Wyrok WSA w Kielcach z dnia 16 września 2013 r., sygn. II SA/Ke 550/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędzia WSA Dorota Chobian,, Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 września 2013r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Kielcach utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w z dnia [...] w przedmiocie choroby zawodowej.

Przedmiotowe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z dnia 24.02.2012r. W. S. zgłosił organowi I instancji podejrzenie choroby zawodowej, tj. nowotworu złośliwego pęcherza moczowego.

Na podstawie przebiegu pracy zawodowej strony ustalono, że W. S. mógł być narażony na czynniki o działaniu rakotwórczym dla ludzi w czasie nauki zawodu w Zasadniczej Szkole Przemysłu Skórzanego (w okresie od 1.09.1969r. do 26.06.1971r.), podczas zatrudnienia w Zakładach Obuwniczych [...](w okresie od 1.08.1971r. do 27.05.1972r.) oraz w [...] Zakładach Obuwia (okres zatrudnienia: od 10.05.1976r. do 6.04.1992r.). Organ, dokonując w niniejszej sprawie oceny narażenia zawodowego, wskazał że wnioskodawca w czasie zatrudnienia w zakładach przemysłu obuwniczego pracował w narażeniu na działanie pyłów wyprawionych skór naturalnych, a także sztucznych i barwionych oraz na działanie czynników chemicznych, głównie rozpuszczalników organicznych zawartych w stosowanych klejach, tj. butapren, OBT III, klej kauczukowy, aceton, PU z utwardzaczem, klej S-10, butaterm oraz rozcieńczalniki. Powyższe informacje zostały przekazane Wojewódzkiemu Ośrodkowi Medycyny Pracy, a następnie uzupełniono je o materiały przedstawione przez stronę. W piśmie z dnia 16.06.2012r. W. S. domagał się bowiem uzupełnienie danych o narażeniu zawodowym o substancje chemiczne takie jak benzydyna i 2-naftyloamina - które, jego zdaniem, mogły być zawarte w skórach wyprawionych oraz w materiałach przeznaczonych na wyściółki i podszewki produkowanego obuwia.