Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. III SA/Wa 2964/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2013 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) stwierdza, że uchylone postanowienie nie może być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. K. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lutego 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] listopada 2011 r. w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ustalającej Skarżącemu - M.K., wysokość stawki karty podatkowej na rok podatkowy 2011.

Do sporządzonego 5 marca 2012 r. protokołu zapoznania materiałem dowodowym w sprawie zażalenia na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z [...] stycznia 2012 r. o odmowie zawieszenia postępowania odwoławczego, Skarżący złożył wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z [...] lutego 2012r na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 w związku z art. 248 § 1 Ordynacji podatkowej.

W piśmie z 20 marca 2012r., popierającym powyższy wniosek, Skarżący wniósł również o wstrzymanie wykonania ww. decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej na podstawie art. 252 § 1 Ordynacji podatkowej. Jego zdaniem, spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 247 § 1 pkt 3 w związku z art. 120 i art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, ponieważ decyzję ostateczną wydano przed zakończeniem postępowania odwoławczego w sprawie; a także w związku z art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez utrzymanie w mocy decyzji dotkniętych wadą nieważności (art. 247 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej) w związku z art. 15 tej ustawy, ponieważ osoby wydające orzeczenia nie posiadały upoważnień wydanych przez piastuna funkcji organu, o których mowa w art. 143 § 1 ww. ustawy. Zdaniem Skarżącego, w sprawie zachodzi duże prawdopodobieństwo, że decyzja ostateczna zawiera jedną wad wymienionych art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej.