymiany danych,

3) utrzymywanie, odbudowa, rozbudowa, przebudowa i rozbiórka hydrogeologicznych urządzeń pomiarowych państwowej służby hydrogeologicznej,”,

– uchyla się pkt 4,

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) opracowywanie i publikowanie ostrzeżeń, ogólnych prognoz oraz komunikatów hydrologicznych i meteorologicznych, biuletynów, a także roczników hydrologicznych, meteorologicznych i hydrogeologicznych.”,

b) w ust. 3:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) osłonę hydrologiczno-meteorologiczną żeglugi morskiej, rybołówstwa i żeglugi śródlądowej,”,

– po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) badania elementów hydrologicznych i morfologicznych wód powierzchniowych dla potrzeb monitorowania wód,”,

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) badania wód podziemnych w zakresie elementów fizykochemicznych,”,

c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczną oraz państwowa służba hydrogeologiczna mogą być dofinansowywane z innych środków publicznych, na zasadach dotyczących wykorzystywania tych środków.

5. Podmioty, które dla potrzeb działalności gospodarczej lub dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 3, korzystają z informacji uzyskanych z podstawowej sieci obserwacyjno-pomiarowej państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej lub sieci obserwacyjno-badawczej wód podziemnych państwowej służby hydrogeologicznej, ponoszą koszty utrzymania, odbudowy, rozbudowy i przebudowy tej sieci na zasadach uzgodnionych przez strony w umowie.”;

70) w art. 110:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Właścicielem informacji zbieranych i przetwarzanych w wyniku realizacji standardowych procedur przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną i państwową służbę hydrogeologiczną jest Skarb Państwa.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej jest obowiązany udostępniać nieodpłatnie informacje o stanie atmosfery i hydrosfery, przetwarzane w wyniku realizacji standardowych procedur, organom władzy publicznej oraz właścicielom wód lub działającym w ich imieniu zarządcom.

4. Państwowy Instytut Geologiczny jest obowiązany udostępniać nieodpłatnie zebrane informacje o stanie zasobów wód podziemnych, przetwarzane w wyniku realizacji standardowych procedur, organom władzy publicznej.”,

c) ust. 6–9 otrzymują brzmienie:

„6. Udostępnione informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, nie mogą być przekazywane innym podmiotom do wykorzystywania ich w celach komercyjnych.

7. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny mogą odpłatnie udostępniać informacje zbierane i przetwarzane w wyniku realizacji standardowych procedur innym odbiorcom niż określeni w ust. 3 i 4, a wpływy z tego tytułu stanowią dochód budżetu państwa.

8. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny mogą odpłatnie udostępniać informacje pozyskane w wyniku procedur innych niż standardowe procedury, a wpływy z tego tytułu stanowią odpowiednio ich przychód.

9. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, standardowe procedury zbierania i przetwarzania informacji przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną oraz państwową służbę hydrogeologiczną, uwzględniając rodzaje i nazwy procedur właściwych dla każdej ze służb.”;

71) art. 111 otrzymuje brzmienie:

„Art. 111. 1. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna i państwowa służba hydrogeologiczna publikują informacje, zebrane i przetworzone w wyniku realizacji standardowych procedur, w ostrzeżeniach, prognozach, komunikatach, biuletynach lub rocznikach.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, podmioty, którym państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczną i państwowa służba hydrogeologiczna są obowiązane przekazywać ostrzeżenia, prognozy, komunikaty i biuletyny, a także sposób i częstotliwość przekazywania tych informacji oraz sposoby uzyskiwania potwierdzenia otrzymania ostrzeżeń, kierując się względami bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia.”;

72) w art. 112 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) osiągnięcie lub utrzymanie co najmniej dobrego stanu wód oraz ekosystemów od wody zależnych,”;

73) w art. 113:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Planowanie w gospodarowaniu wodami obejmuje następujące dokumenty planistyczne:”,

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) program wodno-środowiskowy kraju, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy, zwany dalej „programem wodno-środowiskowym kraju”,”,

– po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza,”,

– pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) plan ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze kraju, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy,

3) plan ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego,”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dla potrzeb planowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 1a, dla każdego obszaru dorzecza sporządza się następujące dokumentacje planistyczne:

1) wykazy jednolitych części wód, ze wskazaniem sztucznych i silnie zmienionych jednolitych części wód oraz jednolitych części wód zagrożonych nieosiągnięciem celów środowiskowych,

2) charakterystyki jednolitych części wód,

3) identyfikację znaczących oddziaływań antropogenicznych i ocenę ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych,

4) identyfikację oddziaływań zmian poziomów wód podziemnych,

5) rejestr wykazów obszarów chronionych,

6) analizy ekonomiczne związane z korzystaniem z wód,

7) programy monitoringu wód.”,

c) dodaje się ust. 3–5 w brzmieniu:

„3. Opracowując dokumentacje planistyczne, o których mowa w ust. 2, uwzględnia się, sporządzane przez dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej dla poszczególnych regionów wodnych:

1) identyfikacje znaczących oddziaływań antropogenicznych i ocenę ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych,

2) identyfikacje oddziaływań zmian poziomów wód podziemnych,

3) wykazy wód powierzchniowych i podziemnych wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,

4) wykazy wód powierzchniowych wykorzystywanych do celów rekreacyjnych, w szczególności do kąpieli,

5) wykazy wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb,

6) wykazy wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych,

7) analizy ekonomiczne związane z korzystaniem z wód.

4. Rejestr wykazów obszarów chronionych zawiera wykazy:

1) obszarów przeznaczonych do poboru wody w celu zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,

2) obszarów przeznaczonych do ochrony gatunków zwierząt wodnych o znaczeniu gospodarczym,

3) jednolitych części wód przeznaczonych do celów rekreacyjnych, w tym kąpieliskowych,

4) obszarów wrażliwych na eutrofizację wywołaną zanieczyszczeniami pochodzącymi ze źródeł komunalnych,

5) obszarów narażonych na zanieczyszczenia związkami azotu, pochodzącymi ze źródeł rolniczych,

6) obszarów przeznaczonych do ochrony siedlisk lub gatunków, ustanowionych w ustawie o ochronie przyrody, dla których utrzymanie lub poprawa stanu wód jest ważnym czynnikiem w ich ochronie.

5. Dla potrzeb planów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, sporządza się studium, o którym mowa w art. 79 ust. 2.”;

74) po art. 113 dodaje się art. 113a w brzmieniu:

„Art. 113a. 1. Program wodno-środowiskowy kraju określa podstawowe i uzupełniające działania zmierzające do poprawy lub utrzymania dobrego stanu wód w poszczególnych obszarach dorzeczy.

