Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. VI SA/Wa 250/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Pamela Kuraś- Dębecka (spr.) Protokolant ref. staż. Renata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu wstępnego na aplikację radcowską oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Sprawiedliwości (dalej Minister) zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2012 r., po rozpoznaniu odwołania D. P. (dalej skarżąca), utrzymał w mocy uchwałę Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w W. (dalej Komisja Egzaminacyjna) z [...] września 2012 r., którą stwierdzono, że skarżąca uzyskała negatywny wynik z egzaminu wstępnego na aplikację radcowską. Jako podstawę zaskarżonej decyzji wskazano art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 3310 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2010 r. nr 10, poz. 65 ze zm.), dalej u.r.p.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Dnia [...] września 2012 r. skarżąca przystąpiła do egzaminu wstępnego na aplikacje radcowską. Po sprawdzeniu testu skarżącej Komisja Egzaminacyjna ustaliła, że skarżąca uzyskała 97 punktów. Wobec tego Komisja - mając na uwadze treść art. 339 ust. 3 u.r.p., stwierdziła, że wynik egzaminu jest negatywny, gdyż skarżąca nie uzyskała co najmniej 100 punktów.

Skarżąca w terminie złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie uchwały Komisji Egzaminacyjnej w całości i ustalenie, że uzyskała wymaganą ilość punktów, uprawniającą ją do wpisania na listę aplikantów radcowskich. Zarzuciła rażące naruszenie 339 ust. 1 u.r.p. poprzez jego błędne zastosowanie, które miało wpływ na wynik sprawy, albowiem skutkowało bezzasadnym nieprzyznaniem jej punktów za prawidłowe odpowiedzi na pytania nr: 25, 26, 29, 77, 93 oraz 98. Skarżąca podniosła, że pytania w teście powinny być precyzyjne i jednoznaczne, tj. sformułowane w sposób niebudzący wątpliwości, tak aby kandydat na aplikanta mógł wskazać tylko jedną odpowiedź jako prawidłową. Zdaniem odwołującej się pytania nr 25, 26, 29, 77, 93 oraz 98 ww. wymogu nie spełniały.