Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Ol 459/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Gminy Morąg na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko - Mazurskiego z dnia 8 kwietnia 2013 r., nr PN.4131.253.2013 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 8 kwietnia 2013 r., Nr PN.4131.253.2013, Wojewoda Warmińsko - Mazurski, działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, stwierdził nieważność uchwały Nr XXX/444/13 Rady Miejskiej w Morągu z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Wojewoda podniósł, iż stosownie do § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego projekt rysunku planu miejscowego powinien zawierać wyrys ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy z oznaczeniem granic obszaru objętego projektem planu miejscowego. Na rysunku, stanowiącym załącznik nr 1 do uchwały Rady Miejskiej w Morągu z dnia 28 lutego 2013 r., dotyczącej uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu eksploatacji odkrywkowej złoża kruszywa naturalnego w obrębie T. w gminie Morąg, brak jest wyrysu ze stosownego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Morąg. Natomiast, z rozstrzygnięcia Rady Miejskiej w Morągu w sprawie stwierdzenia, iż projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu eksploatacji odkrywkowej złoża kruszywa naturalnego w obrębie T. w gminie Morąg nie narusza ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Morąg, obszar miasta i tereny wiejskie, wynika, iż na rysunku studium obszary wydobycia udokumentowanych złóż piasków i piasków ze żwirem ze złoża "[...]" w obrębie wydzielonego pola A na części działki "[...]" objęte ww. uchwałą Rady Miejskiej w Morągu posiadają ustalony kierunek rozwoju oznaczony symbolem MUR - teren projektowanej zabudowy mieszkalnej, usługowej i rekreacyjnej. Jednocześnie w studium (ostatnia zmiana studium została uchwalona przez Radę Miejską w Morągu uchwałą z dnia 26 czerwca 2008 r.) zawarty został zapis uzależniający kształt ustaleń studium od przyszłych zdarzeń: "(...) Dopuszcza się wydobycie kopalin z pozostałych złóż udokumentowanych obecnie i w przyszłości". Zatem, jak wynika z cytowanego powyżej zapisu ustaleń studium, Rada Miejska w Morągu dopuściła możliwość eksploatacji nowych złóż surowców mineralnych, równocześnie określając kierunek rozwoju przestrzennego jako mieszkalny, usługowy i rekreacyjny, na terenie wówczas nieudokumentowanych złóż piasków i piasków ze żwirem. Organ nadzoru wskazał, iż stosownie do art. 125 ustawy Prawo ochrony środowiska: "Złoża kopalin podlegają ochronie polegającej na racjonalnym gospodarowaniu ich zasobami oraz kompleksowym wykorzystaniu kopalin, w tym kopalin towarzyszących". W związku z powyższym, na terenie udokumentowanych złóż surowców, nie można realizować zabudowy, zgodnej z kierunkiem MUR określonym w studium. Ponadto, realizacja obu wymienionych powyżej kierunków mogłaby spowodować konflikt przestrzenny. Zatem, aby można było realizować kierunek MUR, określony w studium, Rada Miejska w Morągu zadecydowała o wyeksploatowaniu złoża i zrekultywowaniu terenu w określonym kierunku MUR, bez wprowadzania zmian do studium. Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (w brzmieniu obowiązującym w dniu uchwalenia uchwały w sprawie przystąpienia do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Morąg w obrębie geodezyjnym T.) plan miejscowy uchwala rada gminy po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium. Jednak, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, organ sporządzający projekt planu miejscowego nie został zwolniony z obowiązku jego sporządzenia zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem. Zatem ustalenia studium są wiążące przy sporządzaniu planów miejscowych. Ustalenia te powinny być więc przedstawione zarówno w tekście jak i na rysunku w sposób czytelny i powszechnie zrozumiały, nie budzący wątpliwości co do przeznaczenia danego terenu na realizację inwestycji. Eksploatacja złóż zmienia krajobraz i wprowadza ograniczenia w zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz może negatywnie wpływać na ludzi i środowisko. Dlatego obszary, na których przewiduje się lokalizację terenów górniczych, powinny być wskazane w studium. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt. 11 i 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w studium uwzględnia się "uwarunkowania wynikające w szczególności z występowania udokumentowanych złóż kopalin (...)" oraz "występowania terenów górniczych wyznaczonych na podstawie przepisów odrębnych". Ponadto, stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 12 w studium określa się w szczególności obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny. Wojewoda podniósł, iż w studium gminy Morąg nie ustalono lokalizacji złóż kruszywa naturalnego w obrębie T. Jedynie w części tekstowej studium sformułowano generalny zapis dopuszczający wydobycie kopalin ze złóż udokumentowanych w przyszłości. Ponadto, m.in.. zawarto zapis, iż: "w szczególności wydobycie kopaliny powinno być prowadzone przy zachowaniu odpowiednich filarów ochronnych od terenów i obiektów sąsiednich". Takie ogólne zapisy nie są jednak wystarczające do zmiany przeznaczenia gruntów przeznaczonych w studium pod MUR (teren projektowanej zabudowy mieszkalnej, usługowej i rekreacyjnej) pod działalność górniczą. W ramach uprawnień wynikających z władztwa planistycznego, gmina może zmienić w planie dotychczasowe przeznaczenie określonych obszarów gminy, ale tylko w granicach zakreślonych ustaleniami studium. Natomiast zmiany w planie miejscowym przeznaczenia terenów nie przewidzianych w studium, gmina może dokonać po uprzedniej zmianie studium z zachowaniem trybu art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W niniejszym postępowaniu nic nie stało na przeszkodzie, aby uaktualnić studium przed uchwaleniem planu, który ma być z nim zgodny w momencie podjęcia uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zatem uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego narusza ustalenia studium, gdyż uniemożliwia realizację funkcji (MUR) w części oznaczonej na rysunku studium, tym samym narusza art. 20 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jednocześnie, z uwagi na występujące udokumentowane złoże piasków i piasków ze żwirem, mając na uwadze art. 125 ustawy Prawo Ochrony Środowiska, do czasu jego wyeksploatowania brak jest możliwości realizacji ustaleń zawartych w studium. Wobec powyższego, brak jest możliwości realizacji funkcji, wskazanej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, bez wprowadzenia zmian do studium.