Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 14 maja 2013 r., sygn. III SAB/Kr 14/13

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie SO. del. Janusz Bociąga Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2013 r. sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji postanawia skargę odrzucić.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 listopada 2012 r. K. J. zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji o wydanie uwierzytelnionych kopii decyzji administracyjnych z dnia 2 listopada 1999 r. Nr [...] i decyzji Nr [...]- o ile taka w jego sprawie została wydana, a co wynika z decyzji nr [...] z dnia 31 października 2012 r.

W odpowiedzi, w piśmie z dnia 21 listopada 2012 r. Nr [...] Komendant Powiatowy Policji wyjaśnił, że decyzja Nr [...] została w roku 2005 przekazana za pośrednictwem Komendy Wojewódzkiej Policji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie do prowadzonego wówczas postępowania administracyjnego o sygn. III SA/Kr 1208/05 i nie została później zwrócona do Komendy Powiatowej Policji. Jednocześnie postanowieniem nr [...] z dnia 21 listopada 2012 r. Komendant Powiatowy Policji sprostował oczywistą omyłkę polegającą na błędnym oznaczeniu w uzasadnieniu postanowienia nr [...] z dnia 31 października 2012 r. numeru decyzji poprzez zmianę nr "[...]" na [...]".

Pismem z dnia 12 grudnia 2012 r. K. J. wniósł na podstawie art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego zażalenie na niezałatwienie przez Komendanta Powiatowego Policji sprawy wydania uwierzytelnionej kopii decyzji Nr [...]. K. J. zarzucił, że Komendant Powiatowy Policji nie wydał mu odpisu decyzji, której był wystawcą, i której oryginał powinien posiadać. Organ nie podjął też żadnych czynności w celu ustalenia, gdzie znajduje się oryginał decyzji. K. J. podniósł również, że Komendant Powiatowy Policji powinien był wydać, zgodnie z art. 74 Kodeksu postępowania administracyjnego, postanowienie o odmowie wydania odpisu decyzji, a nie pismo informujące, które nie jest czynnością kończącą sprawę.