2. Działania podstawowe, o których mowa w ust. 1, są ukierunkowane na spełnienie minimalnych wymogów i obejmują:

1) działania umożliwiające wdrożenie przepisów prawa Unii Europejskiej dotyczących ochrony wód,

2) działania służące wdrożeniu zasady zwrotu kosztów usług wodnych,

3) działania służące propagowaniu skutecznego i zrównoważonego korzystania z wody w celu niedopuszczenia do zagrożenia realizacji celów środowiskowych,

4) działania służące zaspokajaniu obecnych i przyszłych potrzeb wodnych w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,

5) działania prewencyjne, ochronne i kontrolne, związane z ochroną wód przed zanieczyszczeniami pochodzącymi ze źródeł punktowych i rozproszonych,

6) działania na rzecz optymalizowania zasad kształtowania zasobów wodnych i warunków korzystania z nich, w tym działania na rzecz kontroli poboru wody.

3. Działania uzupełniające, o których mowa w ust. 1, są ukierunkowane w szczególności na osiągnięcie celów środowiskowych i mogą wskazywać:

1) środki prawne, administracyjne i ekonomiczne niezbędne do zapewnienia optymalnego wdrożenia przyjętych działań,

2) wynegocjowane porozumienia dotyczące korzystania ze środowiska,

3) działania na rzecz ograniczenia emisji,

4) zasady dobrej praktyki,

5) rekonstrukcję terenów podmokłych,

6) działania służące efektywnemu korzystaniu z wody i ponownemu jej wykorzystaniu, między innymi promowanie technologii polegających na efektywnym wykorzystaniu wody w przemyśle i wodooszczędnych technik nawodnień,

7) przedsięwzięcia techniczne, badawcze, rozwojowe, demonstracyjne i edukacyjne.

4. Przy sporządzaniu programu wodno-środowiskowego kraju przeprowadza się analizy ekonomiczne związane z korzystaniem z wód, z uwzględnieniem zasady zwrotu kosztów usług wodnych oraz długoterminowych prognoz dotyczących możliwości zaspokojenia potrzeb w zakresie korzystania z zasobów wodnych na obszarze dorzecza.

5. Usługi wodne, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i w ust. 4, oznaczają działalność umożliwiającą gospodarstwom domowym, instytucjom publicznym i podmiotom gospodarczym zaspokojenie ich potrzeb wodnych, w szczególności przez:

1) utrzymywanie i kształtowanie zasobów wodnych oraz pobór, magazynowanie, uzdatnianie i dystrybucję wody.

2) odbieranie, oczyszczanie i odprowadzanie ścieków.

6. W przypadku stwierdzenia, na podstawie wyników monitoringu wód lub innych danych, w toku opracowywania projektu programu wodno-środowiskowego kraju, że osiągnięcie celów środowiskowych jest zagrożone, należy:

1) dokonać analizy przyczyn tych zagrożeń,

2) poddać przeglądowi i dostosować programy monitoringu wód,

3) uzupełnić program wodno-środowiskowy kraju o dodatkowe działania.

7. Program wodno-środowiskowy kraju jest aktualizowany co 6 lat.”;

75) art. 114 otrzymuje brzmienie:

„Art. 114. 1. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza zawiera:

1) ogólny opis cech charakterystycznych obszaru dorzecza, obejmujący w szczególności:

a) wykaz jednolitych części wód powierzchniowych, wraz z podaniem ich typów i ustalonych warunków referencyjnych,

b) wykaz jednolitych części wód podziemnych,

2) podsumowanie identyfikacji znaczących oddziaływań antropogenicznych i oceny ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych,

3) wykazy obszarów chronionych, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 5, wraz z graficznym przedstawieniem,

4) mapę sieci monitoringu, wraz z prezentacją programów monitoringowych,

5) ustalenie celów środowiskowych dla jednolitych części wód i obszarów chronionych,

6) podsumowanie wyników analizy ekonomicznej związanej z korzystaniem z wód,

7) podsumowanie działań zawartych w programie wodno-środowiskowym kraju, z uwzględnieniem sposobów osiągania ustanawianych celów środowiskowych,

8) wykaz innych szczegółowych programów i planów gospodarowania dla obszaru dorzecza dotyczących zlewni, sektorów gospodarki, problemów lub typów wód, wraz z omówieniem zawartości tych programów i planów,

9) podsumowanie działań zastosowanych w celu informowania społeczeństwa i konsultacji publicznych, opis wyników i dokonanych na tej podstawie zmian w planie,

10) wykaz organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami dla obszaru dorzecza,

11) informację o sposobach i procedurach pozyskiwania informacji i dokumentacji źródłowej wykorzystanej do sporządzenia planu oraz informacji o spodziewanych wynikach realizacji planu.

2. W planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza należy zapewnić rozpoczęcie realizacji działań, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, nie później niż w terminie 3 lat od dnia ogłoszenia planu.

3. Aktualizacji planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza dokonuje się co 6 lat.

4. Aktualizacja planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza powinna zawierać, oprócz danych, o których mowa w ust. 1:

1) podsumowanie wszelkich zmian lub uaktualnień dokonanych od dnia ogłoszenia poprzedniego planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza,

2) ocenę postępu w osiąganiu celów środowiskowych, z prezentacją wyników monitoringu w okresie objętym poprzednim planem oraz wyjaśnieniem przyczyn ewentualnego nieosiągnięcia niektórych celów środowiskowych,

3) charakterystykę i wyjaśnienie wszystkich działań przewidzianych we wcześniejszej wersji planu gospodarowania wodami w dorzeczu, które nie zostały zastosowane,

4) charakterystykę koniecznych dodatkowych działań ustalonych w trakcie realizacji planu.”;

76) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu:

„Art. 114a. W planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza dopuszcza się ustalenie mniej rygorystycznych celów środowiskowych niż określone w art. 38 ust. 2 dla wybranych jednolitych części wód, które są w takim stopniu zmienione działalnością człowieka lub ich naturalne warunki są takie, że osiągnięcie ustawowych celów byłoby niewykonalne lub ekonomicznie nieuzasadnione, a jednocześnie:

1) potrzeby w zakresie środowiska, społeczne lub gospodarcze, zaspokajane przez taką działalność człowieka nie mogą być zaspokojone za pomocą innych działań, korzystniejszych z punktu widzenia środowiska, i bez ponoszenia ekonomicznie nieuzasadnionych kosztów,

