Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. IV SA/Gl 709/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2013 r. sprawy ze skargi U.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...], działający z upoważnienia Burmistrza R. - Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w R., na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 grudnia 2011 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. Nr 298, poz. 1769), odmówił przyznania U.B. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu tej decyzji organ wskazał, że w dniu [...] U.B. złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad [...]-letnią niepełnosprawną w stopniu znacznym córką S.B. Organ ustalił, że na dzień złożenia wniosku wnioskodawczyni nie pracowała oraz nie była zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, natomiast S.B. codziennie od godz. [...] do [...] przebywa na terapii zajęciowej. Następnie organ wyjaśnił, że stosownie do regulacji art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje matce lub ojcu, jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Zdaniem organu z zebranej dokumentacji oraz złożonych przez zainteresowaną oświadczeń wynika, że nie zrezygnowała ona z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad córką, gdyż od [...] do [...] oraz od [...] do [...] pozostawała w stosunku pracy, natomiast ostatni stosunek pracy został z nią rozwiązany przez pracodawcę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych oraz utraty zaufania pracodawcy.