Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 marca 2013 r., sygn. II SA/Bk 837/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 lutego 2013 r. sprawy ze skargi K. B. na uchwałę Rady Miejskiej B. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - oddala skargę.-

Uzasadnienie

Stan sprawy przedstawiał się następująco:

W dniu 25.06.2012 r. Rada Miejska Białegostoku podjęła uchwałę

nr XXX/342/12 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla Dojlidy Górne w Białymstoku (obszar systemu przyrodniczego miasta).

W dniu 20.07.2012 r. (data wpływu do UM - 27.07.2012 r.) K. B., na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym wezwała Radę Miasta Białegostoku do usunięcia naruszenia prawa dokonanego uchwałą wobec jej działki o nr [...] (omyłkowo wskazano ten numer zamiast prawidłowego nr [...]). Wzywająca żądała wykreślenia na rysunku graficznym planu oznaczenia 4.3 ZP jako terenu przeznaczonego pod zieleń urządzoną lub o uchylenie § 30 ust. 1 uchwały. Wywodziła, że wprowadzony planem zakaz budowy na jej działce stanowi naruszenie prawa własnościowego oraz konstytucyjnej zasady równości, gdyż działki w bezpośrednim sąsiedztwie są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową

i usługową. Twierdziła, że uchwała Rady Miasta narusza zasadę równowagi

i równouprawnienia w zagospodarowaniu jej terenu przez dopuszczenie budowy kładek i mostów, ciągów pieszych, rowerowych, obiektów małej architektury, dojazdów do terenów sąsiednich z wyłączeniem innej zabudowy, w tym mieszkaniowej.

Zdaniem Skarżącej przeznaczenie jej działki w uchwalonym planie pod tereny zielone i rekreacyjne stanowi wykorzystanie mienia prywatnego na cele stanowiące zadania własne gminy. W tej sytuacji gmina powinna wykupić działkę skarżącej, czego jednak nie przewidziała w prognozie skutków finansowych skarżonego planu. K. B. uważa, że uchwalenie planu doprowadziło do obniżenia wartości rynkowej jej działki, którą nabyła jako działkę z możliwością zabudowy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00