2) dla wód powierzchniowych osiąga się najlepszy z możliwych stan ekologiczny i chemiczny przy danych oddziaływaniach, których nie można byłoby w racjonalny sposób uniknąć z powodu charakteru działalności człowieka lub rodzaju zanieczyszczenia,

3) dla wód podziemnych zachodzą możliwie jak najmniejsze zmiany dobrego stanu ilościowego i dobrego stanu chemicznego przy danych oddziaływaniach, których nie można byłoby w racjonalny sposób uniknąć z powodu charakteru działalności człowieka lub rodzaju zanieczyszczenia,

4) nie zachodzi dalsze pogorszenie stanu jednolitych części wód.”;

77) art. 115 otrzymuje brzmienie:

„Art. 115. 1. Warunki korzystania z wód regionu wodnego określają:

1) szczegółowe wymagania w zakresie stanu wód wynikające z ustalonych celów środowiskowych,

2) priorytety w zaspokajaniu potrzeb wodnych,

3) ograniczenia w korzystaniu z wód na obszarze regionu wodnego lub jego części albo dla wskazanych jednolitych części wód niezbędne dla osiągnięcia ustalonych celów środowiskowych, w szczególności w zakresie:

a) poboru wód powierzchniowych lub podziemnych,

b) wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi,

c) wprowadzania substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych,

d) wykonywania nowych urządzeń wodnych.

2. Przy sporządzaniu warunków korzystania z wód regionu wodnego uwzględnia się:

1) ustalenia planów zagospodarowania przestrzennego,

2) ustalenia zawarte w dokumentacjach hydrogeologicznych dotyczących w szczególności ustalenia zasobów wód podziemnych oraz określenia warunków hydrogeologicznych w związku z ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych.”;

78) w art. 116 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Warunki korzystania z wód zlewni sporządza się dla obszarów, dla których w wyniku ustaleń planu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 2, jest konieczne określenie szczególnych zasad ochrony zasobów wodnych, a zwłaszcza ich ilości i jakości, w celu osiągnięcia dobrego stanu wód.”;

79) w art. 117:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Plan ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze kraju powinien uwzględniać w szczególności:”,

– w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu:

„5) wskazanie obszarów wymagających ochrony,

6) propozycje niezbędnych zmian w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Plan ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego powinien uwzględniać ustalenia planu, o którym mowa w ust. 1, oraz studiów, o których mowa w art. 79 ust. 2.”;

80) art. 118 otrzymuje brzmienie:

„Art. 118. Ustalenia planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1a i 2, uwzględnia się w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, strategii rozwoju województwa oraz w planach zagospodarowania przestrzennego województwa, a ustalenia planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 3, w strategii rozwoju województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.”;

81) art. 119 otrzymuje brzmienie:

„Art. 119. 1. Program wodno-środowiskowy kraju Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej opracowuje w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw środowiska.

2. W przypadku stwierdzenia, na podstawie wyników monitoringu wód lub innych danych, w toku opracowywania programu wodno-środowiskowego kraju, że realizacja celów środowiskowych jest zagrożona:

1) Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podejmuje działania, o których mowa w art. 113a ust. 6 pkt 1 i 3,

2) Główny Inspektor Ochrony Środowiska podejmuje działania, o których mowa w art. 113a ust. 6 pkt 2.

3. Rada Ministrów zatwierdza i ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” plany, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1a i 2, sporządzane i aktualizowane przez Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej.

4. Dokumentacje planistyczne, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1–6, sporządza Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej.

5. Dokumentacje, o których mowa w art. 113 ust. 3, oraz wykazy, o których mowa w art. 113 ust. 4, sporządza dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej.

6. Plany, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 3, sporządza dyrektor regionalnego zarządu, a zatwierdza Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej.

7. Zapewniając aktywny udział wszystkich zainteresowanych w osiąganiu celów środowiskowych, w szczególności w opracowywaniu, przeglądzie i uaktualnianiu planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podaje do publicznej wiadomości przy pomocy dostępnych środków technicznych, w celu zgłaszania uwag:

1) harmonogram i program prac związanych ze sporządzaniem planu, w tym zestawienie działań, które należy wprowadzić w drodze konsultacji, co najmniej na 3 lata przed rozpoczęciem okresu, którego dotyczy plan,

2) przegląd istotnych problemów gospodarki wodnej określonych dla danego obszaru dorzecza, co najmniej na 2 lata przed rozpoczęciem okresu, którego dotyczy plan,

3) kopię projektu planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, co najmniej na rok przed rozpoczęciem okresu, którego dotyczy plan.

8. Udostępnienie przez Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej materiałów źródłowych wykorzystanych do opracowania projektu planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza odbywa się na uzasadniony wniosek zainteresowanego.

9. W terminie 6 miesięcy od dnia podania do publicznej wiadomości informacji, o których mowa w ust. 7, zainteresowani mogą składać, do Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, pisemne uwagi do ustaleń zawartych w tych dokumentach.”;

82) art. 120 otrzymuje brzmienie:

„Art. 120. Warunki korzystania z wód regionu wodnego oraz warunki korzystania z wód zlewni ustala, w drodze aktu prawa miejscowego, dyrektor regionalnego zarządu, po ich uzgodnieniu z Prezesem Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, kierując się ustaleniami planu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1a.”;

83) art. 121 otrzymuje brzmienie:

„Art. 121. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, w tym szczegółowy zakres informacji koniecznych do sporządzania planów, sposób ich wykorzystania i przetwarzania, metodykę identyfikacji znaczących oddziaływań antropogenicznych i oceny ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych, metodykę ustalania celów środowiskowych, zakres analiz ekonomicznych związanych z korzystaniem z wód, tryb opracowywania dokumentacji planistycznych oraz częstotliwość weryfikacji pozyskiwanych informacji i sporządzanych dokumentów, kierując się zasadami i potrzebami ochrony wód.”;

84) w art. 122:

a) w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych, będących własnością innych podmiotów, ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1.”,

b) w ust. 2 zdanie końcowe otrzymuje brzmienie:

„– na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o których mowa w art. 40 ust. 3 i w art. 82 ust. 3 pkt 1.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie do ziemi ścieków innych niż wymienione w art. 39 ust. 2 pkt 1 może być udzielone, jeżeli wydano decyzję, o której mowa w art. 39 ust. 3.”,

d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Pozwolenia wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi albo do urządzeń kanalizacyjnych są wydawane z uwzględnieniem postanowień rozdziałów 1–4 w dziale IV tytułu III ustawy – Prawo ochrony środowiska.”;

