Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. I SA/Wr 1387/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Protokolant: Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2013 przy udziale sprawy ze skargi D.D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej na podstawie art. 233 § 1 pkt 1) z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jednolity w Dz. U. z 3.07.2012 r. poz. 749 - dalej powoływana jako Ordynacja podatkowa) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] nr [...] określającą A zobowiązanie w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki [...] w wysokości 21.242,00 zł.

Strona zakupiła w dniu [...] samochód marki [...] rok prod. 2007, na podstawie rachunku z tej daty, który to samochód w dniu [...] został w Niemczech zarejestrowany na nazwisko strony jako samochód ciężarowy zamknięto-skrzyniowy z dwoma miejscami siedzącymi i w tym samym dniu samochód został przewieziony na terytorium Polski. W dniu [...] strona prowadząca działalność gospodarczą A dokonała przeniesienia własności przedmiotowego samochodu na firmę B., natomiast w dniu [...] pojazd został po raz pierwszy zarejestrowany w kraju jako samochód ciężarowy. Strona nie złożyła deklaracji podatkowej z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu z uwagi na fakt, iż nabyty pojazd był samochodem ciężarowym. Po wszczęciu postępowania organ I instancji wystąpił do Polsko - Niemieckiego Centrum Współpracy Służb Granicznych, Policyjnych i Celnych o informację, w wyniku czego uzyskał informację, iż przedmiotowy pojazd od dnia pierwszej rejestracji tj. dnia [...] do dnia [...] był zarejestrowany w Niemczech jako samochód osobowo - terenowy, a od dnia [...] został zarejestrowany przez stronę jeszcze na terenie Niemiec jako LKW czyli samochód ciężarowy. Z uzyskanej w dniu [...] i w dniu [...] informacji od Generalnego Importera na Polskę samochodów marki [...]: C wynika, że przedmiotowy samochód został wyprodukowany jako samochód osobowy i otrzymał świadectwo homologacji nr [...]. W wyniku dokonanych oględzin samochodu ustalono, że samochód posiadał okna wzdłuż dwubocznych paneli, drzwi z oknami na bocznych panelach oraz z tyłu, 5 miejsc siedzących wraz z kierowcą, z wyposażeniem zabezpieczającym, pasy bezpieczeństwa dla wszystkich pasażerów, szyby w drzwiach bocznych przednich i tylnych otwierane elektrycznie, oświetlenie, uchwyty boczne górne, wykładzina podłogowa i boczna na całej długości, nadwozie całkowicie przeszklone, głośniki w drzwiach tylnych, relingi dachowe, tapicerka skórzana na wszystkich fotelach, ogrzewane siedziska, nawiewy w przestrzeni pasażerskiej, poduszki powietrzne dla pasażerów tylnej kanapy, przegroda z metalowej kraty oddzielająca część pasażerską od bagażnika, z zeznań strony wynika, że w chwili zakupu pojazd posiadał kratkę za pierwszym rzędem siedzeń, siedzenia drugiego rzędu jak również pasy bezpieczeństwa były wymontowane, zdemontowana była tapicerka boczna, szyby wewnątrz oklejone były ciemną folią oraz brak było wykładziny podłogowej, od przednich foteli do bagażnika prowadziła aluminiowa rynna. Przesłuchany świadek - doradca serwisowy zeznał, że zmiany dokonane w pojeździe polegały na montażu trzyosobowego siedzenia wraz z pasami bezpieczeństwa w drugim rzędzie, które to elementy zamontowano w fabrycznie przystosowanych miejscach, mocowania tylnych pasów nie były trwale zablokowane, przesunięto kratkę za drugi rząd siedzeń, co spowodowało zmianę ilości siedzeń z dwóch na pięć. Nie potwierdził świadek braku wykładziny podłogowej, tapicerki bocznej i metalowej rynny. Organ podatkowy I instancji uznał, że strona dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego marki [...], co podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a tym samym złożenia deklaracji podatkowej. W związku z tym organ I instancji określił zobowiązanie podatkowe z tego tytułu.