Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. II SA/Wa 206/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Jacek Fronczyk (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi G.C. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie postępowania w sprawie wydania zaświadczenia dotyczącego pełnienia służby w charakterze funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa - oddala skargę -

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2012 r. G.C. zwróciła się do Komendanta Głównego Policji z prośbą o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że nigdy nie była funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa, a tym samym nie posiadała legitymacji, uprawnień i obowiązków oraz gratyfikacji pracownika Służby Bezpieczeństwa. We wniosku wskazała, że od dnia [...] lutego 1982 r. do 1990 r. była zatrudniona w Akademii Spraw Wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych jako funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej i nie była funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa, jak również agentem, w rozumieniu przepisów ustawy lustracyjnej.

W dniu [...] września 2012 r. Komendant Główny Policji podjął postanowienie nr [...], mocą którego odmówił wydania zaświadczenia potwierdzającego, że G.C. nigdy nie była funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że nie można przyjąć, aby organy Policji były właściwe do wydawania zaświadczeń o potwierdzeniu faktów, które nie wynikają z prowadzonych przez te organy ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w ich posiadaniu, a jedynie np. z zeznań świadków, czy też danych dostarczonych właściwemu organowi przez osobę ubiegającą się o wydanie zaświadczenia. Taka sytuacja zaś występuje w niniejszej sprawie, bowiem, w ocenie Komendanta Głównego Policji, podstawowym kryterium uznania, że funkcjonariusz Policji pełnił służbę w charakterze funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa było zajmowanie przez niego określonego stanowiska służbowego. Nie można przy tym stwierdzić jednoznacznie, że osoby, które formalnie nie zajmowały stanowisk w strukturach organizacyjnych Służby Bezpieczeństwa, nie były jej funkcjonariuszami.