85) w art. 124:

a) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) wykonywanie urządzeń wodnych do poboru wód podziemnych na potrzeby zwykłego korzystania z wód z ujęć o głębokości do 30 m,”,

b) w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8–11 w brzmieniu:

„8) pobór wód powierzchniowych lub podziemnych w ilości nieprzekraczającej 5 m³ na dobę,

9) odprowadzanie wód z wykopów budowlanych lub z próbnych pompowań otworów hydrogeologicznych,

10) pobór i odprowadzanie wód w związku z wykonywaniem odwiertów lub otworów strzałowych przy użyciu płuczki wodnej na cele badań sejsmicznych,

11) odbudowę, rozbudowę, przebudowę lub rozbiórkę urządzeń pomiarowych służb państwowych na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o których mowa w art. 82 ust. 3 i 4.”;

86) w art. 125 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy,

3) wymagań ochrony zdrowia ludzi, środowiska i dóbr kultury wpisanych do rejestru zabytków oraz wynikających z odrębnych przepisów.”;

87) w art. 127:

a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód wydaje się na okres nie dłuższy niż 20 lat.

3. Pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi wydaje się na okres nie dłuższy niż 10 lat.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie do wód lub do urządzeń kanalizacyjnych, będących własnością innych podmiotów, ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1 albo art. 45a ust. 1 wydaje się na okres nie dłuższy niż 4 lata.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Pozwolenie wodnoprawne na wycinanie roślin z wód lub z brzegu oraz wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z wód lub z obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 lat.”,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Informację o wszczęciu postępowania o wydanie pozwolenia wodnoprawnego właściwy organ podaje do publicznej wiadomości.”,

e) dodaje się ust. 7–9 w brzmieniu:

„7. Stroną postępowania o wydanie pozwolenia wodnoprawnego jest ubiegający się o nie wnioskodawca, właściciel wody, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, a także właściciel urządzenia wodnego, władający powierzchnią ziemi oraz uprawniony do rybactwa znajdujący się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych.

8. W postępowaniu o wydanie pozwolenia wodnoprawnego stosuje się art. 33 ustawy – Prawo ochrony środowiska.

9. Jeżeli liczba stron postępowania o wydanie pozwolenia wodnoprawnego przekracza 20, do stron innych niż:

1) wnioskodawca,

2) dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej,

3) właściciel wody,

4) właściciele urządzeń wodnych

– stosuje się przepis art. 49 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego.”;

88) w art. 128:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) ilość pobieranej lub odprowadzanej wody, w tym maksymalną ilość m³ na godzinę i średnią ilość m³ na dobę,”,

– po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) sposób gospodarowania wodą, w tym charakterystyczne rzędne piętrzenia oraz przepływy,”,

– pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3) ilość, stan i skład ścieków wykorzystywanych rolniczo,

4) ilość, stan i skład ścieków wprowadzanych do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych albo minimalny procent redukcji zanieczyszczeń w procesie oczyszczania ścieków, a w przypadku ścieków przemysłowych, jeżeli jest to uzasadnione, dopuszczalne ilości zanieczyszczeń, zwłaszcza ilości substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, wyrażone w jednostkach masy przypadających na jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu,”,

– pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie:

„6) usytuowanie i warunki wykonania urządzenia wodnego,

7) obowiązki wobec innych zakładów posiadających pozwolenie wodnoprawne lub uprawnionych do rybactwa, narażonych na szkody w związku z wykonywaniem tego pozwolenia wodnoprawnego,”,

– po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:

„7a) wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom lub zmniejszających negatywne skutki wykonywania tego pozwolenia wodnoprawnego,”,

– pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) sposób i zakres prowadzenia pomiarów ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych albo wykorzystywanych rolniczo, o ile wykraczają one poza wymagania wynikające z przepisów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, albo z przepisów odrębnych,”,

– po pkt 9 dodaje się pkt 9a i 9b w brzmieniu:

„9a) sposób i zakres prowadzenia pomiarów ilości i jakości pobieranej wody,

9b) sposób postępowania w przypadku uszkodzenia urządzeń pomiarowych,”,

– pkt 12 otrzymuje brzmienie:

„12) wskazanie zakazów, o których mowa w art. 65 ust. 1 pkt 3, i obszaru, na którym one obowiązują.”,

b) w ust. 2:

– uchyla się pkt 2,

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) wykonania robót lub uczestniczenia w kosztach utrzymania wód, stosownie do wzrostu tych kosztów w wyniku realizacji tego pozwolenia,”,

– pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) podjęcia działań służących poprawie stanu zasobów ryb lub uczestniczenia w kosztach zarybiania wód powierzchniowych, jeżeli w wyniku realizacji pozwolenia wodnoprawnego nastąpi zmniejszenie populacji ryb lub utrudnienie ich migracji.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Instrukcję gospodarowania wodą na korzystanie z wód powierzchniowych za pomocą urządzeń do jej piętrzenia lub na zależne od siebie korzystanie z wód przez kilka zakładów zatwierdza się w pozwoleniu wodnoprawnym i doręcza się tym zakładom oraz dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej.”,

d) uchyla się ust. 4;

89) uchyla się art. 129;

90) w art. 131:

a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego lub decyzję o warunkach zabudowy, jeżeli jest ona wymagana – w przypadku wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzenia wodnego,”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. Do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na piętrzenie wód powierzchniowych lub na zależne od siebie korzystanie z wód przez kilka zakładów dołącza się projekt instrukcji gospodarowania wodą, zawierający opis sposobu gospodarowania wodą i zaspokojenia potrzeb wszystkich użytkowników odnoszących korzyści z urządzenia wodnego, którego dotyczy instrukcja.

2b. Do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód podziemnych oraz na odwodnienie zakładu górniczego lub obiektu budowlanego dołącza się dokumentację hydrogeologiczną, o ile jej sporządzanie wynika z przepisów odrębnych.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1, oprócz odpowiednich dokumentów, o których mowa w ust. 2, dołącza się zgodę właściciela tych urządzeń.”,

d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Koszty opracowania projektu instrukcji gospodarowania wodą ponoszą:

1) podmioty odnoszące korzyści z urządzenia wodnego, którego dotyczy instrukcja, proporcjonalnie do odnoszonych korzyści,

2) podmioty, których korzystanie z wody lub urządzenia wodnego wymaga dokonania zmiany instrukcji.”;

91) w art. 132:

a) w ust. 2:

– w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) stanu prawnego nieruchomości usytuowanych w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, z podaniem siedzib i adresów ich właścicieli,”,

– pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) planowany okres rozruchu i sposób postępowania w przypadku rozruchu, zatrzymania działalności bądź wystąpienia awarii lub uszkodzenia urządzeń pomiarowych oraz rozmiar, warunki korzystania z wód i urządzeń wodnych w tych sytuacjach,”,

b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) plan urządzeń wodnych i zasięg oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, z oznaczeniem nieruchomości wraz z ich powierzchnią, naniesiony na mapę sytuacyjno-wysokościową terenu,”,

c) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) określenie wielkości poboru wody maksymalnego godzinowego i średniego dobowego,”,

d) w ust. 5:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) schemat technologiczny wraz z bilansem masowym i rodzajami wykorzystywanych materiałów, surowców i paliw istotnych z punktu widzenia wymagań ochrony środowiska,”,

– po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) określenie ilości, stanu i składu ścieków lub minimalnego procentu redukcji zanieczyszczeń w ściekach lub – w przypadku ścieków przemysłowych – dopuszczalnych ilości zanieczyszczeń, w szczególności ilości substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, wyrażone w jednostkach masy przypadających na jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu oraz przewidywany sposób i efekt ich oczyszczania,

1b) wyniki pomiarów ilości i jakości ścieków, jeżeli ich przeprowadzenie było wymagane,”,

e) uchyla się ust. 7 i 8,

f) ust. 9 i 10 otrzymują brzmienie:

„9. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może odstąpić od niektórych wymagań dotyczących operatu.

10. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, zakres instrukcji gospodarowania wodą, kierując się funkcją urządzeń wodnych oraz koniecznością zaspokojenia potrzeb wodnych korzystających z wód, stosownie do posiadanych przez nich uprawnień.”;

92) art. 133 otrzymuje brzmienie:

„Art. 133. 1. W przypadku naruszenia interesów osób trzecich lub zmiany sposobu użytkowania wód w regionie wodnym organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, w drodze decyzji, może nałożyć na zakład posiadający pozwolenie obowiązek:

1) wykonania ekspertyzy,

2) opracowania lub aktualizowania instrukcji gospodarowania wodą.

2. Na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może odpowiednio zmienić pozwolenie wodnoprawne:

1) ograniczając zakres korzystania z wód,

2) w zakresie obowiązków, o których mowa w art. 128 ust. 1 i 3.”;

93) w art. 136 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) wynika to z warunków korzystania z wód regionu wodnego.”;

94) w art. 137:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć lub ograniczyć za odszkodowaniem, jeżeli jest to uzasadnione interesem społecznym albo ważnymi względami gospodarczymi.”,

b) w ust. 3:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) starosty, z budżetu powiatu – jeżeli cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia jest uzasadnione interesem społecznym,”,

– uchyla się pkt 2;

95) w art. 140 w ust. 2:

a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) o których mowa w art. 122 ust. 1, jeżeli dotyczą korzystania z wód i wykonywania urządzeń wodnych w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących, będących przedsięwzięciem, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko jest wymagane,”,

b) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3) na przerzuty wody i wykonanie niezbędnych do tego urządzeń wodnych,

4) na wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów,”,

c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a–5d w brzmieniu:

„5a) na wydobywanie z wód powierzchniowych kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów,

5b) na wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1 pochodzących z eksploatacji instalacji związanej z przedsięwzięciami, o których mowa w pkt 1,

5c) wszystkie, o których mowa w art. 122, wymagane dla przedsięwzięcia, jeżeli jest organem właściwym do wydania jednego z tych pozwoleń,

5d) na wspólne korzystanie z wód, o którym mowa w art. 130, jeżeli jest organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego dla jednego z zakładów,”;

96) w art. 142 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) opłaty, o których mowa w art. 155 ust. 4.”;

97) w art. 144 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) łodzie sportowo-turystyczne i inne małe statki (do 15 ton nośności lub służące do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów); zwolnienie nie dotyczy należności za korzystanie ze śluz lub pochylni,”,

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) statki urzędów żeglugi śródlądowej,”;

98) w art. 149 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Do uiszczania należności za żeglugę, przewóz osób lub towarów statkami, holowanie i spław drewna, korzystanie ze śluz lub pochylni, o której mowa w ust. 1 i 4, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85, poz. 727 i Nr 86, poz. 732), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej.

7. Postępowanie w sprawie należności nieuiszczonej w terminie wszczyna się z urzędu, w stosunku do zakładu, który zalega z jej uiszczeniem, po upływie 6 miesięcy od dnia, w którym upłynął termin jej płatności.”;

99) w art. 150 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) drogi wodne i odcinki dróg wodnych, o których mowa w art. 143, kierując się infrastrukturą oraz kosztami utrzymania tych dróg,”;

100) w art. 151 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Stawki należności, o których mowa w art. 150, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi zmian cen towarów i usług konsumpcyjnych, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, za rok poprzedni.”;

101) w art. 152 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) opracowanie i wydanie informacji oraz publikacji z zakresu infrastruktury śródlądowych dróg wodnych.”;

102) w art. 153:

a) w ust. 2:

– po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) przebiegu granic obszarów zlewni, dorzeczy i regionów wodnych,”,

– pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) pozwoleń wodnoprawnych oraz pozwoleń zintegrowanych wydawanych na podstawie przepisów ustawy – Prawo ochrony środowiska dotyczących korzystania z wody,”,

– po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:

„9a) ilości i rodzaju substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego określonych w pozwoleniach, o których mowa w pkt 9,”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Dział II katastru wodnego zawiera:

1) program wodno-środowiskowy kraju,

2) plany, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt1a–3,

3) listy, o których mowa w art. 90 ust. 1 pkt 8 i w art. 92 ust. 3 pkt 14.”;

103) w art. 155 dodaje się ust. 4–7 w brzmieniu:

„4. Za przygotowanie i udostępnienie danych w innej formie niż określona w ust. 2 i 3 organ administracji publicznej lub upoważniona jednostka organizacyjna pobiera opłatę.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia:

1) zakres informacji z katastru wodnego podlegających udostępnianiu na warunkach określonych w ust. 4 oraz sposób ich przygotowania,

2) wysokość opłat za przygotowanie i udostępnianie informacji z katastru wodnego podlegających udostępnianiu na warunkach określonych w ust. 4, przy czym maksymalna opłata nie może być wyższa niż 1 000 zł.

6. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, minister uwzględni zasady zawarte w ust. 2–3 oraz kierować się będzie uwarunkowaniami prawnymi, którym podlegają dane gromadzone w katastrze wodnym, zakresem czynności koniecznych do przygotowania danych w żądanej formie, a także możliwościami technicznymi pozwalającymi na przygotowanie i udostępnianie danych.

7. Opłata, o której mowa w ust. 4, stanowi przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.”;

104) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu:

„Rozdział 6a

Monitoring wód

Art. 155a. 1. Monitoring wód ma na celu pozyskanie informacji o stanie wód powierzchniowych i podziemnych dla potrzeb planowania w gospodarowaniu wodami oraz oceny osiągania celów środowiskowych.

2. Badania i oceny stanu wód powierzchniowych oraz stanu wód podziemnych dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska.

3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje badania wód powierzchniowych w zakresie elementów fizykochemicznych, chemicznych i biologicznych.

4. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna wykonuje badania wód powierzchniowych w zakresie elementów hydrologicznych i morfologicznych.

5. Państwowa służba hydrogeologiczna wykonuje badania i ocenia stan wód podziemnych w zakresie elementów fizykochemicznych i ilościowych.

6. W uzasadnionych przypadkach wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje, w uzgodnieniu z państwową służbą hydrogeologiczną, uzupełniające badania wód podziemnych w zakresie elementów fizykochemicznych, a wyniki tych badań przekazuje, za pośrednictwem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, państwowej służbie hydrogeologicznej.

7. W uzasadnionych przypadkach Główny Inspektor Ochrony Środowiska w porozumieniu z Prezesem Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej dokonuje, na podstawie wyników badań, o których mowa w ust. 3–6, kompleksowej oceny stanu wód na obszarach dorzeczy z uwzględnieniem podziału na regiony wodne oraz, jeżeli jest to uzasadnione specyfiką badań, wykonuje badania, o których mowa w ust. 2.

Art. 155b. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, formy i sposób prowadzenia monitoringu wód powierzchniowych oraz podziemnych, w tym:

1) kryteria wyboru jednolitych części wód,

2) kryteria wyznaczania punktów pomiarów i badań,

3) zakres i częstotliwość badań poszczególnych elementów oceny stanu wód,

4) metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości pomiarów i badań.

2. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, będzie się kierował wynikami wyznaczania jednolitych części wód oraz ustaleniami zawartymi w dokumentacji, o której mowa w art. 113 ust. 2 i 3.”;

105) w art. 164:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Spółki wodne mogą korzystać z pomocy państwa w formie dotacji podmiotowych z budżetu państwa oraz z pomocy finansowej z budżetu jednostek samorządu terytorialnego udzielanej zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych, przeznaczonej w szczególności na bieżące utrzymanie wód i urządzeń wodnych oraz realizację inwestycji.”,

b) uchyla się ust. 6,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Udzielenie spółce wodnej wykonującej urządzenia melioracji wodnych pomocy, o której mowa w ust. 5, może nastąpić wówczas, gdy obszar przewidziany do melioracji stanowi zwarty kompleks, zasięg oraz projekt techniczny melioracji zostały uzgodnione z wojewodą, a udział własny członków spółki wodnej odpowiada co najmniej kWocie wyliczonej zgodnie z art. 74 ust. 2 pkt 1 oraz z art. 78 ust. 1.”;

106) w art. 170 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Jeżeli uchwalone przez spółkę wodną zajmującą się utrzymaniem urządzeń melioracji wodnych szczegółowych składki i inne świadczenia nie wystarczają na wykonanie przewidzianych na dany rok zadań statutowych, starosta może wystąpić do organów spółki o podwyższenie wysokości tych składek i innych świadczeń; jeżeli spółka wodna zajmująca się utrzymaniem urządzeń wykonanych przy udziale środków publicznych, mimo wystąpienia starosty, nie podjęła odpowiedniej uchwały, starosta może, w drodze decyzji, podwyższyć wysokość tych składek i innych świadczeń.”;

107) w art. 192 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli korzystanie z wód dotyczy wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi albo do urządzeń kanalizacyjnych.”;

108) w art. 193 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) nie wykonuje lub nie utrzymuje w należytym stanie urządzeń zapobiegających szkodom, o których mowa w art. 128 ust. 1 pkt 7a”;

109) w art. 194 w pkt 14 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 15 w brzmieniu:

„15) udostępnia osobom trzecim informacje, o których mowa w art. 110 ust. 3 i 4, w celu wykorzystania ich do celów komercyjnych”;

110) w art. 205 uchyla się ust. 2 i 3;

111) w art. 206:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do istniejących w dniu wejścia w życie ustawy obiektów, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. b) i c).”,

b) uchyla się ust. 4 i 5;

112) uchyla się art. 211.

Art. 2. [Ustawa o rybactwie śródlądowym] W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, z późn. zm.⁹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ustawa określa zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych, zwanych dalej „wodami”, w wodach znajdujących się w urządzeniach wodnych oraz w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb.”;

2) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do warunków chowu, hodowli i połowu raków, minogów oraz innych organizmów żyjących w wodzie, stanowiących jej pożytki, z tym że rak błotny i rak szlachetny nie mogą być przedmiotem amatorskiego połowu.”;

3) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do chowu, hodowli lub połowu ryb:

1) uprawniony jest:

a) władający wodami w sztucznym zbiorniku wodnym przeznaczonym do chowu lub hodowli ryb i usytuowanym na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących,

b) właściciel albo posiadacz gruntów pod wodami stojącymi lub gruntów pod wodami, do których stosuje się odpowiednio art. 5 ust. 4 ustawy – Prawo wodne,

c) właściciel albo posiadacz gruntów pod stawami rybnymi lub innymi urządzeniami w gospodarstwie rolnym przeznaczonymi do chowu lub hodowli ryb,

2) w obwodzie rybackim uprawniony jest organ administracji publicznej wykonujący uprawnienia właściciela wody w zakresie rybactwa śródlądowego albo osoba władająca obwodem rybackim na podstawie umowy zawartej z właściwym organem administracji publicznej

– zwani dalej „uprawnionymi do rybactwa”.”;

4) w art. 12:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące dzieli się na obwody rybackie.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Do obwodu rybackiego nie włącza się wód znajdujących się w granicach parku narodowego lub rezerwatu przyrody, w których jest zabronione wykonywanie rybactwa, oraz wód w sztucznych zbiornikach wodnych przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb i innych organizmów wodnych, usytuowanych na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących, jeżeli wody w tych zbiornikach sztucznie zajęły grunty, które nie stanowią własności publicznej.”;

5) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W miejscach szczególnie przydatnych do prowadzenia chowu lub hodowli ryb mogą być ustanawiane obręby hodowlane, w ramach obwodu rybackiego lub poza nim.”;

6) w art. 15 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. W przypadku konieczności zniesienia obwodu rybackiego na wodach objętych formami ochrony przyrody obwód rybacki znosi się po upływie terminu, na który została zawarta umowa, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, chyba że uprawniony do rybactwa wyrazi zgodę na wcześniejsze rozwiązanie umowy.”.

