Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. III SA/Wa 1882/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant starszy referent Paweł Jurczyński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2013 r. sprawy ze skargi C. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 10 listopada 2011 r. C. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej "Spółka", "Skarżąca") zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania świadczenia pieniężnego z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku, który wpłynął do organu 18 listopada 2011 r., a uzupełniony został pismem z dnia 23 listopada 2011 r., Spółka przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka - zarejestrowany podatnik podatku od towarów usług - prowadzi działalność polegającą przede wszystkim na sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i przemysłowych w sieci hipermarketów i supermarketów na terenie całej Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy najmu budynków i pomieszczeń handlowych oraz użytkowych. W umowach tych zawieranych na czas określony Spółka występuje zarówno w roli wynajmującego - jeśli oddaje w najem określone lokale, których jest właścicielem lub które wynajmuje od innego podmiotu, jak i w roli najemcy - jeśli użytkuje powierzchnie należące do innego podmiotu. W umowach oprócz typowych postanowień umownych dotyczących wynajmowanych pomieszczeń, takich jak wysokość czynszu, zasady korzystania z pomieszczeń i wzajemnych rozliczeń (np. terminy płatności), strony zawierają również postanowienia dotyczące możliwości ich wcześniejszego rozwiązania przed uzgodnionym terminem ich obowiązywania. Zgodnie z tymi postanowieniami, wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu przez najemcę wiąże się z obowiązkiem zapłaty przez najemcę określonej w umowie kwoty odszkodowania bądź kary umownej. Odszkodowania i kary umowne tego rodzaju są powszechnie stosowane w obrocie gospodarczym. Według zamiaru stron mają one pełnić zarówno funkcję odszkodowawczą, jak sankcyjną. Mają bowiem choćby częściowo łagodzić wynajmującemu utratę korzyści z tytułu czynszu najmu spowodowaną wcześniejszym niż zaplanowano rozwiązaniem umowy (funkcja odszkodowawcza), jak i stanowią sankcję związaną z niewykonaniem zobowiązań wynikających z umowy najmu przez najemcę.