Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. II SA/Po 437/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2013 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia [...] lutego 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę

Uzasadnienie

Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. Komendant Miejski Policji w L. na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. nr 287 poz. 1687 z późn. zm.) zwolnił ze służby w Policji z dniem [...] stycznia 2013 r. R. K., nadając zarazem powyższemu rozstrzygnięciu na rygor natychmiastowe wykonalności na mocy art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dz. U. z 2000 r. nr 98 poz. 1071 z późn. zm.).

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w toku śledztwa prowadzonego pod sygn. akt [...] przez Prokuraturę Rejonową w L. R. K. został przedstawiony zarzut popełnienia przestępstwa, polegającego na tym, że w dniu [...] stycznia 2013 r. w L. przy ul. [...] oraz ul.[...], będąc w stanie nietrzeźwości, przy pomocy nieustalonego narzędzia dokonał uszkodzenia samochodów osobowych VW Passat nr rej. [...], Citroen Xara Picasso nr rej. [...] oraz VW Golf nr rej. [...], tj. o czym z art. 288 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. nr 88 poz. 553 z późn. zm.). Skarżący przesłuchany w dniu [...] stycznia 2013 r. w charakterze podejrzanego nie przyznał się do zarzucanego mu czynu oraz odmówił składania wyjaśnień. Organ zwrócił się do Prokuratury Rejonowej w L. o udostępnienie i wykorzystanie akt sprawy karnej na potrzeby niniejszego postępowania administracyjnego. Do zakończenia postępowania dyscyplinarnego Prokuratura Rejonowa nie ustosunkowała się jednak do wniosku organu. O wszczęciu postępowania zmierzającego do zwolnienia skarżącego ze służby został powiadomiony Zarząd Terenowy NSZZ Policjantów, który zajął stanowisko w sprawie. Jest ono jednak niewiążące dla organu. W toku postępowania przesłuchano świadków M. M., M. B. i J. G., którzy opisali zdarzenie, do jakiego doszło w dniu [...] stycznia 2013 r. Skarżący został ustnie poinformowany w dniu [...] stycznia 2013 r. o zamiarze przeprowadzenia powyższych czynności, lecz nie skorzystał z przysługującego mu prawa. R. K. nie skorzystał również z przysługującego mu prawa do zapoznania się z materiałem zgromadzonym w aktach sprawy. Oczywistość popełnienia przez skarżącego zarzucanego czynu o znamionach przestępstwa, nie ulega wątpliwości, a charakter tego czynu uniemożliwia pozostawanie policjant w służbie. Potwierdza to przedstawienie skarżącemu zarzutów popełnienia przestępstwa z art. 288 § 1 k.k., ściganego na wniosek z oskarżenia publicznego. Świadkowie jako pokrzywdzeni złożyli przy tym stosowne wnioski o ściganie i ukaranie sprawcy uszkodzeń. Organ argumentował, że Policja stanowi umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Każdy policjant składając ślubowanie zobowiązuje się pilnie przestrzegać prawa. Za zasadne należy więc uznać zwolnienie ze służby policjanta, któremu przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa o wskazanym charakterze. Zwłaszcza, że popełnienie opisanego czynu przez skarżącego jest oczywiste.