Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. I SA/Ol 688/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Agnieszka Szymańska-Flisikowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013r. sprawy ze skargi spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]", "[...]" w przedmiocie zarzutów w postępowaniu zabezpieczającym oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy dwa postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]". w przedmiocie uznania za bezzasadne zarzutów wniesionych przez "S" Sp. z o.o. na zarządzenia zabezpieczające nr "[...]"oraz nr "[...]".

Z akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie zabezpieczające wobec majątku "S" Sp. z o.o., na podstawie własnej decyzji zabezpieczającej z dnia "[...]"., określającej przybliżone kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za III i IV kwartał 2011r. oraz przybliżone kwoty odsetek za zwłokę od tych zobowiązań. W dniu "[...]". wystawiono zarządzenia zabezpieczające nr "[...]"oraz nr "[...]"Decyzja zabezpieczająca wraz z zarządzeniami zabezpieczającymi została spółce doręczona w dniu 20 czerwca 2012r.

W toku prowadzonego postępowania zabezpieczającego organ dokonał zajęć wierzytelności pieniężnych z należących do spółki dwóch rachunków bankowych oraz ruchomości należących do dłużnika spółki.

Pismami z dnia 27 czerwca 2012r. spółka wniosła zarzuty na prowadzone postępowanie zabezpieczające. Spółka wskazała, że zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek zapłaty, bowiem złożyła deklaracje VAT-7K za III i IV kwartał 2011r. i zapłaciła wynikający z nich podatek. W sprawie nie została wydana decyzja wymiarowa, więc obowiązuje - jej zdaniem - domniemanie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego. Nadto wskazała, że zarządzenia zabezpieczenia nie spełniają wymogów określonych w art.156 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz.U. z 2005r. nr 229, poz.1954 ze zm., dalej jako "u.p.e.a."), gdyż przesłanki wskazane w decyzji zabezpieczającej winny być tożsame z argumentami powołanymi w zarządzeniach, a organ egzekucyjny przywołał przesłanki, o których nie ma mowy w decyzji z dnia "[...]". Podniosła przy tym, że przesłanka braku płynności finansowej jest fałszywa, ponieważ spółka wykazała za 2011r. zysk netto w kwocie 198.987 zł, a wszelkie zobowiązania regulowała na bieżąco. Nadmieniła również, że zabezpieczony obowiązek określono w sposób niezgodny z decyzją, bowiem zarządzenia określają odrębnie zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za III i IV kwartał 2011r., natomiast decyzja z dnia "[...]". określa łącznie zobowiązanie za III i IV kwartał 2011r. Zarzuciła także, że organ egzekucyjny zastosował wobec niej zbyt uciążliwy środek egzekucyjny, który uniemożliwia jej regulowanie bieżących zobowiązań, co grozi upadłością. Nadto podniosła zarzut błędu co do osoby zobowiązanego, ponieważ z samej konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że zobowiązanymi do zapłaty podatku będą inne spółki.