Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 listopada 2013 r., sygn. I SA/Lu 669/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita, WSA Halina Chitrosz, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 listopada 2013r. sprawy ze skargi E. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Lu 669/13

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w L. po rozpatrzeniu odwołania E. Ł. ("podatniczka", "strona", "skarżąca") uzupełnionego jej pismami z dnia 26 marca i 28 grudnia 2012 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] nr [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2006r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż rozstrzygnięcie organu I instancji zostało wydane w oparciu o materiał zebrany w trakcie kontroli podatkowej przeprowadzonej u podatniczki w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od 1 grudnia 2006r. do 31 grudnia 2009r. oraz materiał dowodowy zgromadzony w trakcie postępowania kontrolnego w zakresie podatku dochodowego za okres od 1 stycznia 2006r. do 31 grudnia 2009r., który został włączony do materiału dowodowego przedmiotowego postępowania, postanowieniem nr [...] z dnia [...].

Przeprowadzone postępowanie kontrolne oraz podatkowe wykazało, że w kontrolowanym okresie E. Ł. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, nie zarejestrowała się jako podatnik podatku od towarów i usług za grudzień 2006r., nie złożyła również deklaracji VAT - 7, nie wpłaciła należnego zobowiązania podatkowego. Ustalenia te były podstawą wydania decyzji przez organ I instancji.

W odwołaniu uzupełnionym pismami z dnia 26 marca i 3 kwietnia 2013 r., strona wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji oraz umorzenie postępowania. Podniosła, że rozstrzygnięcie zostało oparte na błędnie ustalonym stanie faktycznym. Niezasadnie przyjęto, że prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami i w ramach tej działalności dokonywała zbycia nieruchomości gruntowych i w konsekwencji błędnie opodatkowano ją podatkiem od towarów i usług.