Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. I SA/Lu 81/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2007 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z [...] czerwca 2012r. określającej P. B. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za maj 2007 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że po przeprowadzonym postępowaniu kontrolnym w zakresie prawidłowości rozliczenia P. B. z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] czerwca 2012 r. wydał decyzję, którą określił zobowiązanie w podatku od towarów i usług za maj 2007 r. w wysokości 7.765,00 zł.

Organ pierwszej instancji zaznaczył, że w toku przeprowadzonego postępowania kontrolnego stwierdzono nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za marzec 2007 r., co spowodowało zmianę rozliczenia podatku VAT za kwiecień i maj 2007 r. W związku z określeniem za kwiecień 2007 r. kwoty zobowiązania podatkowego w wysokości 2.478,00 zł. organ pierwszej instancji w decyzji z [...] zmienił rozliczenie podatku od towarów i usług za maj 2007 r. poprzez pomniejszenie kwoty podatku naliczonego o kwotę nadwyżki z deklaracji za kwiecień 2007 r.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia w całości. Odwołujący zaznaczył, że jego zdaniem postępowanie podatkowe zostało przeprowadzone z naruszeniem art. 121 § 1, art. 122, art. 123 § 1, art. 125 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 191, art. 192, art. 199a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U.12.749 - w dalszej części uzasadnienia o.p.). Ocena dowodów dokonana przez organ podatkowy jest dowolna. Wnioski podatnika o przesłuchanie świadków zostały pominięte. Materiał dowodowy nie jest kompletny. Brak protokołu kontroli uniemożliwił podatnikowi wypowiedzenie się co do zgromadzonych dowodów, co do ustaleń zawartych w decyzji. Organ ukierunkował postępowanie wyjaśniające na wykazanie przyjętej tezy, nie na ustalenie stanu rzeczywistego. W ocenie odwołującego, organ podatkowy dokonał świadomej manipulacji dowodami, próbując wykazać brak faktycznego wykonania usług przez P. S. na podstawie faktu, że rozliczenia za świadczone usługi odbywały się głównie w formie gotówkowej. Z przytoczonych treści podatnik wyciągnął odmienne od prezentowanych przez organ podatkowy wnioski odnośnie współpracy z P. S. i rozliczeń dokonywanych pomiędzy nimi, podkreślając jednocześnie wybiórczy charakter działań organu podatkowego, zmierzających do uzasadnienia błędnego stanowiska o braku udziału P. S. w zawieraniu umów leasingowych. Zdaniem strony, wbrew twierdzeniom organu podatkowego, zebrany materiał dowodowy nie potwierdza w sposób przekonywujący i jednoznaczny, że usługi doprowadzenia do zawarcia umów leasingowych, których dotyczą sporne faktury, nie zostały wykonane.