Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 marca 2013 r., sygn. IV SA/Gl 748/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant St. sekr. sąd. Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2013 r. sprawy ze skargi J.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie dodatku do zasiłku rodzinnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta C. postanowieniem z dnia [...] wznowił postępowanie w sprawie przyznania J. J. świadczeń rodzinnych na synów D. J. i D. J., zakończonych decyzjami ostatecznymi organu I instancji z dnia [...] nr [...] z dnia [...] nr [...] oraz z dnia [...] nr: [...]

W wyniku wznowionego postępowania administracyjnego, Burmistrz Miasta C. decyzją z dnia [...] nr [...][...]odmówił uchylenia decyzji ostatecznych organu I instancji z dnia [...] nr:[...], z dnia [...] nr: [...] oraz z dnia [...]nr: [...]

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż w toku postępowania J. J. nic podała żadnych nowych okoliczności, stanowiących elementy stanu faktycznego, które nie były znane organowi w dniu wydania przedmiotowych decyzji. W szczególności elementem stanu faktycznego, w przedmiotowej sprawie, nie jest orzeczenie WSA w Poznaniu, które przytoczyła strona. W w/w orzeczeniu zawarto jedną z możliwych wykładni stanu prawnego, która wiąże jedynie organ administracji publicznej, który orzekał w konkretnej sprawie. W orzecznictwie sądów administracyjnych istnieje utrwalony pogląd, że nowa wykładnia prawa, dokonana w orzecznictwie Sądu Najwyższego lub sądów administracyjnych albo w praktyce organów administracji publicznej nie stanowi przesłanki do wznowienia postępowania.

Od tej decyzji strona złożyła odwołanie, w którym wskazała, że decyzja organu o przyznaniu dodatku do zasiłków rodzinnych tylko na jednego z jej synów jest krzywdząca, gdyż nie zabezpiecza interesów każdego z jej dzieci. Przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych nie precyzują dokładnie, że dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym i sprawowania opieki nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas porodu przysługuje tylko na jedno dziecko. Przyznanie jednego dodatku do dwóch zasiłków rodzinnych nie spełnia swojej funkcji zaopatrzeniowej. Funkcją dodatku wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie dziecka w związku z przebywaniem na urlopie wychowawczym. Ustawa nie zawiera wskazania, że dodatek podczas korzystania z urlopu wychowawczego przysługuje tylko na jedno z dzieci, urodzonych podczas jednego porodu. Strona wskazała, iż w związku z przyznaniem jej zasiłków rodzinnych na każde z dzieci i spełnieniem w stosunku do każdego z dzieci warunków, określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wnosi o przyznanie stosownego dodatku do każdego z przyznanych zasiłków. W związku z tym J. J. wnosiła o uchylenie decyzji organu I instancji i przyznanie dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym na każdego z dzieci, tj. D. J. i D. J.