Art. 3. [Prawo geodezyjne i kartograficzne] W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086, z późn. zm.¹⁰⁾) w art. 24 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Starosta zapewnia nieodpłatnie bezpośredni dostęp do bazy danych ewidencji gruntów i budynków, bez prawa ich udostępniania osobom trzecim:

1) gminom i marszałkom województw – w celu prowadzenia ewidencji wód, urządzeń melioracji wodnych i zmeliorowanych gruntów,

2) Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa – w celu utworzenia i prowadzenia krajowego systemu ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.”.

Art. 4. [Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych] W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.¹¹⁾) w art. 7:

1) w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:

„8a) będące własnością Skarbu Państwa: grunty pokryte wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz grunty zajęte pod sztuczne zbiorniki wodne,”;

2) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Z tytułu zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8a, gminom przysługuje zwrot utraconych dochodów ze środków wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

7. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust. 6, kierując się potrzebą zabezpieczenia gmin przed zmniejszeniem dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 8a.”.

Art. 5. [Ustawa o gospodarce nieruchomościami] W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 i Nr 281, poz. 2782) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu:

„Art. 21a. W skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, o którym mowa w art. 21, nie wchodzą grunty pokryte wodami powierzchniowymi płynącymi, w rozumieniu ustawy – Prawo wodne.”.

Art. 6. [Prawo ochrony środowiska] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.¹²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 pkt 38 otrzymuje brzmienie:

„38) ściekach – rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi:

a) wody zużyte, w szczególności na cele bytowe lub gospodarcze,

b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 89, poz. 991 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 876),

c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów,

d) wody odciekowe ze składowisk odpadów i miejsc ich magazynowania, wykorzystane solanki, wody lecznicze i termalne,

e) wody pochodzące z odwodnienia zakładów górniczych, z wyjątkiem wód wtłaczanych do górotworu, jeżeli rodzaje i ilość substancji zawartych w wodzie wtłaczanej do górotworu są tożsame z rodzajami i ilościami substancji zawartych w pobranej wodzie,

f) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb łososiowatych,

g) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb innych niż łososiowate albo innych organizmów wodnych, o ile produkcja tych ryb lub organizmów, rozumiana jako średnioroczny przyrost masy tych ryb albo tych organizmów w poszczególnych latach cyklu produkcyjnego, przekracza 1 500 kg z 1 ha powierzchni użytkowej stawów rybnych tego obiektu w jednym roku danego cyklu,”;

2) w art. 287 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) informacje o wielkości produkcji ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych oraz powierzchni użytkowej stawów eksploatowanych w cyklu produkcyjnym w obiektach chowu lub hodowli tych ryb lub tych organizmów, za okres od dnia 1 maja roku rozpoczynającego cykl do dnia 30 kwietnia roku następującego po zakończeniu tego cyklu produkcyjnego.”;

3) w art. 290 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) 20 zł za każde rozpoczęte 100 kg przyrostu masy ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych w ciągu cyklu produkcyjnego w obiektach chowu lub hodowli tych ryb lub tych organizmów, o ile zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. g).”;

4) w art. 295 w ust. 4a pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) w postaci zryczałtowanej za każde rozpoczęte 100 kg przyrostu masy ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych w ciągu cyklu produkcyjnego w obiektach chowu lub hodowli tych ryb lub tych organizmów, o ile zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. g).”;

5) w art. 401 w ust. 8 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) opracowanie i wydanie informacji oraz publikacji z zakresu infrastruktury śródlądowych dróg wodnych.”;

6) w art. 414:

a) w ust. 2:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej, w celu uzgodnienia, wspólnej strategii działania Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy,”,

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) uchwalanie, na podstawie polityki ekologicznej państwa i list przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie fundusze, planu działalności i zatwierdzanie list priorytetowych programów Narodowego Funduszu do dnia 31 stycznia każdego roku; listy programów priorytetowych w części dotyczącej gospodarki wodnej wymagają uzgodnienia z Prezesem Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej.”,

b) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zatwierdzanie, do dnia 30 czerwca każdego roku, na rok następny list przedsięwzięć priorytetowych wojewódzkich funduszy, po zasięgnięciu opinii Narodowego Funduszu w zakresie finansowania przedsięwzięć z udziałem środków niepodlegających zwrotowi pochodzących z Unii Europejskiej oraz uzgodnieniu z właściwym dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej w zakresie finansowania przedsięwzięć dotyczących gospodarki wodnej na terenie regionu wodnego.”.

Art. 7. [Ustawa o odpadach] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.¹³⁾) w art. 14:

1) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Rada Ministrów uchwala krajowy plan gospodarki odpadami opracowany przez ministra właściwego do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej.”;

2) w ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) projekt planu wojewódzkiego – przez ministra właściwego do spraw środowiska, dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, organy wykonawcze powiatów i gmin z terenu województwa,”;

3) po ust. 12 dodaje się ust. 12a w brzmieniu:

„12a. Projekty planów, o których mowa w ust. 7 pkt 3 i 4 i ust. 10–12, podlegają zaopiniowaniu przez właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej.”.

