Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 marca 2013 r., sygn. III SA/Gd 58/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędziowie NSA Anna Orłowska, WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2013 r. sprawy ze skargi B. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia 24 października 2012 r. nr[...].

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 11 września 2012 r. skierowanym do Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. B. Ś. zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad babcią M. L. urodzoną w dniu 13 października 1931 r. i posiadającą orzeczenie o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności.

Po przeprowadzeniu postępowania Burmistrz decyzją z dnia 24 października 2012 r. znak [...] odmówił B. Ś. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad babcią M. L.

W podstawie prawnej wydanej decyzji powołano art. 104, art. 107 § 1 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 128 i 129 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), art. 17, art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 2 czerwca 2005r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. Nr 105, poz. 881 ze zm.).

W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał, że w następstwie przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalił, że M. L. ma trzy córki, z których dwie nie są w stanie sprawować opieki nad matką ze względu na stan zdrowia. Natomiast trzecia córka B. R., jest osobą zdrową, nie była zatrudniona. Mieszka wraz z konkubentem w W., w mieszkaniu składającym się z jednego pokoju, kuchni i łazienki. W ocenie organu prawo ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne dla osób zobowiązanych w dalszej kolejności może nastąpić wyłącznie w sytuacji obiektywnej niezdolności do sprawowania opieki przez osobę zobowiązaną bliższego pokrewieństwa. Niemożność sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną musi być obiektywnie uzasadniona i wynikać z okoliczności danej sprawy. Oddzielne zamieszkiwanie, praca zawodowa czy też choroba niepotwierdzona orzeczeniem o niepełnosprawności nie stanowią okoliczności przesadzających o braku obiektywnej możliwości sprawowania opieki .W sprawie nie została spełniona ustawowa przesłanka zawarta w art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W związku z tym, że osoba spokrewniona w pierwszym stopniu jest zdolna do sprawowania opieki nad M. L., to wnioskodawczyni jako osobie spokrewnionej w dalszym stopniu nie można było przyznać przedmiotowego świadczenia.