Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wa 3302/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz S. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżąca - S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 30 maja 2012 r. złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku Skarżąca przedstawiła stan faktyczny, wskazując, że zamierza zapewnić swoim pracownikom dojazd do i z miejsca pracy. Dojazd będzie częściowo finansowany ze środków pracowników. Na trasach przewozów organizowanych przez Spółkę (pracodawcę), zlokalizowanych będzie kilka przystanków. Różni pracownicy korzystać będą z organizowanych przez pracodawcę przejazdów na różnych (dłuższych lub krótszych) odcinkach. Na części tras przejazdów nie funkcjonuje komunikacja publiczna (powszechnie dostępna). Pracownicy pracują w systemie zmianowym. Różne zmiany mogą mieć różną liczbę osób korzystających z przejazdów. Ilość osób korzystających z danego przejazdu lub przejazdów w ramach tej samej zmiany również może być różna. Różnice mogą być znaczące.

Skarżąca podpisała z przewoźnikiem umowę, na podstawie której rozliczenie następować będzie w formie ryczałtu, za wszystkich pracowników, którzy mogą korzystać z ww. usług przewozu. Konkretny pracownik może z dojazdu skorzystać, może też dojechać do pracy innymi środkami lokomocji. Pamiętać również należy o okresach absencji, takich jak urlopy i zwolnienia, gdy pracownicy z reguły nie korzystają (choć jest to możliwe) z bezpłatnych dojazdów organizowanych przez pracodawcę. Stąd nie można określić zakresu świadczenia czy też świadczeń, z jakich konkretny pracownik korzysta, tj. jakie faktycznie otrzyma. Nie jest prowadzona ewidencja pracowników rzeczywiście korzystających z transportu - tak co do ilości wykorzystanych przejazdów w danym okresie, jak również długości trasy. Próba prowadzenia takiej ewidencji wiązałaby się z szeregiem istotnych utrudnień i kosztów. Przede wszystkim zaś prowadzenie tej ewidencji i jej weryfikacja są wręcz niemożliwe, a wymagałyby zaangażowania innych pracowników i przewoźnika - co znacząco zwiększyłoby koszty pracy, jak również zapłatę za wykonywane usługi transportowe. Przewoźnik nie jest zainteresowany uczestniczeniem w prowadzeniu takiej ewidencji. Należność przewoźnika nie będzie uzależniona od ilości pracowników korzystających z dowozu do pracy w danym okresie lub na danej trasie (jej odcinku).