Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 lipca 2013 r., sygn. VII SA/Wa 875/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska (spr.), Sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant st. ref. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2013r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2013 r., znak [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków. skargę oddala

Uzasadnienie

oSygn. akt VII SA/Wa 875/13

UZASADNIENIE

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., [...], na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c, art. 9 ust. 1, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. 162, poz.1568, ze zm.), dalej ustawa, i art. 17 pkt 2, art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej kpa, po rozpatrzeniu odwołania Przedsiębiorstwa [...] Sp. z o.o. - utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...]czerwca 2012 r. ([...]), którą wpisano do rejestru zabytków dom murowany z początku XX w., przy ul. [...] w [...](działka nr [...]).

Organ powołał art. 3 pkt. 1 ustawy o ochronie zabytków i zaznaczył, że wpis ww. nieruchomości, jako dzieła urbanistyki i architektury oznacza objęcie ochroną konserwatorską elementów zewnętrznych i wewnętrznych obiektu.

Minister nie podzielił stanowiska prof. J. L., że "budynek jest bardzo typowym świadectwem architektury swoich czasów" i "prezentuje przeciętną wartość architektoniczną". Zdaniem organu, o wartości obiektu świadczy jego niepowtarzalność na tle lokalnej zabudowy przedmieścia [...] i podobnie należy oceniać wartość artystyczną fasady i wystroju wnętrzarskiego.

Organ wskazał, że obiekt ten oprócz wymienionych walorów posiada także wartości urbanistyczne i przestrzenne decydujące o jego znaczeniu w tej części miasta. Fakt, jak zaznaczył prof. J. L., że lokalizacja akcentująca skrzyżowanie dróg jest typową regułą projektową stosowaną w Prusach i Niemczech do 1945 r., nie deprecjonuje znaczenia jej zastosowania. Podkreślił, że obiekt będący reprezentatywnym przykładem zastosowania określonej reguły, również posiada wartość zabytkową, jako egzemplifikacja danego trendu.