Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Wr 671/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka - sprawozdawca Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędzia WSA Władysław Kulon Protokolant Edyta Forysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Ruja z dnia 27 marca 2012 r. nr XIV/81/2012 w przedmiocie uchwalenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Ruja I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy Ruja na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą z dnia 27 marca 2012 r. nr XIV/81/2012 Rada Gminy Ruja uchwaliła zmianę studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Ruja. W postawie prawnej uchwały podano art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W §1 uchwały postanowiono, że załącznikami do studium są: 1) tekst studium, stanowiący załącznik nr 1, 2) rysunek studium w skali 1:10 000, stanowiący załącznik nr 2. W §2 powierzono wykonanie uchwały Wójtowi Gminy Ruja. Natomiast w §3 postanowiono, że uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Skargę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na opisaną na wstępie uchwałę wniósł Wojewoda Dolnośląski. Zarzucił, że uchwała w sposób istotny narusza art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z § 4 ust. 1, § 6 pkt 1 i pkt 2, § 8 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz.U. Nr 118, poz. 1233) oraz w związku z art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 i art. 11 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jednocześnie skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.