Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 maja 2013 r., sygn. II SA/Sz 334/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 maja 2013 r. sprawy ze skargi J. M. na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów i Doktorantów z dnia [...] r. w przedmiocie kary dyscyplinarnej wydalenia z uczelni I. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów z dnia [...] r., II. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Student [...] roku studiów na Wydziale [...] J.M. został obwiniony o podrobienie w indeksie oraz karcie egzaminów poprawkowych wpisów prof. dr hab. [...] (z datą [...]) oraz dr inż. [...] (z datą [...]), to jest o postępowanie uchybiające godności studenta oraz przepisom obowiązującym na uczelni, czyn - objęty odpowiedzialnością dyscyplinarną.

Orzeczeniem z dnia [...] Komisja Dyscyplinarna do spraw Studentów, po przeprowadzeniu rozprawy, orzekła o uznaniu J.M. za winnego zarzucanego mu czynu podrobienia w indeksie oraz w karcie egzaminów poprawkowych wpisów prof. dr hab. [...] oraz dr inż. [...] i wymierzyła mu karę dyscyplinarną w postaci wydalenia z uczelni.

W sentencji decyzji wskazano, że czyn ten jest objęty odpowiedzialnością dyscyplinarną zgodnie z art. 211 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym.

W uzasadnieniu orzeczenia Komisja wskazała, że w dniu [...] Rzecznik Dyscyplinarny ds. Studentów złożył wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego i ukaranie obwinionego J.M. karą wydalenia z uczelni. W dniu [...], po uzupełnieniu wniosku przez Rzecznika Dyscyplinarnego o brakujące zeznania świadków, Komisja Dyscyplinarna wszczęła postępowanie dyscyplinarne.

Zebrane podczas rozprawy zeznania prof. [...] i dr [...] jednoznacznie potwierdzają, że student nie zaliczył przedmiotów z semestru 3 i 4, których dotyczyły wpisy. Prowadzący nie rozpoznali studenta i zdecydowanie zaprzeczyli, jakoby w podawanych terminach zaliczał prowadzone przez nich przedmioty. Komisja w odniesieniu do tych zeznań nie znalazła żadnych okoliczności, które mogłyby je w najmniejszym stopniu podważać. Przedstawiony przez prowadzących tryb dopuszczenia do zaliczenia lub egzaminu wykluczał możliwość przypadkowej pomyłki w tej sprawie. Na rozprawie prof. [...] zeznał, że widzi obwinionego po raz pierwszy.