Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2013 r., sygn. V SA/Wa 72/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński (spr.), Protokolant referent - Maryla Wiśniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2013 r. sprawy ze skargi Miasta i Gminy M. na decyzję Ministra Finansów z dnia ... października 2012 r. nr ... w przedmiocie zobowiązania do zwrotu części subwencji ogólnej. Oddala skargę
Uzasadnienie
Po rozpatrzeniu wniosku Miasta i Gminy M. o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej zwrotu części wyrównawczej subwencji ogólnej na 2011 r. zakończonej decyzją nr ... Minister Finansów decyzją z dnia ... października 2012 r. nr ... utrzymał w mocy w/w rozstrzygnięcie.
W uzasadnieniu decyzji z dnia ... października 2012 r. przywołano następującą argumentację:
Kwota podstawowa części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin, naliczana według ustawowo określonych kryteriów, uzależniona jest od wielkości potencjalnych dochodów podatkowych gmin oraz liczby mieszkańców faktycznie zamieszkałych w gminie.
Do dochodów podatkowych gminy wlicza się dochody wykonane, czyli takie, które faktycznie wpłynęły na rachunek budżetu gminy oraz dochody, które gmina mogłaby uzyskać z podatku rolnego, stosując do ich obliczenia średnią cenę skupu żyta, a z podatku leśnego - średnią cenę sprzedaży drewna, ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku innych podatków, stosując do ich obliczenia górne granice stawek podatków obowiązujących w danym roku. Do dochodów, które gmina mogłaby uzyskać zalicza się także skutki finansowe wynikające z zastosowania, przewidzianych w przepisach prawa podatkowego, ulg podatkowych i ulg w spłacie zobowiązań podatkowych.
Stosownie do art. 20 ust. 2 ww. ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, kwotę podstawową otrzymuje gmina, w której wielkość dochodów podatkowych w przeliczeniu na jednego mieszkańca (wskaźnik G) jest mniejsza niż 92% dochodów podatkowych wszystkich gmin w kraju w przeliczeniu na jednego mieszkańca (wskaźnik Gg). Im większa jest różnica pomiędzy wskaźnikiem Gg i wskaźnikiem G dla danej gminy, tym wyższa jest kwota podstawowa. Wskaźnik G jest wyliczany na podstawie dochodów podatkowych powiększonych o skutki decyzji o udzieleniu ulg w spłacie zobowiązań w zakresie podatków i opłat stanowiących dochody gminy, a także skutki uchwał rad gmin o stosowaniu stawek podatkowych niższych od stawek maksymalnych.