Wyrok WSA w Krakowie z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Kr 852/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski (spr.) Sędziowie : Sędzia WSA Mirosław Bator Sędzia WSA Renata Czeluśniak Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Gminy Zabierzów z dnia 22 lutego 2013 r., Nr: XXXII/255/13 w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Zabierzów w 2013 roku stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Wojewoda Małopolski w trybie nadzoru nad działalnością komunalną, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst. jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 594), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę o stwierdzenie nieważności uchwały nr XXXII/255/13 Rady Gminy Zabierzów z dnia 22 lutego 2013r. w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Zabierzów w 2013 roku."

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że przyjęty zaskarżoną uchwałą program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt nie spełnia wymogów określonych w art. 11a w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.

W ocenie strony skarżącej treść przepisów § 6 i § 7 ww. Programu nie może zostać uznana za zgodną z obowiązującym porządkiem prawnym. W przedmiotowym Programie nie przewidziano bowiem obligatoryjnej sterylizacji zwierząt w schroniskach dla zwierząt, który to wymóg wprost wynika z przepisu art. 11 a ust. 2 , jak również nie zawarto w Programie możliwości usypiania ślepych miotów, do czego z kolei zobowiązuje przepis art.11a ust. 2 pkt 6 tej ustawy. Zdaniem Wojewody, program ustanawiany przez Gminę, powinien zawierać wszystkie wskazane w art. 11 a ust. 2 ustawy elementy, na co wskazuje użyte w tym przepisie sformułowanie "program obejmuje." Organ skarżący podkreślił, iż przedmiotowa uchwała nie wyczerpuje zakresu spraw wymienionych w art. 11 a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, które ustawodawca uznał za szczególne istotne i zawarł je w zamkniętym katalogu elementów kształtujących treść programu. Skutkiem powyższego uchwałę należy uznać jako niekompletną, a przez to sprzeczną z obowiązującym porządkiem prawnym.