Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Ol 885/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi M.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w "[...]" odmówił M. L. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawną babcią M. H. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podał art. 17 ust. 1 i 1a, ust. 5 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm., dalej jako: u.o.ś.r.). Organ ustalił, że M. H. orzeczeniem Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w Olsztynie z dnia "[...]" została zaliczona do pierwszej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia. T. i M. małż. H. posiadają pięcioro dzieci, jednak żadne z nich nie jest w stanie pogodzić obowiązków zawodowych z koniecznością sprawowania osobistej, stałej i wielogodzinnej opieki nad swoimi rodzicami (dzieci T. i M. H. w pierwszej kolejności koncentrują się na zaspokajaniu potrzeb bytowych założonych przez siebie rodzin). Ponadto, w przypadku dwojga dzieci ich stan zdrowia oraz stan zdrowia członków najbliższej rodziny również nie pozwala na sprawowanie ciągłej opieki nad rodzicami. Organ wskazał, że M. L. od "[...]", wobec pogarszającego się stanu zdrowia babci i dziadka, zmuszona była do rezygnacji z ewentualnych działań zmierzających do podjęcia zatrudnienia, albowiem ich stan zdrowia uzasadniał sprawowanie stałej i długotrwałej opieki (M. H. jest zaliczona do osób z pierwszą grupą inwalidzką, a jej mąż posiada znaczny stopień niepełnosprawności od "[...]"). W chwili, gdy M. L. zrezygnowała z prób podjęcia zatrudnienia oboje dziadkowie wymagali już stałej opieki (M. L. sprawuje opiekę nad dziadkami w sposób ciągły, bowiem zamieszkuje wspólnie z nimi, co pozwala jej na zabezpieczenie wszystkich potrzeb osób niepełnosprawnych). Organ podniósł, iż pomimo tak ustalonego stanu faktycznego, nie można było przyznać wnioskowanego świadczenia. Art. 17 u.o.ś.r. przewiduje bowiem konieczność weryfikacji ewentualnego żądania przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie tylko od spełnienia przesłanek określonych w ust. 1 tej normy ale też przesłanek negatywnych wymienionych w jej ust. 5. Stosownie do treści art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. "a" u.o.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim. Skoro M. H. pozostaje w związku małżeńskim, to powyższa okoliczność uzasadnia odmowę prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.