Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 marca 2013 r., sygn. IV SA/Gl 340/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant St. sekr. sąd. Agnieszka Rogowska-Bil po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2013 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] roku nr [...] w sprawie Z.K. uchylił decyzję nr [...] z dnia [...] roku przyznającą zasiłek celowy. Jako uzasadnienie organ pierwszej instancji przywołał brzmienie przepisów ustawy o pomocy społecznej oraz wskazał obszernie na okoliczności stanu faktycznego ustalone w ramach podjętych czynności dowodowych. W ocenie organu między innymi z analizy budżetu wynika, iż istnieje dysproporcja pomiędzy udokumentowaną wysokością dochodu a rzeczywistą sytuacja majątkową wskazującą, że rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową, wykorzystując własne zasoby majątkowe. Ponadto wprowadzono w błąd pracownika socjalnego zatajając ważne informacje dotyczące zakupu samochodu w trakcie korzystania z pomocy społecznej, którego utrzymanie i bieżąca eksploatacja pociąga za sobą koszty.

Odwołanie od tej wniosła strona, która wyraziła swoje niezadowolenie z rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. Z.K. podniósł między innymi, iż samochód został zakupiony z darowizny i o tym fakcie pracownik socjalny został poinformowany, a korzystanie z samochodu pomaga członkom rodziny, w tym osobom niepełnosprawnym i schorowanym w przemieszczaniu się. Obszernie odniósł się do sytuacji materialne, zdrowotnej i bytowej rodziny załączając w tym zakresie szereg dokumentów. W piśmie stanowiącym odwołanie strona zaskarżyła także osiem innych decyzji administracyjnych oraz obszernie odniosła się do ustaleń stanu faktycznego organu pierwszej instancji będących podstawą wydania decyzji oraz wskazała na uchybienia, jakie w jej ocenie wystąpiły i okoliczności stanu faktycznego, które zostały nieprawidłowo ocenione przez organ pierwszej instancji. Jednocześnie odniosła się do dotychczasowej współpracy z pracownikami socjalnymi oraz wyraziła w tym zakresie swoją subiektywną opinię.