Art. 8. [Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków] W ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72, poz. 747, z późn. zm.¹⁴⁾) w art. 2:

1) w pkt 8:

a) lit. a–d otrzymują brzmienie:

„a) wody zużyte, w szczególności na cele bytowe lub gospodarcze,

b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 89, poz. 991 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 876),

c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów,

d) wody odciekowe ze składowisk odpadów i miejsc ich magazynowania, wykorzystane solanki, wody lecznicze i termalne,”,

b) dodaje się lit. e–g w brzmieniu:

„e) wody pochodzące z odwodnienia zakładów górniczych, z wyjątkiem wód wtłaczanych do górotworu, jeżeli rodzaje i ilość substancji zawartych w wodzie wtłaczanej do górotworu są tożsame z rodzajami i ilościami substancji zawartych w pobranej wodzie,

f) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb łososiowatych,

g) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów chowu lub hodowli ryb innych niż łososiowate albo innych organizmów wodnych, o ile produkcja tych ryb lub organizmów, rozumiana jako średnioroczny przyrost masy tych ryb albo tych organizmów w poszczególnych latach cyklu produkcyjnego, przekracza 1 500 kg z 1 ha powierzchni użytkowej stawów rybnych tego obiektu w jednym roku danego cyklu,”;

2) pkt 9–11 otrzymują brzmienie:

„9) ścieki bytowe – ścieki z budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej, powstające w wyniku ludzkiego metabolizmu lub funkcjonowania gospodarstw domowych oraz ścieki o zbliżonym składzie pochodzące z tych budynków,

10) ścieki komunalne – ścieki bytowe lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, odprowadzane urządzeniami służącymi do realizacji zadań własnych gminy w zakresie kanalizacji i oczyszczania ścieków komunalnych,

11) ścieki przemysłowe – ścieki, niebędące ściekami bytowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, powstałe w związku z prowadzoną przez zakład działalnością handlową, przemysłową, składową, transportową lub usługową, a także będące ich mieszaniną ze ściekami innego podmiotu, odprowadzane urządzeniami kanalizacyjnymi tego zakładu,”.

Art. 9. [Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym] W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 11 w pkt 8 w lit. h średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. i w brzmieniu:

„i) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej w zakresie zagospodarowania obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi;”;

2) w art. 53 w ust. 4 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu:

„11) dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej – dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, do wydania którego organem właściwym jest wojewoda.”.

Art. 10. [Ustawa o ochronie przyrody] W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 83 w ust. 6 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z obszarów położonych między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym lub naturalnym wysokim brzegiem, w który wbudowano trasę wału przeciwpowodziowego, z wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału;”;

2) w art. 86 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie:

„13) jeżeli usunięcie było związane z regulacją i utrzymaniem koryt cieków naturalnych, wykonywaniem i utrzymaniem urządzeń wodnych służących kształtowaniu zasobów wodnych oraz ochronie przeciwpowodziowej w zakresie niezbędnym do wykonania i utrzymania tych urządzeń.”.

Art. 11. [Ważność pozwolenia wodnoprawnego] Pozwolenia wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód inne niż określone w art. 205 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, wydane na okres dłuższy niż 20 lat, wygasają po upływie 20 lat od dnia, w którym decyzje o wydaniu pozwolenia wodnoprawnego stały się ostateczne.

Art. 12. [Podmioty obowiązane do uzyskania pozwolenia wodnoprawnego] Zakłady wprowadzające do urządzeń kanalizacyjnych ścieki przemysłowe zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, do uzyskania pozwoleń wodnoprawnych, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 10 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 13. [Termin wydania pozwolenia wodnoprawnego] Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego dokona, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przeglądu wszystkich pozwoleń wodnoprawnych dla zakładów wprowadzających do wód lub do ziemi ścieki zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego z wykazu II określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1.

Art. 14. [Stosowanie przepisów Kodeksu cywilnego] Do naprawienia szkód z tytułu ustanowienia stref ochronnych ujęć wód ustanowionych do dnia 31 grudnia 2001 r. stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.¹⁵⁾).

Art. 15. [Wyłączenia z zakazu wprowadzania ścieków] Zakaz, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dotyczy ścieków pochodzących z jednostek osadniczych istniejących przed dniem 1 stycznia 2002 r., które z uwagi na lokalizację nie mają technicznych możliwości przestrzegania tych zakazów, a także ścieków pochodzących z obiektów, które posiadały ostateczną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przed dniem 12 stycznia 2003 r.

Art. 16. [Mienie związane z gospodarką wodną] 1. Do dnia wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zadania dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej określone w ustawie wykonują dyrektorzy dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej.

2. Z dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mienie, o którym mowa w ustawie, stanowiące własność Skarbu Państwa, związane z gospodarką wodną, pozostające w trwałym zarządzie istniejących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy regionalnych zarządów gospodarki wodnej, staje się mieniem będącym w trwałym zarządzie właściwych terytorialnie regionalnych zarządów gospodarki wodnej utworzonych na podstawie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

3. Mienie wykorzystywane w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przez istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy regionalne zarządy gospodarki wodnej staje się z tym dniem mieniem wykorzystywanym przez regionalne zarządy gospodarki wodnej utworzone na podstawie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

4. Podziału mienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, pomiędzy utworzone regionalne zarządy gospodarki wodnej dokona Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

5. Przejęcie mienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego sporządzonego i podpisanego przez dyrektora istniejącego w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy regionalnego zarządu gospodarki wodnej oraz dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który stanowi podstawę do dokonania stosownych zmian w księgach wieczystych.

Art. 17. [Zobowiązania i wierzytelności regionalnych zarządów gospodarki wodnej] 1. Zobowiązania i wierzytelności dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej stają się z dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zobowiązaniami i wierzytelnościami regionalnych zarządów gospodarki wodnej utworzonych na podstawie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. W toczących się postępowaniach administracyjnych i sądowych, których stroną jest dyrektor istniejącego w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy regionalnego zarządu gospodarki wodnej, stroną staje się, z dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej utworzonego na podstawie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 18. [Pracownicy regionalnych zarządów gospodarki wodnej] Pracownicy dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej stają się, z dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pracownikami utworzonych regionalnych zarządów gospodarki wodnej na zasadach określonych w art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.¹⁶⁾).

Art. 19. [Zarząd nad wodami oraz gruntami pokrytymi wodami] 1. Z dniem wejścia w życie ustawy stanowiące własność Skarbu Państwa wody oraz grunty pokryte wodami przechodzą w trwały zarząd odpowiednio – urzędów morskich, regionalnych zarządów gospodarki wodnej, parków narodowych i marszałków województw, stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 1–4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Przejście mienia, o którym mowa w ust. 1, stwierdza, w drodze decyzji, na wniosek zainteresowanego, właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej.

Art. 21. [Sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy] Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 22. [Przepisy dotychczasowe] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 3 ust. 3, art. 13 ust. 9, art. 45 ust. 1 pkt 3, art. 49 ust. 4, art. 49a ust. 1, art. 121 oraz art. 132 ust. 10 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 3, art. 13 ust. 9, art. 45 ust. 1 pkt 3, art. 38a ust. 1–4, art. 121, art. 132 ust. 10 oraz art. 155b ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 23. [Wejście w życie] [2] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.