Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Po 970/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Maria Kwiecińska Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi N. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Burmistrz Gminy decyzją z dnia [...] marca 2012r. na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 2a oraz art. 20 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) odmówił przyznania N. J. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad ojcem, J. S. Organ I instancji w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazał, że przedmiotowe świadczenie nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, a jej współmałżonek nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Na skutek odwołania N. J. od decyzji Burmistrza Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 2a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) i art. 138 § 1 pkt.1 kpa utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

Organ odwoławczy wskazał, że materialnoprawną podstawę w niniejszej sprawie stanowi ustawa o świadczeniach rodzinnych, która określa warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń, w szczególności art. 17 ust. 1 ustawy.

Organ motywował, że obecnie brzmienie powyższego przepisu związane jest z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2008 r. (sygn. akt P 27/07), zgodnie z którym: poprzednio obowiązujący art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim uniemożliwiał nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym osobie zdolnej do pracy, niezatrudnionej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (art. 17 ust. 1 ustawy przewidywał możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego tylko matce, ojcu lub opiekunowi faktycznemu dziecka). W art. 32 ust. 1 Konstytucji została ustanowiona zasada równości, która "polega na tym, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm prawnych), charakteryzujące się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowane równo. A więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących" (orzeczenie z dnia 9 marca 1988 r., sygn. U 7/87, OTK w 1988 r., cz. 1, poz. 1). Trybunał Konstytucyjny powołując się na ww. zasadę wskazał m.in., że(...) w art. 17 ust. 1 ustawy mamy do czynienia z pominięciem legislacyjnym, zawężającym - w sposób niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji - krąg osób uprawnionych do nabycia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (...)". Przepis ten pomija bowiem możliwość nabycia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego przez osoby rezygnujące z aktywności zawodowej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż ich dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, wobec którego obciążone są obowiązkiem alimentacyjnym.