Wyrok WSA w Opolu z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Op 542/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi A S.A. w [...] na decyzję Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Opolu z dnia 3 września 2012 r., nr [...] w przedmiocie nakazania usunięcia stwierdzonych uchybień oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 5 lipca 2012 r., nr [...] - po wcześniejszym wszczęciu z urzędu postępowania - Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w Namysłowie (dalej zwany także Komendantem Powiatowym) nakazał A S.A. z siedzibą w [...] wykonanie w terminie do 30 września 2012 r. mineralizacji pasów przeciwpożarowych przy linii kolejowej [...], szlak [...], strona lewa - km [...] do [...]. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 26 ust. 1 pkt 1 i art. 27 ustawy dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 ze zm.), § 38 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719), art. 17 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 oraz art. 55 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 ze zm.) oraz art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 ze zm.; winno być: Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.). W ustaleniach stanu faktycznego sprawy organ podał, że w toku czynności kontrolno-rozpoznawczych przeprowadzonych 14 maja 2012 r. w lasach Nadleśnictwa [...] przy ww. linii kolejowej stwierdzono brak mineralizacji istniejących pasów przeciwpożarowych, co stanowi naruszenie § 38 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, w związku z art. 17 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 55 ustawy o transporcie kolejowym. Wywodził, że z ostatnio przytoczonych przepisów wynika, iż podmiotem zobowiązanym do wykonywania pasów przeciwpożarowych wzdłuż szlaków kolejowych jest ich zarządca, który urządza i utrzymuje pasy przeciwpożarowe. Stąd, normy te dają podstawę do konstruowania obowiązku poddawania mineralizacji pasów przeciwpożarowych znajdujących się w sąsiedztwie linii kolejowej przez A S.A. Odnosząc się do przedłożonego przez stronę w toku postępowania pisma Ministerstwa Infrastruktury Komendant Powiatowy podkreślił, że jest to jedynie interpretacja innego organu, a nie przepis prawa, natomiast wysnute przez stronę wnioski co do braku obowiązku w zakresie urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych, wynikające z art. 17 i art. 55 ustawy o transporcie kolejowym, uznał za błędne. Podniósł, że ustawa ta daje narzędzie zarządcy linii kolejowej w postaci delegacji do wykonania określonych działań celem realizacji swoich obowiązków na czyimś terenie, co nie może być zakwestionowane przez właściciela terenu z uwagi na umocowanie prawne, a w ślad za działaniami zarządcy linii kolejowej na czyimś terenie powinno pójść zadośćuczynienie w postaci odszkodowania sprecyzowanego w drodze umowy stron. Zdaniem organu, brzmienie art. 55 ustawy o transporcie kolejowym, w kontekście art. 17 tej ustawy, nie pozostawia złudzeń co do zasadności rozstrzygnięcia, bowiem obowiązkiem strony było spełnienie warunków technicznych i organizacyjnych zapewniających bezpieczne prowadzenie ruchu kolejowego i ochronę przeciwpożarową oraz środowiska. Obszary leśne ściśle graniczą z terenami należącymi do A S.A. i stanowią własność Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz lokalnie - podmiotów prywatnych. Ochrona przeciwpożarowa cudzych terenów leśnych realizowana przez zarządcę infrastruktury kolejowej jest jasno określona przez prawo. Organ akcentował także, że źródłem zagrożenia pożarowego dla lasu jest ogień (iskry), jaki powstaje między innymi na skutek procesu hamowania pociągu poruszającego się po linii kolejowej. Natomiast powołane przez stronę zapisy art. 54 ustawy o transporcie kolejowym nie stanowią podstawy prawnej do zaprzestania przez nią mineralizacji przedmiotowych pasów, ich zadaniem jest raczej zapewnienie możliwości wykonywania tych pasów w innych miejscach, niż wskazano to w art. 55 ustawy o transporcie kolejowym oraz w § 38 ust. 1 i 2 rozporządzenia z dnia 7 czerwca 2010 r. Wprawdzie rozporządzenie to uległo zmianie i obecnie brak w nim precyzyjnego wskazania podmiotów zobowiązanych do utrzymywania pasów przeciwpożarowych wzdłuż obszarów leśnych, jednak zmieniona została wyłącznie forma zapisu, a obowiązek w tym zakresie wynika z ustawy o transporcie kolejowym. Dalej organ wskazywał na określenie wystarczająco długiego terminu na wykonanie nałożonego obowiązku oraz nie zgodził się ze stanowiskiem strony, że przepisy prawa nie wiążą omawianego obowiązku ze źródłem zagrożenia pożarowego związanego z hamowaniem pociągu. Ponadto twierdzenie, że odpowiedzialność za stan techniczny pociągów ponoszą przewoźnicy nie ma znaczenia, gdyż snop iskier pochodzi także od sprawnych technicznie pociągów.