Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wa 3339/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak, sędzia WSA Katarzyna Golat (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi B. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżoną decyzją z [...] października 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z [...] sierpnia 2011 r., nr [...] określającą "B." S.A. w W. (dalej jako "Spółka", "Strona" lub "Skarżąca") zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. w kwocie 554.669,00 zł. Decyzje te zapadły w następującym stanie faktycznym.

2. W złożonym 30 marca 2007 r. zeznaniu rocznym CIT-8 za 2006 r. Strona zadeklarowała podatek dochodowy od osób prawnych za 2006 r. w wysokości 222.745.36 zł (wykazała m.in. przychody 32.034.824.14 zł i koszty uzyskania przychodów 30.862.479.70 zł). Na mocy postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z [...] listopada 2010 r. wszczęte zostało wobec Spółki postępowanie kontrolne. Zgodnie z protokołem kontroli z 2 marca 2011 r. stwierdzono:

1) zaniżenie przy chodów o kwotę 1.609.291.04 z - z tytułu odsetek od pożyczki udzielonej podmiotowi powiązanemu oraz

2) zawyżenie kosztów uzyskania przy chodów o łączną kwotę 137.672.23 zł w tym:

a) 20.549.29 zł - z tytułu wydatków na alkohol zakupiony w sklepie E.,

b) 108.622.94 zł - z tytułu wydatków na usługi firmy "M. [...]",

c) 8.500.00 zł - z tytułu wydatków na usługi "I." Sp. z o.o. w W.

W trakcie kontroli ustalono, iż Spółka zawarła 6 grudnia 2001 r. z Z. K. (Pożyczkobiorcą), członkiem Rady Nadzorczej Strony umowę na udzielenie pożyczki (zwaną dalej "Umową") w kwocie 9.576.805.00 zł na okres 10 lat. W wyniku zawarcia 3 aneksów do powyższej Umowy (Aneks nr [...] z [...] stycznia 2002 r., Aneks nr [...] z [...] sierpnia 2005 r. i Aneks nr [...] z [...] października 2005 r.) łączna kwota pożyczki uległa zwiększeniu do kwoty 28.561.805.00 zł, a jej okres wydłużył się do 15 lat. Zgodnie z pierwotnym brzmieniem Umowy zwrot pożyczki wraz z odsetkami miał nastąpić do dnia 13 grudnia 2011 r. Na mocy Aneksu nr [...] dołączono do umowy "Harmonogram spłaty kwoty pożyczki oraz odsetek od pożyczki", zgodnie z którym odsetki miały być płatne do dnia płatności rat kapitałowych, a pierwszy termin płatności raty kapitałowo-odsetkowej ustalony został na dzień 5 grudnia 2003 r. Postanowienia Umowy dotyczące spłaty pożyczki uległy jednak zmianie, zarówno w części dotyczącej terminów spłat, jak i sposobu obliczania wysokości raty odsetkowej. Ostatecznie, zgodnie z Aneksem nr [...], pierwsze należne odsetki od pożyczki miały być spłacone dopiero pod koniec 2008 r., tj. do 31 grudnia 2008 r. w wysokości 30% kwoty należnej na dzień 31 grudnia 2007 r., czyli ponad 3 lata od dnia podpisania w dniu 26 października 2005 r. wspomnianego Aneksu nr [...]. Zatem 100% odsetek należnych na dzień 31 grudnia 2007 r. miało zostać spłacone do dnia 31 grudnia 2010 r. Według organu I instancji powiązania istniejące pomiędzy Spółką a pożyczkobiorcą spowodowały, iż w zakresie spłaty odsetek zostały ustalone warunki pożyczki odbiegające od ogólnie stosowanych, co w konsekwencji doprowadziło do znacznego zaniżenia dochodów Spółki w badanym okresie. Organ kontrolny wskazał też jednak, że Spółka zawierając zakwestionowaną umowę pożyczki z podmiotem powiązanym nie sporządziła wymaganej dokumentacji podatkowej tej transakcji. Ponadto organ I instancji nie zaliczył do kosztów reprezentacji i reklamy wydatków na zakup alkoholu, gdyż nie uznał tych wydatków za pozostające w bezpośrednim związku z konkretnym przychodem Spółki. Organ I instancji zakwestionował także zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zakupu usług doradczo-konsultacyjnych od firmy "M. [...]" oraz usług od spółki "I.", gdyż stwierdził brak dowodów potwierdzających wykonanie przedmiotowych usług.