Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. IV SA/Wr 572/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący : Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.) Sędziowie : Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Protokolant : Dorota Hurman po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 17 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.) dalej ustawa, po rozpatrzeniu odwołania M. M. (dalej: skarżącego), od decyzji działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta J. G., Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w J. G. z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu wskazano, że decyzją tą wydaną w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych M.O.P.S. odmówił przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad niepełnosprawną K. K.

Uzasadniając decyzję organ pierwszej instancji, po przytoczeniu przepisów art. 17 ust. 1 i ust. 1 a ustawy oraz art. 129 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. -Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. nr 9, poz. 59, ze zm. dalej "k.r. o.") podał, że K. K., osoba wymagająca opieki, posiada troje dorosłych dzieci, na których jako spokrewnionych z nią w pierwszym stopniu ciąży obowiązek alimentacyjny, który wyprzedza taki obowiązek względem jej wnuka - skarżącego. Podał również, że M. M., córka K. K. złożyła pisemne oświadczenie, w którym podała, iż nie może sprawować opieki nad swoją matką z powodu zatrudnienia oraz złego stanu zdrowia. Z. K., syn K. K. złożył pisemne oświadczenie, w którym podał, że nie może opiekować się swoją mamą, ponieważ pracuje zawodowo często w nadgodzinach i podczas weekendów. J. K., syn K. K., złożył pisemne oświadczenie, w treści którego podał, że ze względu na charakter pracy nie przebywa w sposób ciągły w miejscu stałego zameldowania i dlatego nie może opiekować się swoją matką. Z kolei skarżący w oświadczeniu z dnia 15 maja 2012 r. podał, że zamieszkuje z rodzicami przy ul. [...] w J. G. i pozostaje na ich utrzymaniu. Natomiast babcia K. zamieszkuje przy ul. [...] w J. G. wraz ze swoim synem Z.K., który nie posiada własnej rodziny i nie jest w stanie sprawować opieki nad swoją matką, gdyż jest zatrudniony. Podał też, że M. M. jest również zatrudniona i nie jest w stanie sprawować opieki nad matką, gdyż sama ma problemy zdrowotne, natomiast J. K. mieszka w R. Ś. i tam pracuje. Skarżący oświadczył zatem, że jest jedyną osobą, która sprawuje opiekę nad babcią, a opieka ta polega na robieniu zakupów, wyniesieniu śmieci, pomocy w sprzątaniu oraz na odprowadzaniu do lekarza. Czynności związane z opieką nad babcią zajmują średnio 3 - 4 godziny dziennie. Oświadczył także, że opieka nad babcią uniemożliwia mu podjęcie pracy zarobkowej oraz że uczy się zaocznie, zajęcia odbywają się co drugi weekend - w soboty i w niedziele, średnio po 8 godzin dziennie, ale stwierdził, że w dniach nauki również sprawuje opiekę nad babcią. W ocenie organu pierwszej instancji zakres opieki sprawowanej przez wnioskodawcę nad babcią nie jest taki, aby uniemożliwiał skarżącemu podjęcia zatrudnienia. Uznał zatem brak podstaw do przyznania mu świadczenia pielęgnacyjnego.