Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wa 66/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi S. S.C. A. W., A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za poszczególne miesiące 2007, 2008, 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] czerwca 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił Skarżącej - S. s.c. A. W., A. W. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy: od stycznia do marca 2008 r. i od września 2008 r. do stycznia 2009 r. oraz wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym od czerwca 2007 r. do grudnia 2008 r. Skarżąca prowadziła wówczas działalność usługową na rzecz taksówkarzy występujących pod szyldem "[...]". Usługi te polegały m.in. na rezerwacji i przekazywaniu zleceń na przewozy, zapewnianiu całodobowej łączności na terenie W. i okolic, dokonywaniu obsługi i wystawianiu faktur dla firm korzystających z rozliczeń bezgotówkowych oraz reprezentowaniu taksówkarzy wobec osób trzecich. Organ I instancji zakwestionował opodatkowanie stawką 7% świadczonych przez Skarżącą usług rezerwacji taxi, które ta klasyfikowała do usług taksówkowych. Nadto w jego ocenie Skarżąca błędnie refakturowała na rzecz podmiotów korzystających z usług taksówkowych na podstawie voucherów koszty tych usług stosując stawkę podatku VAT 3% lub wykazując je jako niepodlegające opodatkowaniu.

Od wskazanej decyzji Skarżąca odwołała się zarzucając naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej: "ustawa o VAT", przez niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji gdy w sprawie ma zastosowanie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT z uwagi na pozycję 143 załącznika nr 3;