Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2013 r., sygn. IV SA/Wa 273/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2013 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie opłaty sankcyjnej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. (nr [....]) - zaskarżoną przez M.C. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - utrzymał w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa w B. z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]), którą zobowiązano M.C. do uiszczenia na rachunek urzędu skarbowego (właściwego dla jego miejsca zamieszkania) opłaty sankcyjnej w wysokości 8100 zł za dokonanie obrotu materiałem siewnym niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz. U. z 2007 r., nr 41, poz. 271, ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte z urzędu. Podstawą wszczęcia postępowania było uzyskanie przez organ pierwszej instancji informacji o zamieszczeniu przez skarżącego w dniu [...] marca 2012 r., na portalu internetowym [...], oferty sprzedaży 1,5 ton materiału siewnego pszenicy jarej.

Organ odwoławczy podał, że organ pierwszej instancji oparł się na ustaleniach kontroli przeprowadzonej w gospodarstwie rolnym skarżącego, wyjaśnieniach skarżącego, który przyznał, że sprzedał nie więcej niż 1,8 tony pszenicy. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa wyjaśnił, że w toku postępowania przesłuchano w charakterze świadka: P.K., D.C., H.S., L.K. oraz B.C.. Świadkowie ci zgodnie zeznali, że M.C. dokonywał obrotu materiałem siewnym (pszenicą jarą) nieznanego pochodzenia. P.K. zeznał, że kupił od skarżącego 600 kg tego materiału siewnego po cenie 1500 zł. za tonę; D.C. oświadczyła, że nabyła od skarżącego 3 tony tego materiału siewnego, także po 1500 zł. za tonę. Z kolei pracownicy skarżącego: H.S., L.K. oraz B.C. (brat skarżącego) zeznali, że M.C. sprzedał nieznajomemu mężczyźnie 1,5 tony materiału siewnego pszenicy jarej, ponadto H.S. zeznał, że M.C. sprzedał również 6 worków tego materiału siewnego nieznajomej osobie.