Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1476/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Beata Sobocha, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi T. z siedzibą w Estonii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do marca 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za miesiące od stycznia do marca 2009 r. Decyzje te zapadły w następującym stanie faktycznym.

T. z siedzibą w Estonii (dalej: „Skarżąca” lub ,,Spółka") wnioskiem złożonym w dniu [...] kwietnia 2009 r. zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego [...] o dokonanie zwrotu podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za miesiące od stycznia do marca 2009 r. w kwocie 107.476,78 zł w trybie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. nr 89, poz. 851, ze zm.) - dalej: rozporządzenie w sprawie zwrotu VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] maja 2011 r. odmówił Spółce dokonania wnioskowanego zwrotu.

Organ pierwszej instancji wskazał, że ww. wniosku nie uwzględniono z uwagi na fakt, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) - dalej: u.p.t.u. i nie była podmiotem uprawnionym w myśl § 2 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwrotu VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił, iż Spółka emituje karty paliwowe, które są używane przez kierowców firm spedycyjnych i transportowych do tankowania oleju napędowego. Olej napędowy tankowany był przez podmioty z państw trzecich, tj. z siedzibą m. in. na terytorium F. Stwierdził ponadto, że Spółka uiszczała pełną należność (wraz z naliczonym podatkiem) za paliwa zakupione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty z państw trzecich posługujące się kartami paliwowymi przez nią wystawionymi. Następnie Spółka obciążała kosztami zakupu swoich klientów.