Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 maja 2013 r., sygn. I SA/Lu 205/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 maja 2013 r. sprawy ze skargi B spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2009r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu odwołania "A" spółki z o.o. z/s w R. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...] nr [...] określającej za miesiąc styczeń 2009 r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości 635,00 zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Podstawą wydania decyzji były zgromadzone w trakcie kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego dowody, z których wynikało, że spółka A w miesiącu styczniu 2009 r. naruszyła przepisy: art. 19 ust. 13 pkt 4 i art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. nr 177, poz. 1054 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawą o VAT").

W odwołaniu, strona skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 i art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej przez nieuznanie korekty deklaracji VAT w zakresie podatku należnego, wobec jego pobrania po raz kolejny w toku postępowania egzekucyjnego od jej kontrahenta.

W rozpoznaniu tego zarzutu, Dyrektor Izby Skarbowej w L. podał na wstępie, że skarżąca spółka w dniu 13 września 2005 r. zawarła z firmą "B" spółką z o.o. z/s C. (zwanej dalej: "C") umowę dzierżawy obiektów budowlanych wraz z terenem o powierzchni 0,23 ha na prowadzenie działalności gospodarczej, na rzecz której świadczyła również usługi magazynowania i sortowania (na podstawie porozumienia z dnia 29 maja 2007 r. w przedmiocie uregulowania zadłużenia). W związku z tymi czynnościami w dniu 28 stycznia 2009 r. wystawiła fakturę sprzedaży VAT nr [...] o wartości netto 2,87 zł i podatku VAT 0,63 zł (brutto 3,50 zł), którą ujęła w rejestrze sprzedaży za miesiąc styczeń 2009 r. i rozliczyła w złożonej za ten miesiąc deklaracji VAT-7. Fakt dokonania rozliczenia za świadczone usługi magazynowania i sortowania pozostawał bezsporny. Następnie, strona skarżąca w dniu 8 marca 2011 r. do ww. faktury sprzedaży wystawiła fakturę korygującą nr [...]. Z jej treści wynikało, że wartość netto usługi cyt.: "Prace magazynowe i sortownicze" jak i kwota podatku VAT wg stawki 22% uległa zmianie i po korekcie wyniosła 0,00 zł. W piśmie z dnia 21 kwietnia 2011 r. podała, że przyczyną złożenia korekt deklaracji VAT-7 za rok 2007, 2008, 2009, 2010 i 2011 było zadłużenie firmy A względem firmy B które za porozumieniem było spłacane poprzez wykonywanie na rzecz wierzyciela szeregu czynności w rozliczeniu bezgotówkowym odliczanym każdorazowo ze zobowiązania dłużnika. W ocenie skarżącej spółki, okoliczność ta stanowiła o braku podstaw faktycznych do wystawienia faktur sprzedaży VAT za wykonane czynności.