Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. I SA/Po 917/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 r. sprawy ze skargi [...] s.c. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2005 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] określił spółce cywilnej [...] [...] i [...] zobowiązanie w podatku od towarów i usług za październik 2005 r. w wysokości [...] zł. Organ I instancji zakwestionował prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT nr [...] z dnia [...] października 2005 r. na wartość netto [...] zł i podatek VAT [...] zł, wystawionej przez [...] Spółka z o.o. w [...] oddział w [...]. Jako podstawę zakwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego organ podatkowy powołał art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT"). Według organu I instancji podmiot [...] Spółka z o.o. nie istniał, a faktycznie działalność gospodarczą prowadził wyłącznie [...] - prezes Spółki wykorzystując nazwę nieistniejącej firmy.
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Uzasadniając swoje stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że postępowanie kontrolne wykazało, że funkcję Prezesa i jedynego członka Zarządu [...] Sp. z o.o. pełnił [...]. Pod adresem wskazanym jako siedziba Spółki znajdowało się mieszkanie prywatne, a jego domownicy nie znali firmy [...], ani jej prezesa. [...] posługiwał się pieczątką spółki, na której widniał adres Oddziału w [...], a sam zeznał, że nie ma tam siedziby i nigdy pod wskazanym adresem nie był. W mieście tym nie ma ul. [...]. Wydano sześć decyzji dla [...] określającej zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2004r. do stycznia 2005 r. Natomiast wobec [...] sp. z o.o. za te same okresy rozliczeniowe wydano decyzje określające zobowiązanie w tym podatku w kwocie [...] zł. Powołując się ponadto na wyrok Sądu Rejonowego w [...], którym skazano Zarząd Spółki [...] za posługiwanie się jako autentycznymi fakturami VAT "dokumentującymi" zakup oleju opałowego wystawionymi przez podmiot nieistniejący, poprzez przyjęcie ich przez nieistniejącą Spółkę z o.o. [...] oraz przedłożenie ich organom podatkowym, Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że ustalenia są wystarczające do przyjęcia, iż w sprawie ma zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy o VAT.