Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 marca 2013 r., sygn. IV SA/Po 36/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) Sędziowie WSA Tomasz Grossmann WSA Maciej Busz Protokolant st. sekr. sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2013 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy C. z dnia [...] września 2012 r., odmawiającej K. S. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad M. M.

W uzasadnieniu organ po przytoczeniu treści przepisów art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r., nr 139, poz. 992 ze zm.) wskazał, że z dokumentów w sprawie wynika, że K. S. jest partnerką życiową siostrzeńca M. M., zatem pomiędzy wnioskodawczynią a osobą wymagająca opieki nie zachodzi pokrewieństwo. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne przysługuje innym osobom, na których, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, ze zm.), ciąży obowiązek alimentacyjny. Wymieniona w poprzednim zdaniu ustawa w art. 128 postanawia, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Kierując się obowiązującymi w przedmiotowej sprawie przepisami prawa należy stwierdzić, że odwołująca nie jest osobą uprawnioną do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, ponieważ między osobą wymagająca opieki a nią nie ma pokrewieństwa.