Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Bd 480/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie: Sędzia WSA Anna Klotz Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi J. M., M. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość przejętą pod drogę publiczną oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak [...] Starosta Ś., na podstawie m.in. art. 12 ust. 4a, 4f i 5, art. 18 ust.1 i 1e pkt 3, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194 ze zm., dalej powoływanej jako "ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r.") oraz z art. 129 ust.1 i 5 pkt 3, art. 132 ust.1a i 2, art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej powoływanej jako "ustawa o gospodarce nieruchomościami"), ustalił odszkodowanie na rzecz J. i M. małż. M. w kwocie [...] zł, za utracone prawo własności części nieruchomości, oznaczonej geodezyjnie jako działka nr [...] o pow. [...] ha, KW [...], położona w gminie Ś., obręb K., która zgodnie z ostateczną decyzją Starosty Ś. z dnia [...] nr [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się z mocy prawa własnością powiatu ś. Jednocześnie organ powiększył wartość odszkodowania o kwotę równą 5% wartości nieruchomości, wynikającą z treści art. 18 ust.1e pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., tj. o kwotę w [...] zł. Do wypłaty przedmiotowego odszkodowania organ zobowiązał Powiat Ś., wskazując że wypłata odszkodowania nastąpi jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja organu stanie się ostateczna, w sposób wskazany przez byłych właścicieli nieruchomości.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podkreślając, że przedmiotowa nieruchomość, stanowiąca dotychczas współwłasność J. i M. małż. M., pozostających w małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej, nabyta została na własność Powiatu Ś. ostateczną decyzją Starosty Ś. z dnia [...] zezwalającą na realizację inwestycji drogi gminnej i powiatowej pn. "Rozbudowa drogi wraz z ciągiem pieszo-rowerowym na trasie [...], gmina Ś., województwo [...]", a także przytaczając przepisy art. 12 ust. 4f i 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., a także art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a, art. 134 ust. 1 i 2, art. 135, art. 152 ust. 3, art. 154 i art. 159 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz przepisy § 36 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. Nr 207, poz. 2109 ze zm., dalej powoływanego jako "rozporządzenie RM z dnia 21 września 2004 r."), oraz zaznaczając, że na dzień wydania decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej sporna nieruchomość była niezabudowana i niezagospodarowana i, że obowiązywał wówczas miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (uchwała nr [...] Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla jednostki bilansowej [...] położonej we wsi K.), według ustaleń którego przedmiotowa nieruchomość położona była na obszarze oznaczonym [...] teren komunikacji - droga publiczna zbiorcza, stwierdził przede wszystkim, że w sprawie, wyceny spornej nieruchomości dokonano na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, a w szczególności jej rozdziału 5, przyjmując stan nieruchomości z dnia wydania decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej, tj. [...], a ceny nieruchomości z dnia ustalenia odszkodowania, że w sporządzonym w sprawie operacie szacunkowym określono wartość rynkową spornej nieruchomości w oparciu o transakcje nieruchomościami drogowymi, mającymi miejsce na rynku lokalnym od końca [...] r. od chwili wyceny (odnotowano w tym czasie 5 transakcji nieruchomościami pod drogi za które uzyskane zostały takie same ceny jednostkowe tj. 10 zł za m2) oraz, że zastosowano podejście porównawcze, metodę porównywania parami. Organ zaznaczył także, że z uwagi na okoliczności, iż w przypadku gruntów niezabudowanych sposób użytkowania należy utożsamiać z przeznaczeniem wynikającym z planu miejscowego, a działka stanowiąca przedmiot wyceny położona jest na terenie przeznaczonym pod inwestycję drogową, to tym samym alternatywny sposób użytkowania (pod inwestycję drogową) wynikający z celu wywłaszczenia jest tożsamy z aktualnym sposobem użytkowania wynikającym z zapisów planu miejscowego. Organ powołał się również na okoliczność przeprowadzenia w dniu [...] rozprawy administracyjnej oraz fakt ustosunkowania się rzeczoznawcy majątkowego w piśmie z dnia [...] do wszystkich zgłoszonych na rozprawie przez pełnomocnika J. i M. M. zarzutów, tj. w szczególności zarzutu braku podstaw do zastosowania w sprawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. w zakresie wyceny nieruchomości, w związku z tym, iż w przypadku spornej nieruchomości nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 18 tej ustawy, wprowadzające pewne modyfikacje do zapisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowiska pełnomocnika, iż art. 154 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie narzuca jednej jedynej formy szacowania nieruchomości i, że zatem rzeczoznawca majątkowy powinien był kierować się różnymi przesłankami m.in. celem i przeznaczeniem, a w szczególności zgodnie z art. 151 ustawy o gospodarce nieruchomościami cenami rynkowymi podobnych nieruchomości możliwych do uzyskania na rynku, a także do opinii pełnomocnika, iż możliwe do uzyskania na rynku ceny są lepsze niż wskazane przez rzeczoznawcę (są czterokrotnie wyższe), co jest związane z uzbrojeniem nieruchomości i jej położeniem tj. w pasie gdzie działki można było przeznaczyć z roli na działki budowlane, co uczynili sąsiedzi mocodawców pełnomocnika. Zgłaszając powyższe zarzuty pełnomocnik strony złożył wniosek o uzupełnienie opinii rzeczoznawcy majątkowego. Uznając wyjaśnienia rzeczoznawcy majątkowego zawarte w piśmie z dnia [...] za wyczerpujące, zrozumiałe i merytoryczne oraz wskazujące na brak podstaw do uzupełnienia sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego, a sam operat za prawidłowy, logiczny i zgodny z przepisami prawa, organ I instancji uznał, że odszkodowanie za przejętą nieruchomość określone zostało w sposób prawidłowy.